In het MotoGP ’22 seizoen maakte Pecco Bagnaia een geweldige comeback op Fabio Quartararo, hij herstelde 91 punten en bevestigde zichzelf als wereldkampioen. Tijdens de wintertests bevestigde hij opnieuw zijn suprematie met een Ducati Desmosedici GP die al solide was maar met ruimte voor verbetering. In Portimao onderstreepte hij dat hij nog steeds de te kloppen coureur zal zijn en hij is van plan een lang winnend tijdperk in te luiden. Hij zal waarschijnlijk niet het niveau halen van zijn meester Valentino Rossi, maar hij heeft alle kwaliteiten om de rol van ‘Legende’ te benaderen.
Pecco Bagnaia boem boem
Vorig jaar was hij begonnen met “ruzie” met zijn Ducati, hij draaide op de motor aan de vooravond van de eerste ronde in Losail, het kostte hem tijd om op te gaan in het Ducati-pakket. Dit keer werkt alles perfect vanaf de eerste race en loopt hij niet het risico om aanvankelijk terrein te verliezen. Mede dankzij de MotoGP-titel die hem in staat stelde een centrale rol in de garage te spelen, om de ingenieurs te “afleiden” in de evolutie van de motor naar zijn rijeigenschappen. Zoals blijkt uit de prestaties tijdens de wintertests en de dubbele overweldigende overwinning in Portimao, met een gemiste pole position door puur toeval (64 duizendsten achter Marc Marquez).
Hij is nu een allround coureur, geconcentreerd, meedogenloos in zijn kalmte, vol vertrouwen in zijn eigen kunnen. Valentino Rossi en de Academie hebben een in Italië gemaakt talent gesmeed dat sinds de gouden eeuw van de dokter niet meer is gezien, in staat om te inspireren met zijn eenvoud. Als hij ooit een zekere mate van charisma zou verwerven, zou hij een media-oorlogsmachine zijn, een referentiepunt voor de internationale sport, zoals de groeiende consensus op sociale media bevestigt. Voor nu is hij tevreden om te winnen en te profiteren van het momentum. “Alles werkte perfect, de nieuwe fiets past heel goed bij mijn rijstijl, beter dan de oude. Nu gaan we het nieuwe formaat ontdekken op een circuit waar we nog niet getest hebben, dus we zullen de verschillen zien. Het niveau zal zeker anders zijn, want zonder de tests zijn de gaten iets groter, maar we zullen zien“.
MotoGP sprint- en bandenstrategie
Aan de vooravond van het nieuwe MotoGP-kampioenschap bestond de vrees dat de Sprint Race de kaarten zou schudden en de balans tussen Pecco Bagnaia, de Ducati en het racetempo zou kunnen doorbreken. In plaats daarvan paste de kampioen van Chivasso zich onmiddellijk aan het nieuwe format aan, zowel fysiek als mentaal. “Het nieuwe format is anders en het was de eerste keer, dus iedereen was een beetje gestrest… Natuurlijk zullen we op sommige circuits het racen een beetje moeten verminderen, dit circuit is niet erg veeleisend vanuit fysiek oogpunt. Maar circuits als Mugello of Austin zijn dat wel, dus daar moeten we iets aan doen“.
Deze Desmosedici GP23 heeft qua vermogen geen grote stappen gemaakt, maar de wegligging wel. De keuze van het medium aan de voorkant was ook raak, tegen de harde geadopteerd door achtervolger Maverick Vinales. “Ik maakte het verschil niet in bocht 1 omdat ik de band had gekozen die niet de beste was voor krachtig remmen, maar wel de beste om te doen wat ik het liefste doe op dit circuit. Beter om de trajecten in de snelle bochten te sluiten, de band die ik koos was hiervoor beter. Ik heb ervoor gekozen omdat het meer bij mijn rijstijl paste op dit circuit en de motor voelde ook erg goed aan“.
Het verhaal van hoofdtechnicus Gabarrini
Snelheid, strategie en een technische staf die werkt door osmose zijn de winnende ingrediënten van Pecco Bagnaia’s succes met deze Ducati. Vergeet nooit wie naast hem werkt, te beginnen met crewchef Cristian Gabarrini, een historische figuur in de garage sinds de dagen van Casey Stoner, die hem steunt sinds zijn debuut in de MotoGP met Pramac. “Ik ben heel eerlijk en direct, in het begin was Pecco erg lichtgeraakt“, vertelt hij ‘La Gazzetta dello Sport’.
In het begin had het een zeer soepele bochtenstijl, maar niet erg beslissend in bochten. “Ik begon hem op dat aspect te hameren, want in de MotoGP win je niet als je niet hard remt… Ik vertelde hem dat als hij lichtgeraakt was, hij de verkeerde crewchef had gemaakt en dat ons verhaal slecht zou aflopen. Hij keek me aan, barstte toen in lachen uit en sindsdien is alles veranderd. Hij begon hardnekkig te werken aan het remmen, wat uiteindelijk zelfs een sterkere ontkoppelaar werd dan Dovizioso“.
Foto: MotoGP.com