Rynek MotoGP również naprawił ostatnie elementy: na padoku Zeltweg wszystko wydaje się układać jak wirujący walc, w końcu jesteśmy w Austrii. Pod koniec pojedynku Franco Morbidelli, bezceremonialnie porzucony przez Yamahę, w przyszłym roku będzie ścigał się z fabrycznym Ducati w zespole Pramac. Nadal nie ma oficjalnych zapowiedzi, ale w (mniej więcej…) tajnych pomieszczeniach padoku transakcja jest traktowana jako pewnik. Frankie zastępuje Johanna Zarco, który zamiast tego przejdzie do LCR Honda. Francuz zsiada ze swojego najlepszego motocykla, aby wsiąść na RC213V, co również doprowadza Jego Królewskiej Mości Marca Marqueza do płaczu. Logiczne jest wyobrażenie sobie, że element ekonomiczno-umowny miał dominującą wagę w odniesieniu do przyczyn o charakterze technicznym.
Przełom w karierze
Franco Morbidelli w 2020 roku z Yamahą ukończył Mistrzostwa Świata MotoGP na drugim miejscu, wygrywając trzy GP. Ale od tej nieco szczególnej edycji, mocno uwarunkowanej pandemią, 28-letniego byłego mistrza świata Moto2 nigdy więcej nie odnaleziono. Kontuzje i problemy techniczne zepchnęły go do slumsów: 17. miejsce w 2021 r., dwa miejsca gorsze w zeszłym roku. W tym roku wcale nie idzie lepiej: jedynym przebłyskiem było podwójne czwarte miejsce w Argentynie. W 17 krótkich i długich wyścigach tylko cztery razy kończył w pierwszej dziesiątce. Ale w przyszłym roku perspektywa techniczna radykalnie się zmieni: Frankie będzie miał motocykl swoich marzeń i będzie ścigał się w jednej z najbardziej ambitnych i zorganizowanych formacji. To będzie kusząca okazja, być może ostatnia?
Moc VR46
Kilka dni temu, ze zwykłych plotek rynkowych, można było odnieść wrażenie, że Franco Morbidelli był jeźdźcem najbardziej na uboczu różnych toczących się negocjacji. Zamiast tego podczas weekendu Red Bull Ring sytuacja magicznie się zmieniła i pojawiła się szansa stulecia, będąca wynikiem serii idealnie trafionych kombinacji. Być może to nie przypadek, że Valentino Rossi jest również w jednym padoku: nawet jeśli już nie ściga się, dziewięciokrotny mistrz świata wciąż jest wielką potęgą, zdolną kierować wyborami firm i zespołów, a także jego własny. Za jednym zamachem VR46 zdołał zatrzymać Marco Bezzecchiego, którego Ducati chciałoby mieć w Pramacu, i „naprawić” tam jednego ze swoich podopiecznych. Bingo.
Ale Zarco w Hondzie za… pieniądze
Jak w każdej grze rynkowej MotoGP, trudno jest zrozumieć logikę. W tym przypadku zgoda Pramaca jest zrozumiała, ponieważ mimo to zamiast Francuza przyjmuje włoskiego jeźdźca z pewną medialną charyzmą. Mówi się, że Johann Zarco przeszedł do LCR Honda, ponieważ zainteresował go dwuletni kontrakt zamiast jednego. Nawet jeśli Ducati również zaoferowało dwuletni kontrakt: 24 lata w Pramacu i następny rok na Panigale V4 R zespołu Aruba jako czołowy zawodnik w Superbike. Pieniądze z pewnością miały znaczenie: Borgo Panigale nie płaci dużych pensji. Można powiedzieć, że Alvaro Bautista żegluje za 400 000 euro i (pomijając składki) zarabia znacznie mniej niż Jonathan Rea i Toprak Razgatlioglu. Trudno postawić hipotezę, że Johannowi Zarco, który obecnie nie ma żadnych zwycięstw w MotoGP, zaoferowano więcej.
Zdjęcie: Instagram