De toespraak die eind 2022 werd onderbroken, wordt hervat. Tony Arbolino wil rennen als een van de hoofdrolspelers van de categorie en dat heeft hij in dit eerste weekend van het seizoen laten zien. In de GP van Portimao schitterde de Italiaan van Marc VDS niet in de kwalificatie, maar in de race trok hij zijn nagels eruit en begon al snel aan zijn comeback. Het is jammer dat dit vertrek iets verder naar achteren Arbolino niet in staat stelt om de laatste seconde die hem scheidde van Acosta en Canet weg te werken, een kloof die vervolgens groter werd in de laatste rondes, toen het niet meer mogelijk was om te herstellen. Er valt dus wat te vijlen, maar het is zeker een prima start. Kan hij de winnende driekleurige pijl van de categorie worden? Er zijn nog veel meer races te ontdekken, maar dat is zeker de hoop, vooral voor Arbolino zelf.
Podiumterugkeer
Natuurlijk zal er misschien iets meer nodig zijn om een steeds onhoudbaarder wordende Pedro Acosta het hoofd te bieden, maar het seizoen is lang. Een achtste plaats op de startgrid is echter zeker niet de beste manier om de woeste Haai van Mazarron te hinderen. Dit was de doos van waaruit Arbolino begon, maar auteur van een comeback zonder fouten. Maar dat is niet het enige dat moet worden opgelost: hij is de eerste die zegt dat hij het podium niet had verwacht, omdat hij zichzelf niet zo competitief had gezien tijdens de vrijdagtraining en in de kwalificatie. In de race slaagde hij er echter in zich op zijn best uit te drukken en net dat beetje extra naar boven te halen dat nuttig was om de derde trede van het podium veilig te stellen. Precies dezelfde plaatsing waarmee hij een seizoen 2022 in Valencia in duidelijke groei afsloot, vooral in het tweede deel van het kampioenschap. Nu, in zijn derde jaar in Moto2, is er nog een kleine stap nodig om echt tot de groten van de categorie te behoren.
Arbolino, missie geslaagd (voorlopig)
“Herstarten met hetzelfde gevoel waarmee we vorig jaar zijn geëindigd, dit was ons doel.” Tony Arbolino heeft het programma dan ook volledig gecentreerd. “Ik heb echt alles gegeven, ook voor het team, dat veel heeft gewerkt en veel in mij gelooft. Het podium is 100% voor hen.” Niet alles verliep echter zoals hij hoopte. “Ik heb een aantal goede ronden gereden, maar het gevoel was niet perfect” gaf Arbolino toe. “Daarom had ik het podium niet verwacht. Sterker nog, ik had niet eens een goede start, ik moest tot het uiterste gaan om in te halen.” Hij had graag Acosta en Arbolino heroverd, maar op dat moment lag het tempo van de twee Spanjaarden niet binnen zijn bereik. Een klein foutje overtuigde hem er toen van dat een 3e plaats een goed begin van het seizoen was. Eén race in het archief, nog eens 20 te betwisten in een zeer lang wereldseizoen. “Zie je volgend weekend” concludeerde Arbolino, klaar voor de uitdaging.
Foto: Valter Magatti