Το 2020 ο Scott Redding στο Phillip Island είχε πάρει το πρώτο του βάθρο Superbike στο ντεμπούτο του με την Ducati. Φρέσκος από τον θρίαμβό του στο BSB, είχε φτάσει μόλις λίγα χιλιοστά μακριά από την επιτυχία, ξεπερασμένος στο σπριντ από τους Kawasakis του Alex Lowes και του Jonathan Rea. Δύο χρόνια μετά, ο Βρετανός βρίσκεται σε πλήρη κρίση: άφησε τους κόκκινους για να αναβιώσει τις τύχες της BMW και αντ’ αυτού τα χρόνια προβλήματα του γερμανικού θωρηκτού τον βυθίζουν. Η απόλυση του Tom Sykes και η εστίαση στο ReddingPower με τη νέα έκδοση M 1000 RR παρουσιάστηκε ως σημείο καμπής από την ανώτατη διοίκηση της εταιρείας, αλλά είναι ακόμα χειρότερο. Είναι ξεκάθαρο: το πρόβλημα δεν είναι οι οδηγοί, αλλά όλα τα άλλα. Ο πρώτος αυστραλιανός αγώνας ήταν απόρροια λαθών και φρίκης. Ο Ρέντινγκ δεν ήταν γρήγορος στο βρεγμένο, που ήταν η σπεσιαλιτέ του σπιτιού, πόσο μάλλον στο δεύτερο μέρος του αγώνα. Και μπορούμε να μιλήσουμε για τη στρατηγική pit stop; Μια καταστροφή…
Το κουτί καλεί, ο Ρέντινγκ δεν απαντά
Με τα ελαστικά της βροχής πλέον να έχουν χαθεί, ο Scott έμεινε στην πίστα τέσσερις γύρους περισσότερους από τους Jonathan Rea και Toprak Razgtalioglu, οι οποίοι κάρφωσαν την καλύτερη κίνηση μεταξύ των μεγάλων ονομάτων (εδώ ο απολογισμός και η βαθμολογία). Με το μεγαλύτερο μέρος του πελοτόν στο γκαράζ, ο Ρέντινγκ έκανε επίσης δύο γύρους μπροστά, αγνοώντας την πινακίδα “IN” που κυμάτιζε από το γκαράζ της BMW. Όταν κατάλαβε ότι με τα slicks οι άλλοι κτυπούσαν 9-10 δευτερόλεπτα πιο γρήγορα από αυτόν, ήταν πολύ αργά. Μετά τη στάση έπεσε από τους βαθμούς, 72 δευτερόλεπτα πίσω από τον νικητή του αγώνα Rea. «Κατά τη διάρκεια του αγώνα, καθώς οι άλλοι έμπαιναν στα πιτ, υπολόγισα ότι ακόμα κι αν είχαν κάνει πολύ πιο γρήγορο γύρο από εμένα, θα είχα διατηρήσει ένα καλό προβάδισμα», σχολίασε ο Scott Redding. «Πέρασα δύο φορές την πινακίδα του γκαράζ μου, αλλά ήμουν πεπεισμένος ότι το να μείνω μέσα απέδωσε. Αντίθετα, όταν είδα τον Jonathan Rea πολύ κοντά στις οθόνες κατά μήκος του κυκλώματος, κατάλαβα ότι δεν θα λειτουργούσε…»
Καταστροφικό τέλος
Στο κεντρικό μέρος του πρωταθλήματος, η BMW είχε δείξει σημάδια αφύπνισης, αλλά αυτός ο τελικός βύθισε την όλη επιχείρηση και πάλι στην πιο σκοτεινή κρίση. Ο Ρέντινγκ είναι όγδοος στη βαθμολογία, πίσω από τον ιδιώτη Axel Bassani, με μόλις 190 πόντους κερδισμένους έναντι 564 για τον Alvaro Bautista που κληρονόμησε τη θέση του στη Ducati. Ο πρώην αναβάτης του MotoGP πήγε στην BMW για χρήματα, πάνω από 1 εκατομμύριο ευρώ έναντι ενός τετάρτου που προσέφερε η ιταλική μάρκα για ανανέωση. Ποιος ξέρει αν θα το έκανε ξανά. Το μεγάλο ξίφος του Δαμόκλειου είναι ότι το ήμισυ της μάντρας έχει την ιδέα ότι οι δυνατότητες του M1000RR είναι σημαντικές και ότι το bubo βρίσκεται στην τεχνική διαχείριση. Οι ευθύνες της κρίσης πρόκειται να κατανεμηθούν μεταξύ του εσωτερικού αγωνιστικού τμήματος, στα χέρια του Ολλανδού Marc Bongers, και της διοίκησης στην πίστα που έχει ανατεθεί στη βρετανική Shaun Muir Racing.
Ο Michael van der Mark στο απόγειο
Στα τέλη του 2021, στο Πορτιμάο, ο Ολλανδός στο βρεγμένο είχε κερδίσει τη μοναδική του νίκη από την επίσημη επιστροφή του, το 2019, εκμεταλλευόμενος το βρεγμένο. Ωστόσο, στον αυστραλιανό αγώνα 1, ο Michael van der Mark τράκαρε δύο φορές: στο άνοιγμα στη στροφή 10 και στο τέλος στη στροφή 4, οι δύο φουρκέτες. Ο Ολλανδός έχασε τα δύο τρίτα του πρωταθλήματος λόγω τραυματισμών τον περασμένο Φεβρουάριο, επιστρέφοντας τον Σεπτέμβριο. Όμως, μόλις η κατάστασή του επανήλθε, εξαφανίστηκε και αυτός από τα ραντάρ. Η BMW απολαμβάνει ήδη παραχωρήσεις κινητήρων και του χρόνου θα απολαμβάνει επίσης «σούπερ παραχωρήσεις», δηλαδή τη δυνατότητα τροποποίησης μεγάλων τμημάτων του πλαισίου. Ποιος ξέρει αν η ρυθμιστική βοήθεια θα λύσει την κατάσταση. Η αμφιβολία είναι μεγάλη.
Φωτογραφία: Instagram