Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ – «Ο Τοπράκ είναι σκληρός, ο Αλβάρο και η Ducati έχουν συμπληρώσει ο ένας τον άλλον. Τρέχω σκεπτόμενος ότι το αύριο θα είναι διαφορετικό από το σήμερα και ότι κάθε μέρα είναι κάτι καινούργιο. Η αποχώρηση από τους αγώνες με τρομάζει, αλλά θα είναι μια νέα πρόκληση. 2023; Μετά από αυτόν τον αγώνα θα το συζητήσουμε”
Το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Superbike προσγειώνεται στο Donington και για την περίσταση ο Johnny Rea θέλησε να μας αφιερώσει με αυτή τη μεγάλη αποκλειστική συνέντευξη. Ο Βορειοϊρλανδός μίλησε για τον εαυτό του στις 360° μεταξύ παρελθόντος, παρόντος και μέλλοντος. Υπάρχουν οι αναμνήσεις, οι προκλήσεις του παρελθόντος, αλλά πάνω από όλα το βλέμμα στράφηκε σε αυτό το Πρωτάθλημα, όπου ο Βορειοϊρλανδός φτάνει στον εντός έδρας γύρο με 36 βαθμούς για να συμπληρώσει απέναντι στην Ducati του Alvaro Bautista.
«Όπως όλοι γνωρίζετε ο Ντόνινγκτον είναι ένας ιδιαίτερος γύρος για μένα – άρχισε – Είναι ο αγώνας για το σπίτι μου, εδώ θα υπάρχουν πολλοί οπαδοί έτοιμοι να με στηρίξουν το Σαββατοκύριακο, κυρίως από τη Βόρεια Ιρλανδία. Από την πλευρά μου, υπάρχει μεγάλη περιέργεια να δω ποιες θα είναι οι δυνατότητές μου και να είμαι ανταγωνιστικός. Μάλιστα, τον τελευταίο μήνα πραγματοποιήσαμε τις δοκιμές στην Αραγονία με σκοπό να είμαστε έτοιμοι και να στοχεύσουμε στη νίκη».
Πόσο βελτιώθηκε το Kawasaki μετά τις τελευταίες δοκιμές;
«Ειλικρινά, δεν ξέρω πώς να το ποσοτικοποιήσω, μπόρεσα να είμαι πιο γρήγορος από τον ταχύτερο γύρο αγώνα μου και έμαθα πολλά για το τι χρειάζεται για να έχεις το καλύτερο Kawasaki. Εδώ θα ξεκινήσουμε από το μηδέν και όπως αναφέρθηκε στόχος είναι να προσπαθήσω να κάνω ό,τι καλύτερο μπορώ. Εκτός από τον αγώνα 2 στο Άσεν, ήταν σίγουρα μια σημαντική αρχή για το Πρωτάθλημα και τώρα διανύουμε μόλις το ένα τέταρτο της σεζόν. Τα πάντα μπορούν να συμβούν με τρεις αγώνες το Σαββατοκύριακο».
Φτάνεις σε αυτόν τον αγώνα με διαφορά 36 πόντων από τον Bautista. Ανησυχείς;
“Οχι. Είμαι της ιδέας ότι πρέπει πάντα να αντιμετωπίζουμε την πραγματικότητα των γεγονότων, αλλά ταυτόχρονα να έχουμε τη συνείδηση ότι αύριο είναι μια άλλη μέρα διαφορετική από τη σημερινή και δεν μπορούμε να ξέρουμε τι θα συμβεί. Ίσως σήμερα να ήταν μια σκατά μέρα, όπου κάτι πήγε στραβά, αλλά το αύριο θα μπορούσε να έχει κάτι εκπληκτικό. Αν σκεφτώ τον Misano, για να δώσω ένα παράδειγμα, είναι προφανές ότι δεν πήγε όπως ήλπιζα. Αλλά τώρα είμαστε στο Donington και σε δύο εβδομάδες θα αγωνιστούμε στο Most. Ξέρω ότι ο Bautista και η Ducati είναι δυνατοί, αλλά πρέπει να επικεντρωθώ στον εαυτό μου και να αξιοποιήσω τις μέγιστες δυνατότητες από τη μοτοσυκλέτα μου για να είμαι ανταγωνιστικός».
Τζόνι, ανακάλυψες τη γεύση της ήττας πέρυσι. Πόσο δύσκολο ήταν να το αποδεχτείς;
«Πέρυσι δεν είχα το καλύτερο πακέτο και έκανα αρκετά λάθη. Έπρεπε να αποδεχτώ την ήττα και να σκεφτώ πώς να ξεκινήσω ξανά για να γίνω ξανά ο καλύτερος. Θα ήταν χειρότερα αν είχα χάσει με το καλύτερο ποδήλατο, τρακάροντας πολλές φορές. Κόντρα στην Τοπράκ το 2021 βγήκα ηττημένος, αλλά στα 34 μου το καθοριστικό στοιχείο ήταν η μετατροπή της δεύτερης θέσης σε κίνητρο για να προσπαθήσω ξανά φέτος».
Ήταν πιο δύσκολο να αποδεχτείς τις αρχές του 2019 ή τον τίτλο του Τοπράκ;
«Ήταν πιο δύσκολο να αποδεχτείς την έναρξη του 2019. Ο Alvaro ήταν νέος αναβάτης και κέρδιζε τους αγώνες με 15 δευτερόλεπτα. Μέσα μου σκέφτηκα μόνο να δώσω όλη μου τη φυλή με τη φυλή, έχοντας επίγνωση ότι ήταν άνθρωπος όπως εγώ».
Πώς θα περιγράφατε τον Razgatlioglu και τον Bautista;
«Ο Toprak και ο Alvaro είναι δύο διαφορετικοί αναβάτες. Ο Τοπράκ είναι κάποιος που καταλαβαίνει και ξέρει πώς να αξιοποιεί τις μέγιστες δυνατότητες από το ποδήλατό του. Ο Αλβάρο, από την άλλη, είναι κάποιος που ξέρει να προσαρμόζεται καλά, ακόμα κι αν με τη Honda έχουμε δει αρκετές διακυμάνσεις από την πλευρά του. Τώρα όμως είμαι της άποψης ότι ο Alvaro και η Ducati αλληλοσυμπληρώθηκαν. Η Panigale είναι μια μοτοσυκλέτα με στυλ MotoGP».
Στο πρόσωπο με πρόσωπο ποιος είναι ο πιο σκληρός;
«Είναι επίσης διαφορετικοί σε αυτό. Ο Τοπράκ είναι σκληρός στον καυγά».
Ήσασταν έκπληκτος που είδατε τον Τοπράκ τόσο πίσω σε αυτό το πρωτάθλημα να ξεκινά;
«Είμαι έκπληκτος, δεν το αρνούμαι. Όταν βάζεις το νούμερο 1 στο παρμπρίζ είναι πάντα έξτρα πίεση και πρέπει να κερδίσεις. Ξέρω πόσο δύσκολο είναι να αγωνίζεσαι ως κυρίαρχος παγκόσμιος πρωταθλητής και το έμαθα περαιτέρω το 2016. Όταν κερδίζεις για πρώτη φορά έχεις πολλούς ανθρώπους και ακόμη και μέσα ενημέρωσης να σε υποστηρίξουν, αλλά στη συνέχεια την επόμενη σεζόν πρέπει να κερδίσεις σαν να ήταν δεδομένο».
Τζόνι, ας μιλήσουμε για το μέλλον για λίγο. Υπάρχει πολλή προσμονή για το 2023 σας.
«Είναι νωρίς ακόμα να μιλήσω γι’ αυτό και το μυαλό μου είναι στραμμένο σε αυτόν τον γύρο. Τσακ Άκσλαντ, ο μάνατζέρ μου, θα φτάσει εδώ το βράδυ και θα προσπαθήσουμε να καταλάβουμε περισσότερα από τη Δευτέρα. Μετά τον αγώνα θα το συζητήσουμε».
Την περασμένη εβδομάδα γιόρτασες 10 χρόνια γάμου.
«Είμαι πολύ περήφανη και τυχερή που έχω μια γυναίκα σαν την Τατιάνα στο πλευρό μου και ταυτόχρονα και τα παιδιά μας. Αρχικά ήθελα να κρατήσω την οικογένεια μακριά από τους αγώνες, δεν ήθελα να παρεμβαίνουν, ώστε να είμαι συγκεντρωμένος στο ποδήλατο. Ο χρόνος με βοήθησε να καταλάβω τη σημασία του να τους έχω δίπλα μου και ανυπομονώ να φτάσουν εδώ στο Ντόνινγκτον. Το να περνάω χρόνο μαζί τους μου επιτρέπει να αποσυνδεθώ από αυτόν τον κόσμο και να επαναφορτίσω τις μπαταρίες μου. Επιπλέον, παίζουμε και ποδόσφαιρο με τα αγόρια μου».
Αν δεν κάνω λάθος είσαι θαυμαστής.
«Σίγουρα, υποστηρίζω τη Λιντς και την Μπαρτσελόνα. Είμαι θαυμαστής όπως πολλοί άλλοι».
Πώς φαντάζεσαι τη Ρέα σε 10 χρόνια;
«Ειλικρινά, δεν ξέρω. Φοβάμαι να σκεφτώ τι θα κάνω σε 10 χρόνια, είμαι κάποιος που ζω μέρα με τη μέρα. Σίγουρα θα έχω ήδη σταματήσει να ιππεύω».
Φοβάσαι για τη σύνταξή σου;
«Έχω λίγο ψυχικό φόβο και δεν μπορώ να το κρύψω. Αλλά η επόμενη πρόκληση θα είναι να βρω κάτι που να με παρακινεί την ημέρα που θα τα παρατήσω.