Αυτό το Σαββατοκύριακο το τσίρκο MotoAmerica αντιμετωπίζει ένα από τα πιο αναμενόμενα ραντεβού της σεζόν. Πραγματοποιείται στη Laguna Seca, στην εμβληματική πίστα της Καλιφόρνια που ανανεώθηκε πρόσφατα, προσφέροντας απαρατήρητες προκλήσεις και επίσης έντονες συζητήσεις στην κατηγορία Supersport. Σωστά: αν οι ετυμηγορίες της πίστας δεν αφήνουν περιθώρια για καμία ερμηνεία, μεταξύ των ενθουσιωδών, των μυημένων και ακόμη και των πρωταγωνιστών στον αγώνα δεν λείπουν οι φήμες, οι αμηχανίες και οι γκρίνιες. Η κυριαρχία του Xavi Forés, με το Panigale V2 της ομάδας Warhorse HSBK Racing Ducati NYC, νικητή και των 7 αγώνων που έχουν πραγματοποιηθεί μέχρι τώρα, προκαλεί διαμάχη. Χωρίς κανέναν απολύτως λόγο.
Η ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ ΤΩΝ ΦΟΡΕΣ ΣΤΗΝ ΜΟΤΟΑΜΕΡΙΚΗ
“Όποιος κερδίζει έχει πάντα δίκιο, όποιος κυριαρχεί γεννά υποψίες“. Προφανώς αυτή φαίνεται να είναι η τάση πέρα από τον Ατλαντικό. Προσγειωμένος φέτος στο American Supersport, ο Τσάβι Φορές δεν μπορούσε να κάνει τίποτα άλλο παρά να κερδίσει. Πάρτε έναν αναβάτη διεθνούς επιπέδου, ικανό να κατακτήσει βάθρα στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Superbike, καθιερώνοντας τον εαυτό του, το αργότερο τη σεζόν 2018, ως ο καλύτερος ανεξάρτητος αναβάτης της σειράς. Καλά. Σε αυτό το σημείο, εμπιστευτείτε του την κυρίαρχη μοτοσυκλέτα Champion (προπαντός δικύλινδρη…) που θα έχει μια ομάδα που ακολουθείται με ιδιαίτερη προσοχή από τη μητρική εταιρεία, το αποτέλεσμα δεν θα μπορούσε παρά να είναι νίκη. Αν και στο ντεμπούτο του, αν και ο Βαλένθιος έχει πολύ λίγες (αν όχι καμία) προηγούμενες αναφορές με τα νέα V2, ελαστικά Dunlop και αμερικανικές πίστες.
ΕΠΤΑ ΑΠΟ ΕΠΤΑ
Μετά την απογοήτευση που έζησε στο Daytona 200 μίλια (κέρδισε ο Herrin, αλλά με τον Τσάβι εκτός δράσης στους πρώτους γύρους λόγω τεχνικού προβλήματος), από εκείνη τη στιγμή και μετά το ζεύγος Forés-Ducati δεν έχασε ποτέ τον στόχο. Ένα-δύο στο ντεμπούτο στο Road Atlanta, θρίαμβος στο πρώτο “Long Race” τύπου Endurance του Barber, άλλες δύο επιτυχίες στους επόμενους γύρους στο Elkhart Lake και στο Shelton. Επτά νίκες σε επτά αγώνες, ηγεσία με πλήρεις βαθμούς, αφήνοντας ακόμα και τα ψίχουλα στους αντιπάλους. Μόνο η ευκαιρία να γλείφει κανείς τις πληγές του και να κατηγορεί με ακατάλληλο και ακατάλληλο τρόπο.
ΤΟ ΕΠΙΠΕΔΟ ΤΗΣ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗΣ ΤΗΣ MOTOAMERICA
Ο Forés στη MotoAmerica συναντά αντιπάλους επιπέδου σε αυτό το πλαίσιο, αλλά αντικειμενικά… όχι του επιπέδου του. Αν συνολικά δεν είναι κατηγορία που έχει line-up από Εκδικητές, στα πρώτα 4-5 είναι όλοι πολύ αξιοσέβαστοι για ταχύτητα και τεχνικά μέσα που έχουν στη διάθεσή τους. Από έναν βετεράνο όπως ο Josh Hayes (ένα βήμα από το να γίνει ο δίσκος όλων των εποχών στο τσίρκο AMA/MotoAmerica) μέχρι τον νεαρό Teagg Hobbs και τον Tyler Scott με τη βοήθεια του ανταγωνιστικού Suzuki GSX-R 750 του πολυτίτλου Team Hammer/M4, χωρίς να ξεχνάμε έναν Stefano Mesa που με το Kawasaki του έχει αποδειχθεί πολύ σκληρός αντίπαλος σε αρκετές περιπτώσεις.
ΤΟ ΠΕΝΑΛΤΙ της DUCATI V2 ΣΤΟ ΠΡΟΣΦΑΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ
Ο Xavi Forés τους έχει νικήσει όλους μέχρι στιγμής, με μια Ducati Panigale V2 να είναι ήδη σε θέση να κατακτήσει την περασμένη σεζόν με τον Josh Herrin εκ των προτέρων. Ένα Supersport “Next Gen” που κυριαρχεί επίσης στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα στην κατηγορία του και, στη MotoAmerica, χρειάστηκε να υποβληθεί σε ρυθμιστικές διορθώσεις μόλις τον περασμένο Ιούνιο. Συγκεκριμένα, ενεργήσαμε στη χαρτογράφηση, το υλικολογισμικό των ηλεκτρονικών της MecTronik και, κυρίως, στο άνοιγμα του γκαζιού, ενεργώντας στο TPS (Αισθητήρας θέσης γκαζιού). Στα χαρτιά, το Ducati V2 θα έπρεπε να έχει υποφέρει ιδιαίτερα στη σύγκριση ταχύτητας με τον ανταγωνισμό, αλλά τίποτα δεν έχει αλλάξει. Αν και φλάντζα και περιορισμένη, ο Forés από τότε σημείωσε διπλό-ένα-δύο στους επόμενους γύρους του Road America και του Ridge Motorsports Park. Μήπως η διαφορά έγκειται εξ ολοκλήρου στον δεξιό καρπό του Ισπανού μοτοσικλετιστή και στην αριστεία της δουλειάς όλης της ομάδας;