Είναι η χρονιά του Pecco Bagnaia στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα. Δύο τίτλοι στο τσεπάκι για τον Πιεμοντεζό αναβάτη, φέτος ο δεύτερος ήρθε με το ζόρι στο MotoGP. Ένα αποτέλεσμα που εμπλουτίζει τη λίστα των τίτλων της Ducati ειδικότερα και των ιταλικών γενικότερα. Στην πραγματικότητα, είναι πάντα καλό να επαναλαμβάνουμε ότι η κατάκτηση ενός παγκόσμιου πρωταθλήματος είναι πραγματικά κάτι για λίγους, ανεξάρτητα από την κατηγορία. Κοιτάζοντας συγκεκριμένα την κορυφαία κατηγορία, ο Bagnaia βρίσκεται σε ένα επίπεδο προς το παρόν, με μια καριέρα ακόμα σε εξέλιξη. Θυμάστε τους Ιταλούς που στο παρελθόν κέρδισαν μόνο έναν τίτλο κορυφαίας κατηγορίας; Και ποιος, από την άλλη, έχει κερδίσει περισσότερα από ένα; Δεν είναι τόσοι πολλοί όσοι θα μπορούσε κανείς να σκεφτεί, για να επαναλάβει ακριβώς πόσο δύσκολο είναι να κερδίσεις ένα Παγκόσμιο Κύπελλο.
Μοναδικά δείγματα
Αρχικά πρέπει να επιστρέψουμε στα ιστορικά 500cc, όπου βρίσκουμε μόλις τρία ιταλικά ονόματα με αυτά τα χαρακτηριστικά. Πάμε με τη σειρά, ξεκινώντας από το μυθικό Είμαι ελεύθερος, ο οποίος είχε τη δόξα του το 1957 καβάλα σε Gilera. Ιταλός οδηγός με ιταλική φίρμα, από τους λίγους που το έκαναν στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα (η πλήρης λίστα). Έπειτα έπρεπε να συνεχίσουμε αρκετά, μέχρι το 1981, για τη διετία με δύο μοναδικούς πρωταθλητές, παρόλο που μοιράζονται το ίδιο σπίτι και την ίδια ομάδα. Ξεκινά με Μάρκο Λουτσινέλι, ο οποίος στη σέλα του Suzuki RG 500 της Team Gallina βάζει πίσω του τον μεγάλο του αντίπαλο Randy Mamola και κατακτά αυτό που θα είναι το μοναδικό στέμμα της καριέρας του. Την επόμενη χρονιά η Suzuki γιορτάζει ξανά, αλλά αυτή τη φορά με Φράνκο Ουντσίνιπου είχε μια αστρική σεζόν και πήρε την ίριδα ήδη στη Σουηδία, στη 10η από τις 15 προγραμματισμένες GP.
Οι πολλαπλοί πρωταθλητές
Ο Bagnaia έχει φτάσει στα ονόματα που αναφέραμε παραπάνω, θα μπορέσει να επαναληφθεί; Στο μεταξύ, να θυμίσουμε ότι στην premier class υπάρχουν ονόματα που κυριαρχούν εδώ και αρκετές σεζόν. Στο MotoGP υπάρχει μόνο Βαλεντίνο Ρόσι με επτά παγκόσμιους πρωταθλητές, στους οποίους μπορεί να προστεθεί και ο τίτλος των 500cc, αλλά προηγουμένως τα οκτώ παγκόσμια στέμματα είχαν φτάσει μόνο σε αυτή την κατηγορία για James Augustine, εξακολουθεί να είναι η πιο επιτυχημένη όλων των εποχών. Ωστόσο, η ιταλική ιστορία του μισού λίτρου ξεκίνησε με Ουμπέρτο Μασέτι, ο πρώτος Ιταλός οδηγός που θριάμβευσε στην κατηγορία στην αρχή του τότε Παγκόσμιου Πρωταθλήματος Ταχύτητας. Η πρώτη χαρά του πρωταθλητή Gilera φτάνει το 1950, αλλά καταφέρνει να επαναληφθεί και το 1952 με την ίδια ιταλική φίρμα. Όπως καταλαβαίνετε, μιλάμε για ελάχιστα ονόματα στην κατηγορία, αλλά παραμένουν αναβάτες ικανοί να γράψουν ιστορία σε δύο τροχούς.
Πηγή φωτογραφίας: motogp.com
