Mattia Pasini gaat aan het einde van de kwalificatie wisselen. Nee, het staat niet in een garage, in een camper of in de gereserveerde ruimte van een horecagelegenheid. In Misano is zijn toevluchtsoord een busje, zoals vroeger bij het wereldkampioenschap gebeurde. Toen piloten geen luxe diensten nodig hadden om freaks te zijn. Ze arriveerden in caravans of tenten, ze waren fenomenaal op de baan. Een beetje zoals Mattia nu: hij is 38 jaar oud, theoretisch zou hij de Moto2 al een tijdje geleden hebben verlaten, maar als hij er weer in stapt, weet hij nog steeds in welke richting hij het gaspedaal moet draaien. Zijn vijfde snelste tijd (rapport en klassement hier) bezorgde ons een van de beste emoties op deze bruisende zaterdag in Misano.
Samen met Mattia Pasini, zijn partner, zijn vader en zijn beste vrienden die hem een handje helpen. Sommigen dragen het Fieten Olie Racing GP-uniform, anderen dragen de poloshirts van “Paso Team” en het nummer 34. Mattia staat achter in de paddock, moeilijk te vinden, maar hij verdient het om naar hem te gaan zoeken. En zo ontmoeten we het Franse kind met het Quartararo-t-shirt dat hem tegenhoudt voor een souvenirfoto terwijl de buitenlandse pers ons vraagt waar we hem kunnen vinden. Het is een verhaal van passie dat nu alle grenzen overschrijdt.
Mattia Pasini, hoe doe je dat? Hier is hoe, vertelt hij ons.
Eerlijk gezegd is het een mix van emoties. Ik ben erg trots op mezelf en ook op alle kinderen die we hebben betrokken bij dit project, dat een beetje als grap werd geboren. Verdomme, hier komen met het busje tussen de mensen van het wereldkampioenschap en de pole position riskeren is echt plezierig. Het is een grote voldoening voor mij en voor al die mensen die mij hebben geholpen, dus ik ben erg blij, maar we moeten gefocust blijven. De race is zondag, we moeten nog wat verbeteren, maar ik ben ook blij met het tempo. Het is jammer van de crash op het einde, want het was een ronde waarin ik waarschijnlijk de eerste startrij had kunnen bereiken en zelfs had kunnen strijden voor pole position, maar ik zat in het spoor van twee motoren, ik werd een beetje meegezogen de Quercia, ik was een beetje lang klaar, maar ik wilde toch naar binnen en helaas gleed ik uit. Maar de motor was erg goed, er gebeurde niets, hij startte opnieuw en ik maakte zelfs de dienst af. We hebben het geweldig gedaan. Ik loop met 34, het nummer van Kevin Schwantz en ik ben erg trots.