w Marc Seriau/paddock-gp
Po dokonaniu oceny technicznego aspektu okresu przedsezonowego (w pierwszej części wywiadu), Hervé Poncharal rzucił nieco światła na pracę wykonaną przez fabryczny zespół GASGAS podczas trzydniowych testów MotoGP na torze Sepang. Doświadczony szef Tech3 podkreślił następnie doskonałe samopoczucie, jakie znalazł na początku sezonu, podsycając w ten sposób pasję, która rozpaliła się dawno temu. Druga część wywiadu.
Hervé Poncharal, porozmawiajmy o testach Sepang. Czy jesteś zadowolony z występów doświadczonego Pol Espargaro i debiutanta Augusto Fernandeza?
Obiecałam sobie, że nie będę więcej wypowiadać się, żeby nie rozpalać mediów społecznościowych, ale mogę Wam powiedzieć, co czuję. Z pewnością wielcy szefowie Pierer Mobility, Stefan Pierer i Hubert Trunkenpolz, woleliby widzieć najlepszych swoich kierowców w P1, P2, P5. Zamiast tego Pol Espargaro zamknął się w P13. W tej chwili widzimy taką samą sytuację jak w 2022 roku, gdzie dwóch włoskich producentów działa bardzo dobrze. Musimy zatem kontynuować pracę i postęp. Mieliśmy też wiele rzeczy do przetestowania, zarówno w podwoziu, jak i silniku, elektronice itp., których nie mieliśmy w poprzednich latach. Nigdy! Niesamowita robota wykonana poza sezonem przez wszystkich zaangażowanych w MotoGP w Pierer Mobility.
Trudne testy
Pogoda nie była wspaniała i mieliśmy mniej czasu na torze niż planowaliśmy na testy. Nie mówię tego, żeby się usprawiedliwiać, ale tabele odzwierciedlają atak na czas, czyli sytuację kwalifikacyjną. Ale z Jackiem Millerem, Bradem Binderem czy Polem Espargaró skupiliśmy się bardziej na próbie sprawdzenia wszystkiego, co było do wypróbowania. Na przykład, jeśli chodzi o aerodynamikę, mieliśmy dwie wersje, biorąc pod uwagę pracę Centrum Technologicznego Red Bull i grupę Pierer Mobility. Mogliśmy więc przetestować wiele rzeczy, zanim porównaliśmy informacje i uzyskaliśmy opinię większości dla czterech kolarzy. Na przykład nie będziemy tworzyć czterech różnych aerodynamiek dla czterech kierowców ani czterech różnych specyfikacji silnika. Skupiliśmy się bardziej na tym, o czym rozmawialiśmy wcześniej, aby móc powiedzieć w niedzielę wieczorem „To jest rower, który naszym zdaniem jest obecnie najbardziej wydajny”. Ale to wskazuje, że wiele zostało zrobione okrążeń bez konieczności szukania czasu. W niedzielne popołudnie zespół techniczny Pola zapytał go, czy nie chciałby założyć kompletu nowych opon, aby spróbować ataku na czas. Ale on odpowiedział „Nie, jest 16:30, zrobiłem to, co musiałem zrobić i jeśli wyjdziesz poprawić o pół sekundy lub cokolwiek, mogę zniszczyć motocykl. Jestem w dobrej formie i wykonaliśmy pracę, którą chcieliśmy wykonać z inżynierami. Teraz lecę samolotem i wracam do domu, do zobaczenia w Portimão”. To reakcja kogoś, kto czuje się dobrze w swoich butach, kto jest dość pewny siebie, kto czuje, że wykonał swoją pracę i kto oczywiście ma doświadczenie.
Nowy rok dla Tech3
Rok 2020 był dla nas magiczny: wygraliśmy dwa wyścigi, nasz pierwszy jako zespół MotoGP i byliśmy bardzo szczęśliwi. Z drugiej strony lata 2021 i 2022 były trudnymi latami i nawet nie chcę o tym mówić. Myślę, że zespół zawsze był profesjonalny iw 100% zaangażowany w swoją misję. Więcej nie powiem, ale przeczytałem wiele rzeczy, które mnie poruszyły, nie mnie osobiście, bo jestem opancerzony, ale to mnie wzruszyło, bo dotyczyło ludzi, którzy byli zaangażowani w 120%. Ludzie, którzy poświęcili cały swój czas, serce, duszę, motywację i know-how. Ale nic nie powiedziałem.
Dziś cieszy mnie fakt, że pojawiła się nowa struktura o nazwie GASGAS Factory Racing Tech3. Spotkaliśmy się z Polem Espargaro, który właśnie odszedł z Hondy, a wcześniej pracował w Factory KTM, wraz z jego głównym mechanikiem, który nazywa się Paul Trevathan. Mamy Augusto Fernandeza, debiutanta: chociaż na Sepang było dużo pracy, podczas testów panowała niesamowita atmosfera. Od powrotu Pol Espargaro i Paul Trevathan przesłali mi wiele wiadomości z podziękowaniami za zaangażowanie, za poziom pracy zespołu, za jak najbardziej ludzką atmosferę. Pewnie, że bardzo miło!
Poncharal: „cienka linia między bohaterem a zerem”
Pamiętam rok 1994: przez cały rok nie zdobyliśmy ani jednego punktu w klasie 250 cm3 i wkrótce staliśmy się obiektem krytyki. Kilka miesięcy później, z tym samym motocyklem, który miał wtedy rok, z tym samym zespołem, ale z nowym kolarzem, Olivierem Jacque, byliśmy geniuszami i najlepszą drużyną na padoku. Ludziom, którzy przyszli do mnie, aby mi powiedzieć, odpowiedziałem w ten sposób: „Nie byliśmy złoczyńcami i nie jesteśmy bohaterami”. Istnieje bardzo cienka granica między bohaterem a zerem, a niektórzy ludzie, niezależnie od tego, czy są dziennikarzami, komentatorami, a czasem nawet aktorami, dobrze by było, gdyby pomyśleli i przepłukali usta, zanim powiedzą coś, co boli. Ludzi, którzy widzą wszystko w czerni i bieli i strzelają do tych, którzy mają trudności z wyciąganiem pochopnych wniosków i pochopnych osądów, nie znając nawet połowy prawdy. To trochę jak we współczesnym świecie, gdzie jesteś na szczycie Olimpu, a potem przybity do pręgierza, nie bardzo rozumiejąc dlaczego. Trzeba to zaakceptować i ja to akceptuję, ale pewne powiedzenia przychodzą mi do głowy w przeważającej mierze. Dlatego komplementy, które padły zespołowi po testach na Sepang, bardzo mnie cieszą, szczególnie dla wszystkich ludzi, którzy ciężko pracują, aby dać z siebie wszystko zawodnikom.
Zaangażowanie KTM
Cieszyłem się również, że Pol Espargaró odwiedził nas pod koniec stycznia w Bormes-les-Mimosas z Paulem Trevathanem. Nigdy przed sezonem tego nie robiono! Chodziło tylko o to, żeby się lepiej poznać, spędzić razem dwa dni i pomyślałem, że było super. Później zobaczymy, co będzie na torze, ale nasza praca to także współistnienie, wspólna praca i dawanie z siebie wszystkiego. Zawodnik daje z siebie wszystko mając pewność, że jego ekipa techniczna w niego wierzy, wspiera go i oferuje najlepszy możliwy materiał, aby dawał z siebie wszystko. Nie zapominajmy też, że w Pierer Mobility mamy przedsiębiorców, którzy inwestują bardzo wysokie kwoty w przetargi. Nawet jeśli ich motocykl nie jest najlepszy, zaangażowanie musi zostać zauważone i docenione: nie są zobowiązane, a także mogą prowadzić różne działania marketingowe, jak w przypadku Suzuki. Zamiast tego dają nam możliwość przeżywania naszej pasji jako prawdziwi aktorzy.
Atmosfera w zespole
Kolejną rzeczą, która mnie uszczęśliwiła, był powrót z Sepang. Zebrałem cały zespół, aby przekazać im to, co powiedzieli mi Pit Beirer, Pol i Paul, którzy prawili mi ogromne komplementy po testach w Malezji. Oni również przeczytali pewne rzeczy w prasie i to ich bardzo uszczęśliwiło. Podoba mi się ta atmosfera: kiedy wchodzisz do garażu i się uśmiechasz, kiedy kierowca klaszcze wszystkim w ręce i wychodzi z paroma bzdurami. Co wieczorem je ze swoim zespołem, żartobliwie mówiąc „Jutro naprawimy je wszystkie!” . Pol zaoferował już, że będzie razem podczas zagranicznych weekendów GP.
Jeśli Cyrk Kontynentalny naprawdę już nie istnieje, zachowanie ducha tamtej epoki jest wspaniałe. Fakt, że Nicolas Goyon zaczyna przejmować rolę kierownika zespołu, jest pozytywny: pomaga mi zrobić krok w tył i być bardziej otwartym na ludzkie relacje z kolarzami i zespołem. Mam dobre przeczucie, podoba mi się to, podobnie jak fakt, że jesteśmy GASGAS Factory Racing i że mamy w garażu kogoś z fabryki, kto widzi, jak się u nas dzieje i kto uwiarygodnia jakość i ilość praca wykonana w Tech3. Chłopaki na to zasługują.
Hervé Poncharal, słyszeliśmy, że nie możesz się doczekać rozpoczęcia sezonu. Od ilu lat jest Pan kierownikiem zespołu?
Dobre pytanie! Nie wiem. Jeżdżę w zawodach od 1979 roku, początkowo jako przyjaciel kolarzy, zwłaszcza Marca Fontana. Zacząłem pracować w Hondzie we Francji w 1983 roku, ale byłem już po kilku lekarzach ogólnych z Markiem Fontanem. W 1984 roku dwie główne dyscypliny to Endurance i Dakar w Hondzie, ale śledziłem Raymonda Roche’a w kilku imprezach, kiedy miał trzy cylindry. HRC wypuściło RS 250cc Compé-Client w 1985 roku i ścigałem się przez większość sezonu, ale zostałem menadżerem GP dopiero w 1986 roku. W Hondzie we Francji mieliśmy NSR po zdobyciu tytułu mistrza świata przez Freddiego Spencera w 1985 roku. W tamtym czasie była tylko jedna fabryka motocykl, ale w następnym roku Honda zdecydowała się zbudować inne do wynajęcia prywatnym zespołom. Zrobili to pierwsi, potem Honda France wypożyczyła jeden i stworzyła dział Grand Prix, za który zostałem odpowiedzialny. Tak więc mój pierwszy pełny sezon jako kierownik zespołu miał miejsce w 1986 roku i od tego czasu nigdy nie zatrzymałem się ani nie opuściłem ani jednego Grand Prix! To daje 37 pełnych sezonów, nie licząc reszty. Cholera, to długo! (śmiech)
Źródło zdjęcia: motogp.com
Oryginalny artykuł na paddock-gp