Gedurende de week ontdekken Remy Gardner en Dominique Aegerter het potentieel van de GRT Yamaha met het oog op het Superbike ’23 avontuur. Het Italiaanse team zal een stellair duo hebben, misschien wel het sterkste van het WK. Het team onder leiding van Filippo Conti moest verder, een keerpunt, na een nogal teleurstellend 2022.
We praten erover met Damiano Evangelisti, technisch coördinator GYTR GRT Yamaha. Hij zal degene zijn die de kunstzoon Remy Gardner in 2023 uit de doos zal drijven.
“2022 was een jaar om snel te vergeten, ver beneden verwachting – zegt Evangelisti in Corsedimoto – Het was belangrijk om te resetten en opnieuw te beginnen, zowel voor ons als voor de jongens. We brachten heel weinig mee naar huis. Het niveau van het kampioenschap is enorm gestegen, de prestaties van iedereen zijn verbeterd. Bautista en Ducati hadden een enorm potentieel. Toprak slaagde erin om met Yamaha een superkampioenschap te behalen en met hem te vechten”.
Wat ging er mis met je team dit jaar?
“Een reeks dingen. Hoewel we veel sneller rondliepen dan vorig jaar, konden we niet finishen. Er zat onder andere een groot verschil tussen onze twee renners en dat hielp zeker niet. Het spijt me voor het team, maar ook voor Garrett Gerloff, die veel ups en downs heeft gehad. Hij is een uitstekende coureur, een hele goede jongen en ik wens hem oprecht om volgend jaar vooraan te rijden met BMW.”
Ga jij voor de Independent-titel?
“Het is de minimumdoelstelling voor een structuur als de onze, heel dicht bij het moederbedrijf, met hooggeplaatst personeel en belangrijke investeringen. We kunnen er echter niet alleen op mikken om van de Onafhankelijken te winnen, dat zou te beperkend zijn. Met beide willen we graag in de top zes eindigen. Eindelijk hebben we volgend jaar twee renners van een vergelijkbaar niveau en dat is heel positief, het is een opwaartse stimulans voor ons beiden en het is ook belangrijk op technisch vlak.”
Dominque Aegerter is terug van twee triomftochten.
“Ik ken Dominique al jaren, hij past zich snel aan elke motor aan, zoals hij dit jaar demonstreerde door zowel de MotoE als de Supersport Wereldkampioenschappen te domineren. Ik denk dat het meteen sterk zou kunnen worden. Hij heeft een groot besef van eigenwaarde ontwikkeld, hij kent de banden al en slaagt erin om zelfs de negatieve episodes snel achter zich te laten, zoals hij dit jaar deed na Most, die vervolgens herstartte alsof er niets was gebeurd. Het kan heel goed.”
Remy Garner, aan de andere kant, dorst naar verlossing.
“Hij is de Moto2-wereldkampioen, een MotoGP-rijder en dat is op zich al een mooi visitekaartje. Hij koos ervoor om in Superbike te racen, hoewel hij voordeligere economische aanbiedingen had om in Moto2 te rijden. Het was zijn persoonlijke beslissing omdat hij ervan overtuigd was dat de Superbike beter bij zijn eigenschappen paste. Het is een zeer positieve mentale benadering en daarom een goed uitgangspunt”
Jullie zijn het team waar het meest naar uitgekeken wordt, degene met de twee sterkste renners. Is het een tweesnijdend zwaard?
“We moeten geen haast hebben en we moeten goed omgaan met de druk die we zullen hebben. De verwachtingen naar ons toe zijn erg hoog, en het is een riskante zaak. Het is aan ons om alles op de juiste manier te kunnen leven”.