Vandaag zal niet alleen de MotoGP voor emoties zorgen, maar ook de Endurance. Het Wereldkampioenschap stopt op Spa-Francorchamps, een ouderwets circuit: bijna zeven kilometer mythische, razendsnelle, verschrikkelijke bochten. Elke ronde gemiddeld meer dan 180 km/u, gedurende 24 uur. Een dag en een nacht tot het uiterste uitdagen, dag en nacht, tegen tegenstanders en zichzelf. Niccolò Canepa, 35, was de snelste van de drie Yamaha Yart-rijders in de kwalificatie (hier het verslag), een team dat ernaar streeft het Wereldkampioenschap af te pakken van de regerende Honda FCC-TSR-kampioenen.
De Genuese jongen, voorheen van Superbike en MotoGP, heeft zijn dimensie gevonden in Endurance. Hij won de titel in 2017 met een Yamaha GMT94 en is al jaren de “captain” van Iwata’s officiële team. Zeer snel, vastberaden, consistent: wat er nodig is om uit te blinken in deze zeer zware discipline. Enkele uren voor de start van de 24 Heures Moto in Spa legt onze Niccolò Canepa uit hoe het is om hier te racen. En omdat Endurance een spannende discipline is. Van hard en puur.
Spa is ouderwets, een zwaar en verschrikkelijk circuit. De Radillon is de meest tot de verbeelding sprekende bocht…
Het is iets uitzonderlijks, ik krijg elke keer kippenvel als ik er langs loop. Ik ben opgegroeid met het kijken naar legendarische races hier in Spa, ik heb het over F1. Elke ronde is spannend, een plezier, ook al is het heel moeilijk. Wanneer je de top bereikt, op het voorhoofd, brengt de verandering van rechts naar links je echt in de problemen. Met F1 stoort het niet, maar bij die snelheid neigt de motor naar wheelie en naar links slaan is heel fysiek. Stel je voor dat je dit 24 uur doet…
Dan is er Blanchimont, een van de moeilijkste bochten ter wereld
Het zijn twee verschillende bochten, het is moeilijk te zeggen welke mij het meest opwindt. De Radillon is suggestief, zie een foto en je begrijpt meteen dat we het over Spa hebben, bij Blanchimont daarentegen moet je wel ballen hebben. We doen het op de limiet, in volle versnelling op de limiter, knie en elleboog op de grond, het is een harige bocht. De sensaties zijn sterk als je het doet, vooral wanneer vanaf het midden van de stint de band begint te slijten en je er volledig zijwaarts op rijdt. De inzet is maximaal. Ook hier: stel je voor dat je het 24 uur lang doet, overdag, in de regen, in het donker. Maar geef niet op.
Yamaha Yart ging erg snel in de kwalificatie: hoe heb je het gedaan?
In de zeer snelle eerste sector heeft onze Yamaha het wat moeilijk, maar in de tweede, die meer dan een minuut duurt, zijn we echt snel. De fiets stuurt ongelooflijk goed, mede dankzij de Bridgestone banden. We hadden nog beter gekund, mijn ideale tijd lag drie tienden lager, maar ik ben blij want we gingen alle drie snel, de enigen die onder de 2’20 zakten. Optimaal!
Welke strategie heb je gepland voor de 24 uur?
In de eerste stint van elke stint zullen we kalm zijn, om de baanomstandigheden te begrijpen. Voor de start van de 24h is er een zijspan WK race, ze zullen veel banden op de grond laten liggen. Maak je bij wijze van spreken geen zorgen, want nu in Endurance gaan we altijd hard. Vanaf de tweede stint lieten we los, waarbij we vooral op de nacht rekenden. In het donker gaan we heel snel, we maken het verschil. Daar gaan we ons best doen om de kloof te dichten, in de hoop dat alles goed gaat…
Tussen FCC TSR, BMW en Suzuki wie zou volgens jou het meest angstaanjagende team kunnen zijn?
FCC TSR en Suzuki zijn er altijd. Ook al worstelen ze in de simulaties van de dagen ervoor, dan zetten ze in de race altijd een stap en zijn ze dicht bij ons. We liggen voor op dit spoor, daar kunnen we het meeste verschil maken.
Is het probleem met de verlichting opgelost?
We zitten ’s nachts prima, vorig jaar klaagde iedereen maar we hebben ons aangepast. We schoten twee seconden sneller dan de rest. Het lijkt erop dat er dit jaar zelfs een paar lichten minder zullen zijn, daar ben ik het niet mee eens want hier rijden we gemiddeld 180 km/u en het wordt een beetje gevaarlijk. Ik hoop dat er de juiste omstandigheden zijn om veilig te racen. Maar jongens, het is Endurance: we rennen ’s nachts! Ik herinner me de eerste 24 uur die ik deed, in 2016, ze waren zoveel erger. Het is nog geen honderd jaar geleden en er was geen licht, de laatste tijd heeft de Endurance grote stappen gemaakt. Maar ik loop graag ’s nachts, het is een uitdaging die me opwindt.
Hoe is de sfeer in België vergeleken met de Franse 24 uur?
Op Le Mans doen ze ’s nachts gekke dingen, in bepaalde hoeken kun je niet goed zien omdat de rook van de duizend aangestoken barbecues opstijgt. Bovendien, als je stopt, is het onmogelijk om te rusten, er zullen drieduizend motoren aan de toerenbegrenzer staan, het is veel erger dan in Mugello voor de MotoGP. In Spa zijn veel mensen, maar alles is rustiger.
Naast jou zijn er nog 9 Italianen op de baan: voel jij je de voorloper van de Italiaanse invasie in de EWC?
Het doet me enorm veel plezier. Ik kende haar ook net voordat ik aankwam, maar na verloop van tijd leerde ik van haar te houden. Het is fijn dat mijn wereldtitel en mijn overwinningen ervoor hebben gezorgd dat veel mensen Endurance willen. Verschillende teams en veel renners zijn samengekomen, hebben een mooie wereld ontdekt en gaan hard. Maar mijn echte droom zou zijn om een etappe van het World Endurance Championship in Italië te rijden. We hebben erg mooie tracks, Misano zou erg klaar zijn voor de nacht. Ik hoop dat het gebeurt.
Hoe voed je jezelf tijdens de race?
Bij Yamaha Yart hebben we een persoon die ons in dit aspect volgt. Met ervaring heb ik begrepen dat eten essentieel is, maar je moet het correct doen, zonder jezelf te verzwaren. We moeten het lichaam voorzien van de nodige calorieën, anders wint de vermoeidheid. Nu kom ik met veel energie tot het einde. We consumeren ongeveer 7-800 calorieën per uur, gedurende tien stints, het wordt een uitdaging, zelfs bij gebrek aan slaap.
Niccolò Canepa, is er tijd om te slapen tussen de diensten door?
Ik neem microslaapjes van 15-20 minuten. Dit is de tijd die overblijft, want zodra ik terug ben na de rijdienst moet ik met de monteurs praten, douchen, eten, masseren. Uiteindelijk is de tijd die overblijft heel weinig, maar ik probeer altijd mijn ogen te sluiten. Ik kan niet altijd in slaap vallen, maar als het gebeurt, helpt het me enorm om te herstellen. Als ze je komen wakker maken is het niet prettig…
Daarna volgt Suzuka: zien we na Valentino Rossi weer een Italiaan winnen?
Ik denk er elke dag aan. Vorig jaar kwamen we dicht bij het podium, dat was mooi geweest. Er was maar één Italiaan die het won (Valentino Rossi in 2001, uitg) Ik kan mezelf niet met hem vergelijken, maar de mogelijkheid is er. Voor mij is het “de race der races”, Suzuka is een gekke baan, om gerespecteerd te worden, erg snel, gevaarlijk. De tegenstanders zijn van een zeer hoog niveau, het is een uitdaging voorbij de limiet. Ik heb veel voldoening gehad in mijn carrière en op Suzuka op het podium komen zou de kroon op alles zijn…
Jonathan Rea de prachtige biografie: “In Testa” beschikbaar op Amazon