Το Galliano Park ήταν ένα στολίδι της Motor Valley, της πίστας όπου εκπαιδεύτηκαν όλοι οι Ιταλοί αναβάτες MotoGP και οι περισσότεροι αναβάτες CIV. Ο Valentino Rossi πήγαινε εκεί δύο ή τρεις φορές το χρόνο με τα παιδιά του VR46. Η πίστα Romagna ήταν επίσης σημείο αναφοράς για πολλά νέα ταλέντα και για τους ερασιτέχνες που έτρεξαν εκεί με MiniGP και PitBikes. Μεταξύ των βάρδιων χαλάρωσαν στο μπαρ ή απολάμβαναν τα τυπικά πιάτα της κουζίνας της Romagna. Το πάρκο Galliano είναι τώρα θαμμένο από έξι ή επτά μέτρα νερού μετά την πλημμύρα. Το εργοστάσιο βρίσκεται στη Via Emilia μεταξύ Forlimpopoli και Forlì, κοντά στον ποταμό Ronco. Οι ιδιοκτήτες, ο Manuel Fantini και οι γονείς του είναι τόσο παθιασμένοι που αποφάσισαν να ζήσουν εκεί. Σε δύο ώρες έχασαν τα πάντα.
«Πήγα να δω την κατάσταση με ένα ποδήλατο – λέει ο Manuel Fantini στον Corsedimoto – το νερό κατεβαίνει αλλά πολύ αργά. Έχουμε χάσει τα πάντα. Όταν μας είπαν ότι θα υπήρχε κίνδυνος πλημμύρας, είχαμε φέρει ηλεκτρικά πράγματα στο εστιατόριο στον δεύτερο όροφο, αλλά το νερό σχεδόν έφτασε στην οροφή, οπότε πρέπει να πεταχτούν όλα. Από τις μοτοσυκλέτες μπορέσαμε να σώσουμε μόνο τις ηλεκτρικές που είναι στεγανές και μπορέσαμε να τις μεταφέρουμε στο γκαράζ ενός φίλου. Έχει μείνει μόνο άσφαλτος, κάτω από μέτρα νερού και λάσπης. Είχαμε το εστιατόριο και το μπαρ με τραπέζια, καρέκλες, όλο τον εξοπλισμό της κουζίνας, το σπίτι μας με τα έπιπλα και όλα μας τα πράγματα, τα ηλεκτρικά συστήματα ακόμα και στα λάκκους, τηλεμετρία. Δεν έχει μείνει τίποτα, τίποτα! Είχαμε και 15 μοτοσυκλέτες βενζίνης και νομίζω ότι θα πρέπει να πεταχτούν. Η ζημιά είναι ανυπολόγιστη».
Πού ήσουν την ώρα της πλημμύρας;
«Στο σπίτι προσπαθούσαμε να ανεβάσουμε τα πράγματα στον επάνω όροφο. Ο πατέρας μου άρχισε να ακούει έναν θόρυβο που δεν ακουγόταν σαν χώμα. Θα το συνέκρινα με τσουνάμι. Μια αίσθηση φόβου, πολύ δυνατός τρόμος μας διαπέρασε. Μόλις προλάβαμε να πιάσουμε τρία σακίδια με τα απαραίτητα και τη γάτα και τρέξαμε τρέχοντας. Καταφέραμε να φτάσουμε στην ασφάλεια, ήμασταν τυχεροί σε αυτό. Αυτές τις ώρες συγγενείς και φίλοι μας βοηθούν. Θα είναι πολύ δύσκολο να ξεκινήσουμε ξανά αλλά δεν θα τα παρατήσουμε».
Τώρα τι θα κάνεις;
«Πρώτα από όλα, το νερό πρέπει να κυλήσει έξω, μετά θα πάμε αμέσως στη δουλειά. Θα χρειαστούμε μερικές μπουλντόζες για να καθαρίσουμε. Ελπίζουμε να έρθουν και οι πυροσβέστες με μάνικες και να καθαριστούν τα καλύμματα των φρεατίων. Θα χρειαστούν μήνες. Θα ήμουν ήδη ευτυχής να επανεκκινήσω τους κινητήρες στο Galliano Park στα μέσα Αυγούστου. Ευτυχώς, αυτοί που μας πουλάνε τα μηχανάκια είπαν ότι θα δώσουν ένα χέρι. Για εμάς, το βασικό είναι να φύγουμε το συντομότερο δυνατό: τα δύο πρώτα πράγματα που θα χρειαστούμε θα είναι το πόσιμο νερό και το ρεύμα. Αν στην αρχή δεν υπάρχει εστιατόριο που θα κάνουμε ίσως με ένα φορτηγό τροφίμων, τις πρώτες φορές δεν θα μπορούμε να τρέξουμε τη νύχτα, αλλά το σημαντικό είναι ότι ο κόσμος θα επιστρέψει στο τρέξιμο, έτσι με αυτό που εμείς πάρτε θα τακτοποιήσουμε, λίγο τη φορά. Δεν θα τα παρατήσουμε, αυτό είναι σίγουρο. Το Galliano Park θα είναι λίγο πιο σπαρταριστό αλλά δεν θα κλείσει”.
Η μηχανή αλληλεγγύης έχει ήδη ξεκινήσει.
«Πολλοί προσφέρθηκαν να μας βοηθήσουν. Δεν υπάρχει καβαλάρης που να μην μας έχει κάνει να νιώσουμε την εγγύτητά τους μέσω των social media, οι φίλοι μας έχουν προωθήσει και έρανο και αυτό μας έχει ζεστάνει τις καρδιές».