Ook de MotoGP-markt heeft de laatste stukjes in orde gemaakt: in de Zeltweg-paddock lijkt alles met een wervelende wals op zijn plek te vallen, we zijn tenslotte in Oostenrijk. Aan het einde van het steekspel zal Franco Morbidelli, zonder pardon gedumpt door Yamaha, volgend jaar racen met de fabriek Ducati in het Pramac-team. Er zijn nog steeds geen officiële mededelingen, maar in de (min of meer…) geheime kamers van de paddock wordt de deal als vanzelfsprekend beschouwd. Frankie neemt de plaats in van Johann Zarco, die in plaats daarvan naar LCR Honda gaat. De Fransman stapt van zijn beste motor om op de RC213V te stappen, wat ook Zijne Majesteit Marc Marquez aan het huilen maakt. Het is logisch om te veronderstellen dat de economisch-contractuele component een overwegend gewicht had ten opzichte van de redenen van technische aard.
Carrière doorbraak
Franco Morbidelli had in 2020 met Yamaha het MotoGP Wereldkampioenschap als tweede geëindigd en drie GP’s gewonnen. Maar sinds die ietwat bijzondere editie, sterk geconditioneerd door de pandemische noodsituatie, is de 28-jarige voormalig Moto2-wereldkampioen nooit meer teruggevonden. Blessures en technische problemen hebben hem naar de sloppenwijken gedegradeerd: 17e plaats in 2021, twee plaatsen slechter vorig jaar. Dit jaar gaat het er niet beter op: de enige flits was de dubbele vierde plaats in Argentinië. In 17 korte en lange races eindigde hij slechts vier keer in de top tien. Maar volgend jaar zal het technische perspectief radicaal veranderen: Frankie krijgt de fiets van zijn dromen en zal racen in een van de meest ambitieuze en georganiseerde formaties. Het zal een verleidelijke kans zijn, misschien wel de laatste?
De kracht van de VR46
Een paar dagen geleden, uit de gebruikelijke marktgeruchten, was de indruk dat Franco Morbidelli de rijder was die het meest aan de zijlijn stond van de verschillende lopende onderhandelingen. In plaats daarvan veranderde de situatie tijdens het Red Bull Ring-weekend op magische wijze en deed de kans van de eeuw zich voor, het resultaat van een reeks combinaties die perfect ter zake kwamen. Misschien is het geen toeval dat Valentino Rossi ook in de eenmalige paddock staat: ook al racet hij niet meer, de negenvoudig wereldkampioen is nog steeds een grote kracht, in staat om de keuzes van bedrijven en teams te sturen, evenals zijn eigen. In één klap slaagde de VR46 erin om Marco Bezzecchi vast te houden, die Ducati in Pramac zou hebben gewild, en daar een van zijn beschermelingen te “repareren”. Bingo.
Maar Zarco in Honda voor… geld
Zoals in elk MotoGP-marktspel, is het moeilijk om de logica te begrijpen. In dit geval is het startsein van Pramac begrijpelijk, aangezien hij toch een Italiaanse renner met een zeker media-uitstraling omarmt in plaats van een Fransman. Johann Zarco is naar LCR Honda gegaan, naar verluidt omdat hij een contract van twee jaar kreeg in plaats van één. Ook al bood Ducati inderdaad een tweejarig contract aan: ’24 in Pramac en het jaar daarop op de Panigale V4 R van het Aruba-team als toprijder in Superbike. Geld weegt zeker mee: Borgo Panigale betaalt geen hoge salarissen. Alvaro Bautista vaart als het ware op € 400.000 en verdient (afgezien van premies) veel minder dan Jonathan Rea en Toprak Razgatlioglu. Het is moeilijk te veronderstellen dat een Johann Zarco, momenteel nul overwinningen in de MotoGP, meer is aangeboden.
Foto: Instagram