Διασχίζοντας τη γραμμή του τερματισμού μόνος, ο Νικολό Μπουλέγκα έκανε μια χειρονομία σαν να έλεγε “προχώρα, κερδίζω“. Αισθάνεστε σαν να μαλώνετε για το πλεονέκτημα κυβισμού του Ducati V2, το οποίο είναι 1000 και παίζει με το Yamaha 600. Υπάρχουν πολλοί στην πίστα, αλλά είναι μόνο αυτό που οδηγεί ο αναβάτης από τη Romagna που κυριαρχεί. Και μετά υπάρχουν οι (ουσιαστικοί) τεχνικοί περιορισμοί που επιβάλλονται στη Ducati από τους κανονισμούς «Επόμενης Γενιάς». Με αυτό κάνουν εννέα θριάμβους σε δεκαπέντε αγώνες, ένα θριαμβευτικό ταξίδι που τον κάνει να πλεύσει τον γιο της τέχνης προς τον παγκόσμιο τίτλο. Πάνω από όλα, όμως, αξίζει τον κόπο ένα διαβατήριο για την κορυφαία κατηγορία, σχεδόν σίγουρα ως επίσημος αναβάτης των Reds.
Stefano Manzi, αυτή τη φορά το θάρρος δεν φτάνει
Η εξαιρετική στιγμή φόρμας του Nicolò Bulega ανέβασε τον πήχη του Supersport. Μέχρι πριν από λίγους μήνες, η Yamaha ήταν το ασυναγώνιστο διαστημόπλοιο, τώρα δεν αρκεί να συμβαδίζεις. Ο Stefano Manzi συνεχίζει να μας το δίνει και επίσης με αυτή την ευκαιρία ήταν ο μοναδικός αντίπαλος του κυρίαρχου. Αλλά η υπεροχή του ζευγαριού Bulega-Ducati δεν αμφισβητήθηκε ποτέ, η δεύτερη θέση φαινόταν ότι καλύτερο μπορούσε να επιδιώξει ο Manzi. Οι περισσότεροι θα μπορούσαν να μας είχαν δώσει ένα εξ ολοκλήρου ιταλικό βάθρο, αλλά στην τελευταία γωνία ο Raffele De Rosa είδε ο Bahattin Sofuoglu, ο οποίος σε κάθε περίπτωση οδηγεί το MV Agusta. Τα πήγε άσχημα για τον Yari Montella, ο οποίος την αυγή του αγώνα είχε αρχίσει να κυνηγά τον Bulega αφού προσπέρασε τον Manzi. Ένα ολίσθημα σταμάτησε την καλή πρόθεση.
ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ
