Hij is een Rookies Cup-rookie en had nog nooit eerder op het Bugatti Circuit gereden. Guido Pini slaagde er echter in om er een uitstekend weekend van te maken, waarbij hij ook zijn eerste podium in het kampioenschap behaalde! Niet slecht voor de 15-jarige uit Mugello, felle hoofdrolspeler van de benoeming die zojuist op Le Mans is afgerond. Na een paar te veel fouten in de eerste twee ronden, is hier de poot in Race 2, met een snufje spijt van het resultaat dat ook in Race 1 had kunnen komen. Komend weekend zoekt Pini naar “verlossing” in ETC na nul in Estoril vroegen we echter eerst naar de eerste tevredenheid in Frankrijk.
Guido Pini, hoe was het weekend in Le Mans?
Ik zou zeggen dat het een heel goed weekend was! In de eerste twee vrije trainingen eindigden we vooraan, de baan was nieuw voor mij maar ik voelde me meteen erg goed. In de kwalificatie reed ik toen 3e, veel beter dan de andere keren. Vanaf de eerste rij ga je veel relaxter weg, je zit al vooraan.
Daarna volgen de races, hoe zijn die verlopen?
In Race 1 eindigde ik als 5e, maar omdat ik de eerste chicane miste en een paar posities verloor. Jammer want ik werd tweede… Maar dat hebben we goedgemaakt in Race 2, tweede!
Guido Pini, rookie al op het podium in slechts drie ronden. Niet slecht, toch?
Ja, ik zou zeggen heel leuk!
Hoe ging het met de matige tijd in Le Mans?
Gelukkig regende het nooit toen we aan de beurt waren. Er waren momenten waarop we risico’s namen, zoals in de kwalificatie: voor ons was de MotoE aan de beurt en het begon te druppelen. Gelukkig stopte hij echter. Aan de andere kant was vrijdag niet zo goed, zaterdag hadden we een race in de avond. Maar ’s ochtends had het geregend en had de Moto3 inderdaad in de regen gereden. De dag erna hadden we de race altijd op hetzelfde tijdstip en men dacht dat het zou gaan regenen, maar dat gebeurde niet.
Twee races op heel verschillende tijden, voelde je echt het verschil?
Ja, vooral in de eerste ronden. We vertrokken voor Race 1 met warmer weer en dus met veel minder glad asfalt, maar de volgende dag was het koud. Race 2 was om 8.50 uur ’s ochtends, dus we hadden een paar ronden nodig om de band op te warmen.
Guido Pini, behalve de fout bij de chicane, heb je jezelf iets te verwijten?
In Race 1 zeg ik precies dat, maar misschien was ik minder agressief dan in Race 2. Als iemand me in de tweede race passeerde, reageerde ik onmiddellijk, maar laten we zeggen dat ik in de eerste race wilde finishen na de vorige crashes. Altijd in de voorste groep blijven, vechtend voor het podium, maar een beetje meer ontspannen, proberend daar te komen. Maar in elk geval waren alle crashes nooit te wijten aan snelheidsfouten: in Portimao was ik van de lijn, in Jerez was ik zenuwachtig omdat er een me was gepasseerd en ik een beetje naast was gegaan, ik wilde hem opnieuw passeren maar ik crashte. Race 2 in plaats daarvan, naast de analyse van Race 1, nam ik meer risico en dat ging goed.
Je kende het circuit van Le Mans niet, wat denk je?
Het is een mooie baan, met alle chicanes en krachtig remmen, dus ik voel me redelijk goed. Het is ook een baan waar het niet gemakkelijk is om te passeren, of je doet het in het eerste deel of het wordt moeilijk. Er zijn veel S’en en redelijk snelle plekken waar het moeilijk is om binnen te komen, en dan kom je misschien op een kruispunt. Het is geen heel eenvoudig nummer, het is anders dan alle nummers die ik tot nu toe heb gedaan.
Een nieuwe ontdekking voor jou.
Na twee weekenden op rij op bekende circuits, een Le Mans die ik nog nooit gereden heb fit! Het was leuk om aan het eind een race te hebben die voor iedereen nieuw was.
Een “verlossings”-podium na de vorige valpartijen in de Rookies Cup?
Ja, laten we zeggen dat ik mezelf heb verlost. We hadden nog nooit het goede werk gezien dat we in de eerste paar races hadden geleverd, het was moeilijk om van achteren te beginnen om te herstellen. Toen was zowel in Portimao als in Jerez de eerste groep vertrokken, in plaats daarvan startte ik in Le Mans vooraan en waren er ongeveer 20 renners bij elkaar! Het was nog moeilijker.
Guido Pini, kunnen we het ook definiëren als een nul-aflossing in ETC in Estoril?
Laten we zeggen dat dat een fout was die uit de eerste bocht kwam. Aangezien ik niet dicht kwam, waren een of twee renners me gepasseerd, ik weet het niet meer precies, en Ferrandez passeerde me daarna ook in de bocht. Om weerstand te bieden remde ik wat meer en crashte.
Een beslist bittere afdronk.
Ja, ook omdat ik me veel beter voelde met de motor dan in Race 1. We hadden een slechte start, toen ging het trio van Estrella Galicia weg en kon ik niet eens vechten voor het podium. In Race 2 daarentegen ging het goed, ook al crashte ik daarna.
Komend weekend is het echter tijd voor de tweede manche in Valencia.
We zijn er al heen gegaan voor een test met het team, wat we niet hebben gedaan voor Estoril. Zeker vanaf donderdag zullen we zeer competitief zijn in vergelijking met Portugal, daar hadden we het wat moeilijker gehad. Ik streef ernaar om altijd vooraan te blijven en te vechten voor het podium of voor de overwinning.