De GP in Argentinië was een memorabele gebeurtenis. Marco Bezzecchi behaalde in zijn tweede jaar in de MotoGP zijn eerste categorieoverwinning en met een ruime marge op zijn rivalen in complexe omstandigheden. Een resultaat dat zowel bij Ducati, dat daar nog nooit had gewonnen, en vooral bij het Mooney VR46 Racing Team aanleiding gaf tot feestvreugde bij hun eerste succes in de koningsklasse. Een trotse Matteo Flamigni vertelt erover, die de egelpiloot #72 hoger en hoger begeleidt. Hoe is de relatie met Bezzecchi? Wat is jouw rol en die van het hele team in deze resultaten? Ons gesprek.
Matteo Flamigni, ben je bijgekomen van afgelopen weekend? Maar wat heeft uw piloot gedaan?
Het grootste probleem op dit moment is om mijn stem terug te krijgen, maar hij komt al terug, dat is goed! Ik zou zeggen dat ik nu in ieder geval begin te metaboliseren, ook omdat ik een interesse zie die exponentieel is toegenomen. Ik realiseerde me toen dat er iets ongelooflijk moois en groots gebeurde.
Een prestatie verkregen door op die manier te domineren.
Marco slaagde erin extreem snel te zijn op het droge in Argentinië, maar vooral in zeer moeilijke omstandigheden zoals die van zondag op nat wegdek. Ik zou zeggen dat het een bijna perfect weekend was.
Zag je deze overwinning aankomen of heeft Bezzecchi jou ook “verrast”?
Aan de ene kant verbaasde het me, een overwinning is altijd heel moeilijk te behalen. Maar aan de andere kant had hij en wij zijn ons bewust van het werk dat we doen. Een vorig jaar begonnen werk dat al uitstekende resultaten heeft opgeleverd met de overwinning van de Rookie of the Year, met het podium op Assen, met een 4e plaats op Phillip Island en Sepang… Wat ik leuk vond aan Marco is dat hij zowel startte als finishte , misschien zelfs beter! Dit betekent dat het een winter was waarin hij heel goed heeft gewerkt, maar wij als team ook. Het podium in Portimao was het element dat ons deed beseffen dat we op de goede weg waren. Dus laten we zeggen onverwacht maar tot op zekere hoogte. Dan, zoals ik ook altijd tegen Marco zeg, zijn er weekenden als deze en weekenden waarin je jezelf moet verdedigen, heb je wat meer moeite. In een Wereldkampioenschap van 21×2 races kan het niet altijd zoals zondag zijn, maar we kennen onze waarde en we gaan alles met de nodige volwassenheid tegemoet.
Hoe is de relatie tussen jou en Marco Bezzecchi?
Sinds vorig jaar is er al een mooie relatie ontstaan, het klikte meteen. Marco is een zeer spontane, zeer aanhankelijke en aardige vent, het is praktisch onmogelijk om geen goed gevoel bij hem te hebben. Ook ik ben een vrij open en zonnig persoon, wat dat betreft lijken we wel een beetje op elkaar. Nu begint hij nog bedachtzamer te worden, voordat hij wat onstuimiger en instinctiever was, kwaliteiten die in ieder geval geen kwaad kunnen in de huidige MotoGP. Maar het is ook goed om te begrijpen dat het in een seizoen als dit zinloos is om het risico te nemen om een extra prestatie neer te zetten terwijl het soms beter is om tevreden te zijn, kortom de voor- en nadelen af te wegen. Over het algemeen vind ik het ook prettig om vanuit deze invalshoek met Marco samen te werken, niet alleen aan de technische kant maar ook aan de gedragsaspecten. Ik vind hem erg leuk, hij is intelligent en hij kan begrijpen wat ik bedoel: de pols is niet genoeg, je hebt ook bepaald gedrag op de fiets nodig. Kortom, alle ingrediënten zijn aanwezig om het goed te blijven doen.
Zullen we de crewchef ook wat credits geven?
[risata] Dat laat ik aan anderen over… Ik kan alleen maar zeggen dat ik in mijn carrière veel heb geleerd van alle mensen met wie ik heb gewerkt, vooral van Valentino Rossi. Hij gaf me niet alleen technische ideeën door, door hem te zien rijden heb ik veel geleerd op het gebied van elektronica, dynamiek… Maar daarnaast gaf hij me vooral een mentale instelling, een benadering van racen, de manier waarop waarin raceweekenden worden aangepakt. Ik heb Valentino 18 jaar lang geobserveerd, hij komt in je binnen en wordt je manier van zijn. Ik denk dat ik dit naar het team heb gebracht en heb doorgegeven aan Marco, dit maakt me erg trots.
Je kunt veel dingen leren, maar je moet ze ook kunnen doorgeven.
Absoluut, dat is precies waar ik trots op ben. Het is me al gelukt met Marco en ik heb nog veel dingen aan hem door te geven. We hebben het over een houding, een “strategie” van een raceweekend die helpt om competitief te zijn.
Wat viel je het meest op aan de groei van Bezzecchi?
Ik vind het vooral leuk dat Marco snel leert en het geleerde net zo snel in de praktijk weet te brengen. Het is niet duidelijk. Dit jaar is hij in alle rijfasen verbeterd en dit heeft hem in staat gesteld om drie podiumplaatsen te scoren in twee GP’s. Ik zou zeggen dat de snelheid waarmee snel is!
Waar moet hij nog aan werken?
Op dit moment zie ik geen nadelen in Marco’s benadering van een raceweekend. Natuurlijk werkt hij eraan om op sommige momenten meer reflectief te zijn. Waarschijnlijk bracht de valpartij in de Sprint in Portugal hem ertoe om na te denken over de fout en zondag op het podium te eindigen. Niet alle kwaden hebben een zilveren randje. Natuurlijk was het beter geweest om niet te crashen, maar waarschijnlijk had hij zonder de crash zondag een andere race gehad. Ik weet het niet precies, het is mijn gok, maar ik neem aan dat de woede van zaterdag hem genoeg motiveerde om te zeggen “Goed, nu moet ik mezelf verlossen!” Het geeft een grote karaktersterkte en vastberadenheid aan, evenals het feit dat Marco veel leert van de fouten die hij maakt.
Kunnen we het ook hebben over het bijna perfecte gevoel tussen Bezzecchi en zijn Ducati?
Ja absoluut. Hij slaagt erin om op een uitstekende manier tot het uiterste te gaan, hij is veel verbeterd in alle rijfasen en ik denk dat er nog wat marge is, sterker nog, ik ben ervan overtuigd dat die er nog is. Zoals ik ook tegen Marco zeg, laten we werken met ons hoofd naar beneden en onze voeten op de grond, laten we doorgaan op de ingeslagen weg en uiteindelijk zullen we zien waar we zijn.
Laten we het over jou hebben: je hebt zeker veel ervaring, maar je zit pas in je tweede jaar als crewchef. Hoe “groei” je in je rol naast Bezzecchi?
Ik zou zeggen dat ik de situatie steeds meer in de hand heb. Ik kan steeds beter inschatten wat er om me heen gebeurt, soms ben ik zelfs in staat om bepaalde situaties te voorkomen en mezelf thuis goed te redden door een werkplan voor het weekend op te stellen dat, race na race, steeds nauwkeuriger en gedetailleerder wordt. Dat betekent juist een steeds fijner beeld hebben van het evenement zelf. Ik kan in elke sector veel meer in detail treden en dit is naar mijn mening wat je ziet op de baan, als Marco doet wat hij doet. Het resultaat van een reeks werken die steeds gedetailleerder, nauwkeuriger en op de juiste manier zijn uitgevoerd.
Tweede MotoGP-jaar niet alleen voor Bezzecchi, maar ook voor het team. Hoe werkt het?
Hij loopt erg goed, de jongens verbazen me positief in elke race. We maakten ons debuut in Portimao met twee crashes van Marco en de jongens waren, ik zal niet zeggen uitzonderlijk, meer. Iedereen doet er in zijn rol 110% voor, ook omdat dit nieuwe format stressvol is voor de technici maar vooral voor de monteurs die aan de fiets werken. Ik moet zeggen dat ik een team van de hoogste orde heb, van begin tot einde: uitzonderlijke jongens die van ‘s ochtends tot’ s avonds hard werken, ze maken geen fouten en het is essentieel. Nu hebben ze al een bepaald werktempo opgepakt en laten ze echt grote kwaliteiten zien. Ik ben erg trots op mijn team! We hebben ook een uitstekende motor die we in de beste omstandigheden proberen te brengen zodat Marco optimaal kan presteren.
Hoe bevalt deze nieuwe wedstrijdvorm?
Ik zie dat het publiek deze race op zaterdag erg leuk vindt, waar iedereen als een gek rent. Een spannende race van de eerste tot de laatste bocht, in tegenstelling tot de race van zondag waar de renners meer met de banden moeten omgaan, dus het is wat “rustiger”. Zaterdag is echt een stierengevecht, de adrenaline zit hoog en voor ons technici is het nog ingewikkeld: we hebben de ochtenddienst, kwalificatie, direct na de sprintrace. Dan moet je de motoren opnieuw klaarmaken voor de race van zondag, zonder iets weg te laten, dan moet je onderdelen monteren die niet al te veel kilometers hebben afgelegd, onderdelen die een bepaald soort actieradius moeten hebben… Er zijn zoveel dingen om lukt het soms, dan is het weer zoals in Argentinië, met een droge zaterdag en een natte zondag, één fiets per conditie, verschillende elektronische mappings, andere banden… We gaan op volle toeren van woensdagochtend tot zondagavond!
Het nieuwe formaat heeft echter geleid tot tegenstrijdige meningen, vooral over de risico’s. Wat denk jij ervan?
Een gewogen gemiddelde maken, in de economie van een weekend, heeft het risico om gewond te raken of te crashen in een sprint, met de helft van de punten voor het oprapen, een veel grotere impact dan in de race van zondag. Het risico om gewond te raken is hetzelfde, maar als het op zaterdag gebeurt, mis je dat en zondag. Als ik aan de eerste twee sprints denk, zijn het echt spannende races, bijna niet om naar te kijken! Maar ik zie dat het publiek het leuk vindt en uiteindelijk houden de renners van racen.
In plaats daarvan aan de kant van de technici?
Als je de kans hebt om te begrijpen dat de zaterdaginstelling mogelijk niet de juiste is, krijg je de kans om op zondag weer in het spel te komen, je hebt een tweede kans. Op technisch vlak realiseer je je op zaterdag bijvoorbeeld dat je aan de rechterkant te veel bandenslijtage hebt. Breng dan wat aanpassingen aan de elektronica, het vermogen, de tractiecontrole aan die kant om ervoor te zorgen dat deze problemen op zondag verdwijnen. Vanaf de hypothetische 5e plaats op zaterdag kun je op zondag mikken op het podium. Technisch geeft het ons de mogelijkheid om steeds meer te verbeteren. Ik hou van!
Kijkend naar het algemene overzicht, na twee GP’s zijn de eerste vier WK-plaatsen allemaal Ducati’s.
De Ducati is een werkelijk uitzonderlijke, goed presterende, veelzijdige motorfiets. En ze gaan allemaal snel, in tegenstelling tot de andere fabrikanten waar altijd maar één rijder uit de bus komt. Het is een fiets die het verdient om te zijn waar hij is! Naar mijn mening was Ducati erg vooruitziend door acht motoren op de baan te hebben: acht rijders, waarvan bijna altijd degene die de pole position pakt, kunnen de gegevens met elkaar vergelijken. Dus kijkend naar de telemetrie van de snelste rijder ben ik in theorie in staat om als snelste te gaan. De fiets, op zich al snel, wordt nog sneller. Acht fietsen op de baan is bijna alsof je 10 pk hebt…