De mooie overwinning die werd behaald op het Franse circuit van Le Mans heeft beslist de kandidatuur van een andere Italiaan voor de wereldtitel opnieuw voorgesteld. Ja, na zoveel jaren zou de MotoGP opnieuw kunnen worden gedomineerd door Italië. We hebben het over de spectaculaire strijd in het klassement tussen twee renners als Bagnaia en Bezzecchi, die ook duidelijk de discussies tussen liefhebbers van online weddenschappen en casinospellen doet opleven.
Het succes van Bezzecchi roept alles op
De wereldstrijd wordt steeds harder. Als Bagnaia tot voor kort de onbetwiste leider leek en ook erg ingewikkeld om te benaderen, zijn de zaken nu heel anders. De pensionering van degene die de lauwerkrans van wereldkampioen op zijn hoofd draagt, heeft plaatsgemaakt voor een soort “herschikking” in termen van het algemeen klassement.
Bezzecchi kwam flink in de buurt van de top van het klassement, maar Binder verkleinde ook het gat naar Bagnaia aanzienlijk. Slechts één punt tussen Bezzecchi en de Ducati-rijder, terwijl Binder op -13 staat. Op de vierde plaats vinden we Martin, die niet opgeeft en die, hush hush, zichzelf terug heeft gebracht tot slechts 14 lengtes achterstand op de leider van het Wereldkampioenschap. Te veel zekerheden zijn natuurlijk niet goed voor Francesco Bagnaia, aangezien de fouten in Argentinië en Frankrijk beginnen te wegen. De heldendaden in Portugal en Spanje worden gecompenseerd door tegenslagen door fouten en valpartijen.
Een trend van de laatste drie jaar
Het is interessant om een statistiek op te merken die eigenlijk laat zien hoe evenwichtig het niveau van de MotoGP de afgelopen jaren is geweest. Inderdaad, in 2021, na de vijf races, was Quartararo de leider, met Bagnaia slechts één punt achterstand. Vorig jaar stonden Quartararo en Rins echter op gelijke hoogte in het klassement, met dezelfde punten. Dit jaar lijkt de geschiedenis zich voor de zoveelste keer te herhalen. Maar het is allemaal gemaakt in Italië, met Bagnaia op de eerste plaats en Bezzecchi op slechts één punt achterstand.
Het is de eerste keer in de geschiedenis van het Wereldkampioenschap dat er drie opeenvolgende kampioenschappen zijn waarin na vijf races, de strijd om het WK is zo dichtbij. Er zit maar één lengte tussen de eerste en tweede renner in het klassement. Dit jaar is er echter een variant die beslissend zou kunnen blijken te zijn voor het behalen van de wereldtitel. We hebben het over de Sprint, een beslist beperkte racemodus die vaak de kaarten op tafel en de balans van het Wereldkampioenschap verandert.
De Sprint is een variant die speciaal is geïntroduceerd om tijdens de raceweekenden voor nog meer show te zorgen. Het doel was om de helft van de punten toe te kennen ten opzichte van de Grand Prix. Integendeel, na vijf races wordt de situatie steeds meer borderline, in die zin dat er echte specialisten in het leven worden geroepen die zoveel mogelijk punten bij elkaar willen schrapen in de Sprint en anderen die in plaats daarvan alles inzetten op de race zelf.
En inderdaad, Bagnaia was het belangrijkste voorbeeld van dit extreme. Het is namelijk precies de Italiaanse coureur die in totaal 44 punten heeft gescoord in de Sprints, terwijl iets meer, 50, in de Grand Prix. Een heel ander verhaal voor voormalig wereldkampioen Quartararo, die slechts één punt scoorde in de sprints en 48 punten in de Grand Prix. Bezzecchi is degene die de meeste punten heeft behaald in de Grand Prix, met 76 punten, aanzienlijk beter dan Zarco, 58 punten, en Bagnaia, 50 punten.