Ο Alvaro Bautista και η Ducati ξεκίνησαν το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Superbike με το νούμερο 1 στο μπροστινό φέρινγκ και τις 16.100 σ.α.λ. Η αρχική τιμή ήταν ήδη χαμηλότερη από τις 16.500 που μπορεί να φτάσει το δρομικό Panigale V4 R, από το οποίο προέρχεται το αγωνιστικό μοντέλο. Μετά τους αρχικούς εννέα αγώνες με οκτώ νίκες για τον Ισπανό άσο, ο Κόκκινος επιβραδύνθηκε κατά 250 γύρους. Στο χτύπημα του έκτου, δηλαδή την παραμονή της πολυαναμενόμενης επιστροφής στην Ίμολα μετά από τέσσερα χρόνια απουσίας, η Federmoto Internazionale επέβαλε άλλη μια περικοπή του ίδιου αντίκτυπου. Στο δεύτερο μισό του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος, λοιπόν, η Ducatis (προφανώς όχι μόνο του Bautista) θα έχει τον περιοριστή τοποθετημένο στις 15.600 σ.α.λ. Το πρώτο «κόψιμο» δεν είχε κανένα αντίκτυπο: μεταξύ Μπαρτσελόνα, Μισάνο και Ντόνινγκτον, ο νικητής γλίστρησε άλλα οκτώ μαργαριτάρια. Οι άλλοι ήταν επίσης δυνατοί, ιδιαίτερα ο Danilo Petrucci που σημείωσε το πρώτο του βάθρο Superbike στη Μεγάλη Βρετανία: τρίτος.
Η ερώτηση της θηλιάς
Τώρα όμως το κόψιμο είναι διπλό και το ερώτημα είναι προφανές: θα συνεχίσει να κερδίζει ο Alvaro Bautista όπως πριν; Διαβιβάσαμε την ερώτηση στον Marco Zanbenedetti, τεχνικό συντονιστή του έργου Ducati Superbike. «Εν τω μεταξύ, πρέπει να πούμε ότι οι συνάδελφοί μου και εγώ έχουμε λίγο ηθικό κάτω από τα τακούνια μας» επιτίθεται στον 43χρονο μηχανικό από το Τρεβίζο. «Κατανοήστε μας: η δουλειά μας είναι να αναζητούμε επιδόσεις, να πηγαίνουμε από δύναμη σε δύναμη. Αντίθετα, βρισκόμαστε να λύνουμε ένα διαφορετικό πρόβλημα: να διορθώνουμε αυτούς τους συνεχείς περιορισμούς που μας επιβάλλονται, προσπαθώντας να μειώσουμε την απώλεια απόδοσης όσο το δυνατόν περισσότερο».
Εδώ είναι το θέμα: πώς θα το κάνετε;
«Δεν μπορείτε να κάνετε πολλά: λιγότερες στροφές ισοδυναμούν με λιγότερη ισχύ, δεν υπάρχει διαφυγή. Το πρόβλημα είναι επίσης ο χρόνος με τον οποίο καθορίζονται αυτές οι περικοπές. Η Federmoto Internazionale μας ενημέρωσε στα μέσα της περασμένης εβδομάδας και είχαμε τη βεβαιότητα το πρωί της Τετάρτης. Δηλαδή 48 ώρες πριν από την έναρξη των δοκιμών στο Imola. Σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα μπορούμε να εφεύρουμε λίγα. Μεσοπρόθεσμα, ωστόσο, θα είναι διαφορετικά: με περισσότερο χρόνο θα μπορούμε να αναθεωρήσουμε το έργο, να επέμβουμε στις καμπύλες ροπής του κινητήρα και να πειραματιστούμε με τις αλλαγές στις χειμερινές δοκιμές. Δουλειά μηνών, αυτή τη φορά είχαμε μόνο… δύο μέρες!».
Ποιο είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα;
«Στο Superbike οι εσωτερικές σχέσεις μετάδοσης είναι σταθερές για όλη τη σεζόν, δεν μπορούμε να τις αλλάξουμε. Η μόνη δυνατή παρέμβαση είναι στην τελική έκθεση, θα την επιμηκύνουμε σε σχέση με αυτό που είχαμε προβλέψει. Αλλά αυτό σημαίνει ότι χάνουμε την επιτάχυνση, ειδικά σε μεγάλες ταχύτητες».
Πόσα θα χάσεις στην Ίμολα;
«Ένα δέκατο του δευτερολέπτου ανά γύρο θα μπορούσε να είναι εύλογο. Για να προσθέσουμε στο δέκατο που είχαμε ήδη αφήσει στο δρόμο με την προηγούμενη περικοπή».
Το αποτέλεσμα, ωστόσο, δεν φάνηκε πολύ…
«Αυτή τη φορά φοβόμαστε ότι θα είναι διαφορετικά. Ο Imola δεν θα μας τιμωρήσει τόσο πολύ, γιατί η επιτάχυνση είναι σχεδόν όλη από αργές στροφές. Αλλά σε κομμάτια όπως το Portimao ή το Magny Cours η απώλεια στροφών θα επηρεάσει σε μεγάλο βαθμό την απόδοση, φοβόμαστε».
Εν τω μεταξύ, ο Rea θα έχει 250 περισσότερους γύρους.
«Η εξισορρόπηση της απόδοσης, εάν χρειάζεται, είναι μια χαρά για εμάς. Το πρόβλημα είναι οι τρόποι και οι χρόνοι. Είναι ένα ερώτημα για το οποίο συζητάμε πολύ μεταξύ των κατασκευαστών και των αθλητικών αρχών. Έχουμε ξεκαθαρίσει κάτι, αλλά όχι όλα. Χρειαζόμαστε περισσότερη σταθερότητα. Είμαστε καλά με έναν κανονισμό που ανταποκρίνεται στην παράσταση, στα ενδιαφέροντα του Superbike. Αλλά όλοι οι κατασκευαστές θα πρέπει να επενδύσουν, λίγο πολύ με τον ίδιο τρόπο, ενώ κάποιοι πιέζουν για παραχωρήσεις για να καλύψουν τα διαρθρωτικά κενά του έργου. Δεν μας αρέσει αυτό».