van Nicolas Pascual/paddock-gp
In het MotoGP-seizoen 2022 zagen we 32 rijders in actie, maar weet je ze nog allemaal? Het is inderdaad voor het eerst sinds 2018 (33) dat we er zoveel in de koningsklasse hebben. We hebben in de loop van het jaar veel wildcards en wissels gezien en dit is de perfecte gelegenheid om ze eraan te herinneren. We zullen het geval van Cal Crutchlow niet noemen, dat een eigen analyse verdient.
Stefan Bradl, HRC
Laten we beginnen met de meest voor de hand liggende van allemaal, die we bijna als een starter kunnen beschouwen gezien de vele optredens in de afgelopen drie jaar. We hebben het duidelijk over Stefan Bradl. Ook dit seizoen reed hij acht Grands Prix, helaas zonder succes. In zeven daarvan werd hij ingezet door het Repsol Honda Team in plaats van de herstellende Marc Marquez. In Jerez droeg de Duitser daarentegen de HRC-kleuren voor een heuse wildcard. De carrière van Bradl is bijzonder. Na een Moto2-titel (merkwaardig genoeg vlak voor Marquez) behaalde hij nooit het gehoopte succes in de MotoGP. Na anderhalf seizoen nachtmerrie bij Aprilia (2015-2016) dachten we dat hij niet snel weer op het goede spoor zou komen. Door zijn rol bij HRC kon hij echter “profiteren” van de blessure van Marquez in 2020. Sindsdien heeft hij deelgenomen aan 25 Grands Prix voor het Golden Wing-huis, een waar MotoGP-hoogstandje. Qua resultaten is het echter een ander verhaal: in 2022 behaalde hij slechts twee punten op Misano.
Michele Pirro, Ducati
Hoe zit het met Michaël Piro, nog een vaste waarde tussen vervangingen en MotoGP-tests in raceomstandigheden? Zoals al bijna 10 jaar het geval is, vertegenwoordigt Italiaans het perfecte “supervervanger” in de MotoGP. Lange tijd onderscheidde hij zich met mooie resultaten, die ongetwijfeld zijn plek als vaste waarde in een mid-table team hadden kunnen claimen. Maar niet dit seizoen. De 36-jarige tester had moeite om gelijke tred te houden in zijn drie optredens (een beste resultaat van 16e). Opgemerkt moet worden dat hij racete op een Desmosedici versierd met de Aruba.it-kleuren, vergelijkbaar met de Superbike Panigale. Een mooie livrei, maar te ver op de ranglijst om tijd te hebben om het te waarderen. Ducati zal de komende jaren ongetwijfeld te maken krijgen met de Pirro-zaak en nadenken over zijn opvolger.
Savadori, Aprilia en Nagashima, HRC
Ook Lorenzo Savadori hij gebruikte enkele wildcard-mogelijkheden om de Aprilia RS-GP te helpen ontwikkelen. De Superstock 1000-kampioen van 2015 schitterde echter niet in zijn vijf seizoensoptredens: het beste resultaat is een 19e plaats op Spielberg. Laten we dan verder gaan met Tetsuta Nagashima. In 2020 dachten we dat hij in de race was voor de Moto2-titel na de overwinning in Qatar, gevolgd door het podium in Jerez. Hij stortte uiteindelijk halverwege het seizoen volledig in en keerde nooit meer terug naar het podium. In 2022 kreeg hij de ontwikkeling van de RC213V toevertrouwd en dankzij zijn rol bij HRC kon hij terugkeren. Eerst bij de Suzuka 8 Hours, gewonnen met Iker Lecuona en Takumi Takahashi, daarna in de Grands Prix. Wildcard bij Motegi op een fabrieksmotor, hij crashte in ronde 10 en verving vervolgens de geblesseerde Takaaki Nakagami in de volgende drie ronden. Het maximum is een mooie 19e plaats op Phillip Island, een vrij bemoedigend resultaat gezien de prestaties van zijn motor en zijn gebrek aan MotoGP-ervaring.
Suzuki, de nieuwigheid in de MotoGP
We sluiten af met de Suzuki-rijders. Gezien het afscheid besloot de Hamamatsu-fabrikant om meer rijders de GSX-RR te laten proberen bij afwezigheid van de geblesseerde Joan Mir. Drie verschillende rijders raceten op zijn fiets, telkens voor slechts één ronde. Kazuki Watanabe, in Misano, was de eerste: onbekend in Europa, hij is een Endurance-specialist. Hij behaalde opmerkelijke resultaten met SERT, hij had al geëxperimenteerd met snelheid in Europa en ter gelegenheid van een wild card in 250cc op Motegi in 2009 behaalde hij een 14e plaats. Hij kreeg in 2010 met Suter vier kansen in de Moto2, maar zonder succes. In 2017 voltooide de actieve rijder in het Japanse Superbike-kampioenschap MFJ een volledig seizoen in Supersport (20e). Zijn MotoGP-ervaring eindigde met een 21e plaats op het Italiaanse circuit.
Suzuki, de tester en de comeback door Petrucci
Tijdens de Japanse ronde leidde Suzuki Takuya Tsuda, een testrijder sinds het merk terugkeerde naar MotoGP in 2015. Zijn 38 jaar weerhield hem er niet van om te reageren en terug te keren naar het beest dat hij zelf had helpen ontwerpen. We herinneren ons dat hij in 2017 al in Jerez had geracet om de geblesseerde Álex Rins te vervangen. Haar bedrijf werd ontsierd door vlammen die uit haar romp kwamen. De derde is niemand minder dan Daniël Petruccidie geen introductie behoeft. Tweevoudig MotoGP-winnaar, de sympathieke Italiaan keerde terug naar het Wereldkampioenschap na offroad-excursies en het kampioenschap dat in de Verenigde Staten werd gehouden. Een 20e plaats in Buriram doet geen afbreuk aan de herinnering die we aan hem hebben, een “gek” die het klassement opklom om MotoGP-winnaar te worden voor zijn thuispubliek in Mugello.
Fotocredit: motogp.com
Het originele artikel op paddock-gp