Alvaro Bautista wilde koste wat het kost winnen: tien Superbike-ronden van blinde gevechten, waarna op het laatste rechte stuk de Ducati Rea en Toprak het zwijgen oplegde. De Spanjaard kwam in een rij te staan met veel druk op hem: de twee valpartijen van een paar uur eerder wogen als een rotsblok. “Ik ben 38 jaar oud, ongelooflijk” het was zijn zelfveroordeling geweest. De twee gebruikelijke tegenstanders deden er alles aan om het moment te grijpen en de WK-leider aan de touwen te duwen. Vooral Jonathan Rea was fantastisch: zolang de Kawasaki verse banden heeft en de assists aan de voorkant, is hij hier terug in de Cannibal-versie. Hij ging de finale rechtdoor in, maar Bautista kwam uitstekend uit de laatste chicane en de Panigale V4 R-cavalerie deed de rest. Inhalen zo eenvoudig als in de boter zinken, alsof Ducati DRS had, dat in de F1 werd geïntroduceerd om ons plezier te laten hebben met meer inhalen. Het verschil hier is dat Kawasaki en Yamaha geen DRS hebben.
Bautista forceert 20 en verschillende banden
Voor Alvarito is dit de twintigste parel van dit seizoen, nummer 52 in zijn carrière: nu liggen de 55 Ducati-overwinningen van Carl Fogarty (hij heeft er 59 in totaal, plus de 4 getekend bij Honda) binnen handbereik. Over een paar zondagen zou Bautista voor de tweede keer wereldkampioen Superbike kunnen worden, maar ook de meest succesvolle Ducati-rijder ooit. Ondertussen heeft hij vijf punten hersteld op Toprak, oplopend tot +42 punten, met nog zeven races te gaan. De meest interessante technische reden voor deze flamboyante Superpole Race was de andere bandenkeuze. Bautista begon met de SCX (standaard), terwijl Rea achterin de voorkeur gaf aan de B800, oftewel de SCX-evolutie. Toprak had daarentegen gekozen voor de wildcard SCQ, oftewel de kwalificatieband, in de nieuwe C004-specificatie. Een tegenaanval die echter niet het resultaat opleverde waarop hij hoopte: de overwinning.
Danilo Petrucci-missie mislukte, maar…
Andrea Locatelli, de gebruikelijke kleine Yamaha-mier, behaalde een schitterende vierde plaats, wat betekent dat hij “de beste van de rest” is, dat wil zeggen de beste achter de gebruikelijke Magnificent Three van Superbikes. De man uit Bergamo hield Michael Rinaldi en Iker Lecuona tegen, waarbij de Honda het op de testbaan beter deed dan normaal. Degene die speciaal werd geobserveerd was Danilo Petrucci, die als top 9-doelstelling had om in race 2 op de grid te komen. Maar vanaf de voorlaatste plek op de grid stopte zijn stijging dit keer op de twaalfde positie. Hij zal dus op de vierde startrij starten, altijd beter dan achterin. Zaterdag in race 1 eindigde hij vanuit zijn huis als vijfde. Vanmiddag kijken we waar het heen kan.