Nu Moto2 (voorlopig) gearchiveerd is, zal Alessandro Zaccone herstarten vanuit MotoE met de kleuren van het team van Hervé Poncharal (details). Na het eerste deel en het tweede deel van ons interview kwam de 23-jarige renner uit Romagna ook over andere onderwerpen aan het woord. De verandering van formaat van de Grands Prix in 2023, een zet die voor discussie zorgt, of hoeveel de kleine klassen momenteel worden beschouwd in vergelijking met de MotoGP. Er is ook een opmerking over de kampioenen van 2022, plus de moeilijkheid om mentaal met de meest complexe situaties om te gaan. Dit is wat Zaccone ons vertelde, hieronder is het laatste deel van ons interview.
Volgend jaar verandert de indeling van de huisartsen. Wat denk je, op basis van je jarenlange ervaring in Moto2?
Volgens mij is het fout. We gaan een richting op waarin alles uitsluitend gericht is op de MotoGP en dat is niet goed voor de teams, voor de kinderen die moeten opgroeien. Geen warming-up doen in de ochtend is een slechte zaak. Stel dat je op zaterdag in de kwalificatie crasht en de motor vernielt, dan moet je op zondag in de race starten met een motor die je nog nooit hebt geprobeerd. Naar mijn mening is het geen goede zaak, ook omdat Moto2 een ingewikkelde categorie is, idem de banden, en ’s ochtends controleren of alles in orde is erg belangrijk is. Het lijkt er echter op dat dit er weinig toe doet… De focus ligt meer op de MotoGP-show dan op de echte sportiviteit van het kampioenschap.
Hoe nuttig was in jouw geval een sessie als de warming-up? Dan tel je dat je een groentje was.
Het is essentieel om veel dingen te begrijpen, soms zelfs je lichaam als er iets mis is, maar ook om op te warmen, in veel opzichten. Dit jaar hadden ze de warming-up al teruggebracht tot 10 minuten en dat was te weinig, vier rondjes rijden! Zelfs geen tijd om het tempo op te voeren, om op te warmen… Maar om het helemaal los te laten, ik weet het niet, ik begrijp niet waarom de teams zich op dit punt niet hebben opgelegd. Naar mijn mening is het fundamenteel, er is altijd iets te perfectioneren, te repareren, zelfs voor de veiligheid. In plaats daarvan lijkt het alsof je alleen kijkt naar de show en de betrokkenheid van het publiek. Jammer, want je verliest waar je voor loopt.
De indruk bestaat ook dat de kleine categorieën nu weinig meer tellen. Een heel verschil met de ‘historische’ lessen.
Ja precies. Ik zeg niet dat ze vervagen, maar ze worden als zeer weinig beschouwd in vergelijking met de MotoGP en er wordt ook weinig reclame voor gemaakt. Vroeger was het anders: als iemand een wereldkampioenschap in 125cc of 250cc won, werd hij veel meer gewaardeerd dan een kampioen in Moto3 of Moto2. Hij bleef wereldkampioen, ze kenden hem overal! Het is geen triviale zaak, een van ik weet niet hoeveel renners slaagt! Nu wordt het winnen van een Wereldkampioenschap in de lagere klassen echter bijna als een ‘normale’ zaak beschouwd, als het zijn waarde verliest.
Waarom volgens jou?
Helaas is degene die geld opbrengt, uiteindelijk degene waar het circus om draait, eigenlijk de MotoGP. We gaan in een richting waarin we ons uitsluitend richten op reclame, wat ons het meest interesseert en ons de meeste voordelen oplevert. Volgens mij is het dat gewoon. Nu is het moeilijk om personages te vinden in Moto3 en Moto2, er zijn alleen personages in MotoGP.
Uw persoonlijke opmerking: Had u de wereldkampioenen van dit jaar verwacht of had u op iemand anders gerekend?
Eerlijk gezegd had ik ze verwacht, behalve de MotoGP, waar ik midden in het kampioenschap nog een paar twijfels over had. Van Pecco had ik een groter voordeel verwacht [Bagnaia], die in plaats daarvan wat problemen had in het eerste deel van het seizoen. Op papier zijn hij en de Ducati de best presterende motorrijdercombinatie en met een marge. Vorig jaar had Guevara in de Moto3 al laten zien dat hij heel sterk was, misschien met een beetje twijfel over García, die tot halverwege het seizoen zijn tegenstander was. Vanaf het midden van het seizoen zette Guevara een enorme stap en die was er eigenlijk voor niemand.
En in Moto2? Had je deze plotselinge ineenstorting van Vietti verwacht?
Ik verwachtte Augustus [Fernandez]: hij is altijd een snelle en intelligente renner geweest, met Ajo wist hij het verschil te maken. Ze werkten goed, ze waren altijd consistent, ze maakten weinig fouten. Over Vietti… Ook daar moeten we zien wat er is gebeurd. Het maakt me vreemd dat hij in het eerste deel van het seizoen erg snel was en in de tweede helft zo instortte. Van de buitenkant is het moeilijk te zeggen, ook omdat ik het dit jaar aan den lijve heb ondervonden. Er is iets misgegaan, dan duurt het even voordat je de bubbel kwijt bent en is het veel moeilijker om hem weer te vinden. Ik denk niet dat het iets rechtstreeks van hem afkomstig was, er moet iets anders zijn geweest.
Het is geen gemakkelijk jaar voor je geweest. Hoe wordt het mentaal aangepakt? Zoals je zei, het is een moment om te verdwalen…
Het is lastig. Maar het is een harde wereld, waar je soms moet nadenken over hoe je niet de verkeerde zet kunt doen. Wat je ook doet, welk woord je ook zegt, het wordt vaak tegen je gebruikt. Laten we zeggen dat het je psychologisch doodt: misschien zie je dat dingen niet werken, maar voel je je hulpeloos omdat je niets kunt doen. Ik kan me voorstellen dat dat bij Vietti ook het geval was: hij stond vooraan, het kampioenschap werd gespeeld in het eerste deel van het seizoen. Soms heb je diep van binnen ook het gevoel dat dit misschien je enige kans is, maar als je ziet dat het mis begint te gaan… Wij ruiters trainen allemaal om kalm te blijven, om onszelf te beheersen, ieder met zijn eigen methode. Maar wanneer deze dingen gebeuren, is het niet gemakkelijk, veel hangt ook af van de mensen om je heen, maar het verschilt van rijder tot rijder.
Wat jou persoonlijk betreft, hoe heb je het aangepakt?
Ik ben een zeer zelfkritische coureur, ik ben niet een van degenen die het verknoeien in de garage. Ik probeer me altijd in te houden, dingen gaande te houden, maar als je ziet dat dingen niet lukken, dat de balans niet klopt… Naast mensen die zich anders gedragen dan jij, die dingen op gang proberen te krijgen , terwijl ze je bijna de schuld proberen te geven. Als beginnend bestuurder is het heel eenvoudig. Daarna wordt het moeilijker om kalm te blijven, het gaat niet goed, je wordt zenuwachtig en het begint zwaar te worden. Van halverwege het seizoen tot het einde verloor ik de bubbel: ik slaagde erin kalm te blijven, maar van binnen was ik nooit kalm. Maar ik praat er niet zo graag over, er zijn andere renners van dezelfde ploeg die veel zwaardere dingen hebben gezegd. Ik ben niet blij met hoe het is gegaan, maar ik wil niets anders zeggen, ik blijf liever op goede voet met iedereen.
Alleen MotoE in 2023 of zijn er ook kansen in andere kampioenschappen?
Ik heb alleen MotoE en wil me daar 100% op concentreren. Het is duidelijk dat als ik de mogelijkheid zou hebben om iets anders te doen, ik het zou overwegen. Het hoofddoel zou misschien wat wildcards zijn, wat vervangers in Moto2, duidelijk in niet-gelijktijdige races. Momenteel heb ik echter niet naar andere kampioenschappen gezocht, ook omdat ik geen budget beschikbaar heb, dus het wordt moeilijk. Bij de productiederivaten in de kleine kampioenschappen, waar de teams mogelijk geen sponsors hebben, is de bijdrage van de coureur bijvoorbeeld verplicht. Voorlopig heb ik echter mijn kampioenschap, dan zien we wel wat eruit komt.
Foto: Facebook-Alessandro Zaccone