Ο Andrea Migno είναι 27 ετών αλλά η καριέρα του φαίνεται ήδη κοντά στο τέρμα. Και να σκεφτείς ότι και φέτος πέτυχε ένα βάθρο στο MotoGP όταν αγωνίστηκε ως αντικαταστάτης του τραυματία Fellon στο Moto3. Κάθε φορά που καλείται για αντικαταστάσεις καταφέρνει να πιστώσει τον εαυτό του και όμως κανείς δεν τον λαμβάνει υπόψη του ενόψει του 2024. Το πρόβλημα είναι το ίδιο με αυτό πολλών αναβατών: ο προϋπολογισμός. Όσο περνάει ο καιρός, τόσο πιο δύσκολο είναι να το βρεις και να προχωρήσεις χωρίς αυτό είναι σχεδόν αδύνατο. Ο Andrea Migno έχει στο ενεργητικό του δώδεκα βάθρα, μεταξύ των οποίων τρεις νίκες στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Moto3 και τις τελευταίες τρεις σεζόν πέτυχε πάντα τουλάχιστον μία. Ο αναβάτης από τη Romagna εξακολουθεί να έχει μεγάλη επιθυμία να αγωνιστεί, αλλά φαίνεται σαν φάντασμα: κανείς δεν παρατηρεί την παρουσία του. Βρισκόμαστε στο τέλος της σεζόν και η κατάστασή του είναι σχεδόν ίδια με αυτή που περιγράφεται στη συνέντευξη που μας παραχώρησε τον Φεβρουάριο (διαβάστε εδώ).
«Θα ήθελα ακόμα να αγωνιστώ, αλλά όλα είναι δύσκολα – εκμυστηρεύεται ο Andrea Migno στον Corsedimoto – μέχρι σήμερα φαίνεται πως δεν εντάσσεται στα πλάνα καμίας ομάδας. Ναι, κανείς δεν με σκέφτεται για το 2024. Αυτή τη στιγμή η καριέρα μου φαίνεται να κλείνει, είναι δύσκολο να χωνέψεις αλλά δυστυχώς είναι έτσι. Θα ήθελα να αγωνιστώ και νομίζω ότι έδειξα ότι είμαι ανταγωνιστικός και φέτος με το να ανέβω στο βάθρο στην Αργεντινή. Τι περισσότερο να κάνω από αυτό; Υπάρχει ένα πράγμα: φέρτε τον προϋπολογισμό, αυτό μετράει και το ζητούν παντού. Μέχρι σήμερα δεν έχω καμία προοπτική για το 2024».
Σε ποιες κατηγορίες εστιάσατε;
«Θα ήθελα να δοκιμάσω το άλμα στις μεγάλες μοτοσυκλέτες, αλλά θα δεχόμουν επίσης να αγωνιστώ στο Moto3, στο CEV, οπουδήποτε. Θα σκεφτόμουν οποιαδήποτε λύση. Είχα σκεφτεί το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Supersport και θα το ήθελα αλλά και εκεί ζητάνε χρήματα. Ας δούμε τι θα γίνει. Δεν αποκλείω καν το Ιταλικό Πρωτάθλημα Ταχύτητας, υπάρχει περισσότερος χρόνος εκεί και ποιος ξέρει ότι κάτι μπορεί να συμβεί, αλλά δεν είναι τόσο προφανές».
Στο Misano έκανες το ντεμπούτο σου στο MotoE. Πώς βρήκες τα ηλεκτρικά;
«Λοιπόν, θα ήθελα να κάνω μια υπόθεση για το MotoE. Δεν είχα οδηγήσει ποτέ ηλεκτρικό και είναι τελείως διαφορετικό από ένα Moto3. Δεν είχα ιδέα. Συμφώνησα να τρέξω για να έχω μια νέα εμπειρία μιας και ήμουν στο πόδι. Την Παρασκευή έμεινα τέσσερα δευτερόλεπτα πίσω από τον αρχηγό, το Σάββατο περίπου ενάμιση δευτερόλεπτο. Βελτιώθηκα πολύ και για μένα ήταν καλό ακόμα κι αν από έξω μπορεί να φαίνεται ότι έκανα κακή εντύπωση και πήγε άσχημα μιας και ήμουν ακόμα πίσω. Ίσως θα προτιμούσα ένα Supersport, αλλά δεν θα με πείραζε ένα MotoE, αλλά ούτε εκεί βλέπω πολλές προοπτικές».
Πώς βιώνετε αυτή τη στιγμή;
«Πίκρα, λύπη… Βλέπω τους άλλους να τρέχουν και είμαι εδώ, χωρίς μηχανάκι. Δεν έχουμε πολλά να προσθέσουμε, δυστυχώς αυτή είναι η κατάσταση. Ας ελπίσουμε ότι θα ξεμπλοκάρει: η επιθυμία για τρέξιμο υπάρχει, σίγουρα!