Σήμερα δεν θα είναι μόνο το MotoGP που θα δώσει συναισθήματα, αλλά και το Endurance. Το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα σταματά στο Spa-Francorchamps, μια παλιομοδίτικη πίστα: σχεδόν επτά χιλιόμετρα μυθικών, πολύ γρήγορων, τρομερών καμπυλών. Κάθε γύρος με πάνω από 180 km/h κατά μέσο όρο, για 24 ώρες. Μια μέρα και μια νύχτα πρόκλησης στα άκρα, μέρα νύχτα, ενάντια σε αντιπάλους και τους εαυτούς τους. Ο Niccolò Canepa, 35 ετών, ήταν ο ταχύτερος από τους τρεις αναβάτες της Yamaha Yart στα προκριματικά (εδώ το ρεπορτάζ), ένα πλήρωμα που στοχεύει να αρπάξει το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα από τους κυρίαρχους πρωταθλητές Honda FCC-TSR.
Ο Γενοβέζος, πρώην Superbike και MotoGP, έχει βρει τη διάστασή του στο Endurance. Κέρδισε τον τίτλο το 2017 με Yamaha GMT94 και είναι εδώ και χρόνια ο «καπετάνιος» της επίσημης ομάδας της Iwata. Πολύ γρήγορο, αποφασιστικό, συνεπές: τι χρειάζεται για να διαπρέψεις σε αυτόν τον πολύ σκληρό κλάδο. Λίγες ώρες πριν την έναρξη του 24 Heures Moto στο Spa, ο Niccolò Canepa μας εξηγεί πώς είναι να αγωνίζεσαι εδώ. Και επειδή η αντοχή είναι μια συναρπαστική πειθαρχία. Από σκληρό και αγνό.
Το Spa είναι παλιομοδίτικο, μια σκληρή και τρομερή πίστα. Το Radillon είναι η πιο υποβλητική καμπύλη…
Είναι κάτι εξαιρετικό, κάθε φορά που περνάω με τσακίζουν. Μεγάλωσα παρακολουθώντας θρυλικούς αγώνες εδώ στο Spa, μιλάω για F1. Κάθε γύρος είναι συναρπαστικός, απόλαυση, ακόμα κι αν είναι πολύ δύσκολος. Όταν φτάσετε στην κορυφή, στο μέτωπο, η αλλαγή κατεύθυνσης δεξιά-αριστερά σας βάζει πραγματικά σε μπελάδες. Με την F1 δεν ενοχλεί, αλλά σε αυτή την ταχύτητα η μοτοσυκλέτα τείνει να κινείται με τροχούς και το να την χτυπάς στα αριστερά είναι πολύ σωματικό πράγμα. Φανταστείτε να το κάνετε αυτό για 24 ώρες…
Έπειτα, υπάρχει η Blanchimont, μια από τις πιο δύσκολες γωνιές στον κόσμο
Είναι δύο διαφορετικές καμπύλες, είναι δύσκολο να πω ποια με ενθουσιάζει περισσότερο. Το Radillon είναι υποβλητικό, δες μια φωτογραφία και καταλαβαίνεις αμέσως ότι μιλάμε για Spa, στο Blanchimont από την άλλη θέλει μπάλες πραγματικά. Το κάνουμε στο όριο, με πλήρη ταχύτητα στο limiter, γόνατο και αγκώνα στο έδαφος, είναι μια γούνινη στροφή. Οι αισθήσεις είναι έντονες όταν το κάνεις, ειδικά όταν από τη μέση του stint το λάστιχο αρχίζει να φθείρεται και το οδηγείς εντελώς λοξά. Η δέσμευση είναι μέγιστη. Και εδώ: φανταστείτε να το κάνετε για 24 ώρες, κατά τη διάρκεια της ημέρας, στη βροχή, στο σκοτάδι. Αλλά μην τα παρατάς.
Η Yamaha Yart πήγε πολύ γρήγορα στις κατατακτήριες: πώς τα κατάφερες;
Στον πολύ γρήγορο πρώτο τομέα, η Yamaha μας δυσκολεύεται λίγο, αλλά στον δεύτερο, που διαρκεί πάνω από ένα λεπτό, είμαστε πολύ γρήγοροι. Το ποδήλατο χειρίζεται απίστευτα, χάρη και στα ελαστικά Bridgestone. Θα μπορούσαμε να τα πάμε ακόμα καλύτερα, ο ιδανικός μου χρόνος ήταν τρία δέκατα κάτω, αλλά είμαι χαρούμενος γιατί πήγαμε και οι τρεις γρήγορα, οι μόνοι που έπεσαν κάτω από το 2’20. Αριστος!
Ποια στρατηγική έχετε σχεδιάσει για το 24ωρο;
Στο πρώτο stint του καθενός θα είμαστε ήρεμοι, για να καταλάβουμε τις συνθήκες της πίστας. Πριν την έναρξη του 24ώρου υπάρχει αγώνας παγκόσμιου πρωταθλήματος sidecar, θα αφήσουν πολύ λάστιχο στο έδαφος. Μην ανησυχείς, ας πούμε, γιατί τώρα στο Endurance πάντα πιέζουμε δυνατά. Στη συνέχεια, από τη δεύτερη θητεία και μετά αφήνουμε χαλαρά, μετρώντας πάνω από όλα τη νύχτα. Στο σκοτάδι πάμε πολύ γρήγορα, κάνουμε τη διαφορά. Εκεί θα κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε για να κάνουμε το κενό, ελπίζοντας να πάνε όλα καλά…
Μεταξύ FCC TSR, BMW και Suzuki ποια πιστεύετε ότι θα μπορούσε να είναι η πιο τρομακτική ομάδα;
Η FCC TSR και η Suzuki είναι πάντα εκεί. Ακόμα κι όταν δυσκολεύονται στις προσομοιώσεις των προηγούμενων ημερών, τότε στον αγώνα κάνουν πάντα ένα βήμα και είναι κοντά μας. Είμαστε μπροστά σε αυτό το κομμάτι, εκεί μπορούμε να κάνουμε τη μεγαλύτερη διαφορά.
Έχει λυθεί το πρόβλημα του φωτισμού;
Είμαστε καλά το βράδυ, πέρσι όλοι παραπονέθηκαν αλλά προσαρμοστήκαμε. Τραβούσαμε δύο δευτερόλεπτα πιο γρήγορα από τους υπόλοιπους. Φαίνεται ότι φέτος θα είναι έστω και λίγα λιγότερα φώτα, δεν συμφωνώ γιατί εδώ οδηγούμε με μέσο όρο 180 km/h και γίνεται λίγο επικίνδυνο. Ελπίζω να υπάρχουν οι κατάλληλες συνθήκες για να αγωνιστώ με ασφάλεια. Αλλά παιδιά, είναι Endurance: τρέχουμε τη νύχτα! Θυμάμαι τις πρώτες 24 ώρες που έκανα, το 2016, ήταν πολύ χειρότερες. Δεν ήταν πριν εκατό χρόνια και δεν υπήρχε φως, τελευταία η Endurance έχει κάνει μεγάλα βήματα. Μου αρέσει όμως να τρέχω το βράδυ, είναι μια πρόκληση που με ενθουσιάζει.
Σε σύγκριση με το γαλλικό 24ωρο, πώς είναι η ατμόσφαιρα στο Βέλγιο;
Στο Le Mans κάνουν τρελά πράγματα τη νύχτα, σε ορισμένες γωνιές δεν βλέπεις καλά γιατί ανεβαίνει ο καπνός από τα χίλια αναμμένα μπάρμπεκιου. Επιπλέον, όταν σταματήσεις, είναι αδύνατο να ξεκουραστείς, θα υπάρχουν τρεις χιλιάδες ποδήλατα στον περιοριστή στροφών, είναι πολύ χειρότερο από ό,τι στο Mugello για το MotoGP. Στο Spa έχει πολύ κόσμο, αλλά όλα είναι πιο ήσυχα.
Εκτός από εσάς υπάρχουν άλλοι 9 Ιταλοί στην πίστα: αισθάνεστε ως ο πρόδρομος της ιταλικής εισβολής στην EWC;
Μου κάνει τεράστια ευχαρίστηση. Κι εγώ την ήξερα λίγο πριν φτάσω, αλλά με τον καιρό έμαθα να την αγαπώ. Είναι ωραίο που ο Παγκόσμιος μου τίτλος και οι νίκες μου βοήθησαν να κάνω πολλούς ανθρώπους να θέλουν το Endurance. Πολλές ομάδες και πολλοί αναβάτες έχουν συγκεντρωθεί, έχουν ανακαλύψει έναν όμορφο κόσμο και προχωρούν δυνατά. Αλλά το πραγματικό μου όνειρο θα ήταν να αγωνιστώ σε ένα στάδιο του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος Αντοχής στην Ιταλία. Έχουμε πολύ ωραία κομμάτια, ο Misano θα ήταν πολύ έτοιμος για τη νύχτα. Ελπίζω να συμβεί.
Πώς τρέφεσαι κατά τη διάρκεια του αγώνα;
Στη Yamaha Yart έχουμε ένα άτομο που μας ακολουθεί σε αυτήν την πτυχή. Με την εμπειρία έχω καταλάβει ότι το φαγητό είναι απαραίτητο, αλλά πρέπει να το κάνεις σωστά, χωρίς να βαραίνεις τον εαυτό σου. Πρέπει να τροφοδοτήσουμε τον οργανισμό με τις απαραίτητες θερμίδες, διαφορετικά η κούραση κερδίζει. Τώρα έρχομαι με πολλή ενέργεια στο τέλος. Καταναλώνουμε περίπου 7-800 θερμίδες την ώρα, για δέκα στάσεις, γίνεται πρόκληση ακόμα και σε έλλειψη ύπνου.
Niccolò Canepa, υπάρχει χρόνος για ύπνο μεταξύ των βάρδιων;
Παίρνω μικρούπνους 15-20 λεπτών. Αυτή είναι η ώρα που μένει, γιατί μόλις επιστρέψω μετά τη βάρδια οδήγησης πρέπει να μιλήσω με τους μηχανικούς, να κάνω ένα μπάνιο, να φάω, να κάνω μασάζ. Τελικά ο χρόνος που μένει είναι πολύ λίγος, αλλά προσπαθώ πάντα να κλείνω τα μάτια μου. Δεν μπορώ πάντα να κοιμηθώ, αλλά αν συμβεί με βοηθάει πολύ να συνέλθω. Όταν έρχονται να σε ξυπνήσουν δεν είναι ευχάριστο…
Ακολουθεί η Suzuka: θα δούμε ξανά ιταλική νίκη μετά τον Valentino Rossi;
Το σκέφτομαι κάθε μέρα. Πέρυσι ήρθαμε κοντά στο βάθρο, θα ήταν ωραίο. Υπήρχε μόνο ένας Ιταλός για να το κερδίσει (Valentino Rossi το 2001, εκδ) Δεν μπορώ να συγκριθώ μαζί του, αλλά η πιθανότητα υπάρχει. Για μένα είναι “ο αγώνας των αγώνων”, η Suzuka είναι μια τρελή πίστα, που πρέπει να σεβαστεί, πολύ γρήγορη, επικίνδυνη. Οι αντίπαλοι είναι πολύ υψηλού επιπέδου, είναι μια πρόκληση πέρα από τα όρια. Είχα μεγάλη ικανοποίηση στην καριέρα μου και το να ανέβω στο βάθρο στη Suzuka θα ήταν η κορωνίδα όλων…
Jonathan Rea η υπέροχη βιογραφία: “In Testa” διαθέσιμη στο Amazon