Ο Alvaro Bautista ήθελε να κερδίσει πάση θυσία: δέκα γύρους Superbike τυφλών μαχών και μετά στην τελευταία ευθεία η Ducati σίγησε τον Rea και τον Toprak. Ο Ισπανός παρατάχθηκε με μεγάλη πίεση πάνω του: οι δύο πτώσεις από λίγες ώρες νωρίτερα ζύγιζαν σαν ογκόλιθος. “Είμαι 38 χρονών, απίστευτο» ήταν η αυτοκαταδίκη του. Οι δύο συνήθεις αντίπαλοι έκαναν τα πάντα για να αδράξουν τη στιγμή και να σπρώξουν τον ηγέτη του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος στα σχοινιά. Ειδικότερα, ο Jonathan Rea ήταν υπέροχος: όσο το Kawasaki έχει φρέσκα ελαστικά και τις μπροστινές ασίστ, εδώ είναι και πάλι στην έκδοση Cannibal. Μπήκε ευθεία στον τελικό, αλλά ο Bautista βγήκε πολύ καλά από το τελικό chicane και το ιππικό Panigale V4 R έκανε τα υπόλοιπα. Ένα προσπέρασμα τόσο εύκολο όσο η βύθιση στο βούτυρο, σαν να είχε η Ducati DRS που εισήχθη στην F1 για να μας κάνει να διασκεδάζουμε με περισσότερες προσπεράσεις. Η διαφορά εδώ είναι ότι η Kawasaki και η Yamaha δεν έχουν DRS.
Bautista ζορίζει 20 και διαφορετικά ελαστικά
Για τον Alvarito, αυτό είναι το εικοστό μαργαριτάρι αυτής της σεζόν, το νούμερο 52 στην καριέρα του: τώρα οι 55 νίκες του Carl Fogarty της Ducati (έχει 59 συνολικά, προσθέτοντας και τις 4 που έχει υπογράψει με τη Honda) είναι εφικτές. Σε λίγες Κυριακές ο Bautista θα μπορούσε να γίνει Παγκόσμιος πρωταθλητής Superbike για δεύτερη φορά, αλλά και ο πιο επιτυχημένος αναβάτης της Ducati ποτέ. Εν τω μεταξύ, έχει ανακτήσει πέντε βαθμούς στο Toprak, ανεβαίνοντας στους +42 πόντους, με επτά αγώνες να απομένουν. Ο πιο ενδιαφέρον τεχνικός λόγος για αυτόν τον εντυπωσιακό αγώνα Superpole ήταν η διαφορετική επιλογή ελαστικών. Ο Bautista ξεκίνησε με το SCX (στάνταρ) ενώ ο Rea στο πίσω μέρος προτίμησε το B800, δηλαδή το SCX evolution. Η Toprak, από την άλλη πλευρά, είχε επιλέξει το μπαλαντέρ SCQ, δηλαδή το ελαστικό που πληροί τις προϋποθέσεις, στη νέα προδιαγραφή C004. Μια αντεπίθεση η οποία όμως δεν έδωσε το αποτέλεσμα που ήλπιζε, δηλαδή τη νίκη.
Η αποστολή του Danilo Petrucci απέτυχε, αλλά…
Ο Andrea Locatelli, το συνηθισμένο μικρό μυρμήγκι της Yamaha, κατέκτησε μια λαμπρή τέταρτη θέση, που σημαίνει ότι είναι «ο καλύτερος των υπολοίπων», δηλαδή ο καλύτερος πίσω από το συνηθισμένο Magnificent Three of Superbikes. Ο άνδρας από το Μπέργκαμο κράτησε τους Michael Rinaldi και Iker Lecuona, με τη Honda να τα πηγαίνει καλύτερα από το συνηθισμένο στην πίστα δοκιμών. Αυτός που τέθηκε υπό ειδική παρακολούθηση ήταν ο Danilo Petrucci, ο οποίος είχε τους 9 πρώτους στόχους να προχωρήσει στο grid στον αγώνα 2. Αλλά ξεκινώντας από την προτελευταία θέση στο grid, η άνοδός του αυτή τη φορά σταμάτησε στη δωδέκατη θέση. Θα ξεκινήσει λοιπόν από την τέταρτη σειρά, πάντα καλύτερος από τον πίσω. Το Σάββατο στον αγώνα 1 τερμάτισε πέμπτος ξεκινώντας από το σπίτι του. Σήμερα το απόγευμα θα δούμε πού μπορεί να φτάσει.
