Het moeilijke is altijd om jezelf te bevestigen, Christopher Iotti weet dit goed. Hij steekt niet onder stoelen of banken dat hij de tweede ronde van de Motoestate Trophies een beetje “vreesde”, maar na de openingsetappe in Varano pakte de MMP Racing-vaandeldrager ook het podium in Cremona. Er is vooruitgang in de 300 SS, deze bevestigt zichzelf onder de protagonisten van de categorie, maar we moeten niet stoppen. Team, rijder en motor hebben al potentieel getoond, nu moeten we niet alleen mikken op het podium, maar ook op de overwinning in de race om nog groter te denken. De volgende afspraak is medio juni in Magione, laten we ondertussen even terugkijken hoe het in Cremona is gegaan (hieronder vind je de hoogtepunten van de tweede ronde).
Christopher Iotti, een nieuw podium in Motoestate 2024.
Het weekend in Cremona had een beetje een herbevestiging van de eerste ronde moeten zijn. Ik was een beetje bang dat het een uitslag was die te danken was aan Varano, “mijn baan”, om het zo maar te zeggen, en dat is prima, iedere renner heeft zijn eigen voorkeuren. In plaats daarvan slaagde ik erin mezelf te herbevestigen, ook al was ik niet zo ver vooruit begonnen! Hiervoor moet ik het MMP Racing-team bedanken, dat er alles aan doet om een goed seizoen te hebben, al mijn sponsors en de Motoclub.
Was er iets specifieks dat u heeft geholpen?
In de kwalificatie stond ik 8e, negen tienden achter de eerste, daarna hebben we een kleine wijziging doorgevoerd en in de race ging het veel beter. Sterker nog, vanaf de 2e of 3e ronde bleef ik constant gehecht aan de eerste en probeerde hem meerdere keren te passeren, maar zonder succes, maar wel bewust omdat we er qua tijden waren. Ik wilde hem op het einde te slim af zijn, maar ik had er geen rekening mee gehouden dat er nog twee anderen achter mij waren die mij aan het begin van de laatste ronde passeerden. Ik had er iets meer, dus ik dacht dat ik ze op het einde allemaal zou passeren, maar bij de achtste bocht riskeerde ik een highside!
Zonder dat ‘probleem’ had er dus nog iets meer kunnen gebeuren.
Het ging heel goed met mij. In mijn hoofd zei ik echter tegen mezelf dat de race eindigt bij de geblokte vlag, laten we het toch proberen, ook al hadden ze door mijn fout al afstand van me genomen… Maar in de laatste sector deed ik mijn persoonlijke best, om te laten zien dat ik alles gegeven om te herstellen. Uiteindelijk eindigde ik zeven tienden achter de leider, laat staan.
Het was opnieuw een 4e plaats, wat later het tweede podium van het Motoestate-seizoen werd.
Sala, die had gewonnen, was veel eerder aan de start begonnen en pakte de penalty. Het moet gezegd dat ik zelfs voor de overwinning had kunnen spelen, alleen was ik een beetje een kip, ik heb te lang gewacht… De potentie was er, ik herbevestigde mezelf toch, ik zag dat ik daar in alle opzichten kan blijven. de rassen.
Jezelf bevestigen wordt steeds moeilijker, toch?
Ja precies. Het moet gezegd worden dat ik in Cremona, hoewel ik het circuit erg leuk vind, de afgelopen jaren nooit geweldige dingen heb gedaan, sterker nog, ik heb het altijd heel slecht gedaan, terwijl het in Varano altijd beter is gegaan.
Laten we het hele Motoestate-weekend samenvatten, beginnend bij de vrije training.
Ik had al een tijdje niet getraind, eenmaal aangekomen voelde ik me verloren, ook omdat ze de laatste drie bochten veranderden en ik mezelf niet kon vinden, ik was langzaam. In kwalificatie 1 op zaterdag had ik al een stap vooruit gezet, hoewel niet genoeg, maar ik raakte wel een beetje gestoord door andere rijders en kon nooit een goede ronde neerzetten. De nacht gaat voorbij, we hebben ook een koppeling vervangen, evenals een kleine aanpassing, en in kwalificatie 2 ging het veel beter. We hebben echter de grote stap voorwaarts gemaakt van de kwalificatie naar de race.
Maar niet alleen technische hulp, toch?
Ik moet zeggen dat ik heel kalm was, het is een factor die altijd veel helpt. Als iemand nerveus en geagiteerd is, kan hij of zij zich niet 100% uiten. Het is zelfs gemakkelijker om fouten te maken.
Twee podia in twee Motoestate-rondes, hoeveel zijn ze waard?
Ach ja, en het betekent dat je altijd op het podium moet eindigen, daar kun je weinig aan doen! Ik sta zeven punten achter op de leider en derde in het klassement, op gelijke hoogte met mijn teamgenoot Sorrenti. Er zijn nog vier races over, we zouden er ook één moeten winnen om de balans te doorbreken en op één lijn te komen met de eerste.
Wat ontbrak er tot nu toe om de overwinning te behalen?
Misschien had ik wat minder moeten nadenken! [risata] Alle grappen terzijde: tijdens de race in Varano zat ik echt vast, dus ik kon weinig doen. Ik bleef in die positie en kon niet genoeg verdienen om ze te passeren, maar in Cremona had ik meer. Sterker nog, ik at mijn handen op omdat ik het kon spelen.
In de volgende Motoestate ronde zullen we de lat dan ook weer heel hoog leggen.
Ik heb niet veel alternatieven! Ik moet op het podium komen, sterker nog, ik moet mikken op de overwinning om te voorkomen dat de anderen ontsnappen. Al moet ik toegeven dat we het van de eerste tot en met de tiende plaats allemaal behoorlijk goed doen.
Volgende bijeenkomst half juni in Magione. Hoe zit het met jou op dat spoor?
Vorig jaar heb ik daar maar één keer gereden, ik zat een beetje ver van de leiders, maar zoals het nu gaat kunnen we het naar mijn mening goed doen, we kunnen concurreren. Ik hoop binnenkort een test te kunnen doen met het team, we zullen zien.