Valentino Rossi reed 26 seizoenen in het wereldkampioenschap, won 9 wereldtitels, betwistte 423 GP’s, won 115 overwinningen (89 in MotoGP) en klom 235 keer op het podium (199 in de koningsklasse). Er zijn maar weinig rijders die kunnen bogen op een langere ervaring en een cv van vergelijkbare omvang, miljoenen kilometers afgelegd in racen en trainen op een motorfiets. Zelfs vandaag de dag blijft de dokter oefenen op het circuit met de studenten van de VR46 Academy, om fit te blijven en nuttig advies te geven aan zijn jongens die deelnemen aan de drie klassen van het Wereldkampioenschap.
Valentino Rossi geeft natuurkundelessen
In een recent interview met Andrea Moccia op Geopop.it nam Valentino Rossi het voorzitterschap over en gaf enkele theoretische noties over bochten en ongevallen op de fiets. “We vallen niet door de banden en de fietsen, deze banden zitten vastgelijmd aan de grond. Het is een kwestie van hoeveel kracht je op de band kunt zetten en hoeveel grip hij je teruggeeft. Dit zijn banden die gemaakt zijn om zeer hoge belastingen te weerstaan, ze zijn erg hard. Dus als je langzaam gaat, zijn ze ook gevaarlijk, omdat je op koude banden aankomt en de voorkant sluit bij de eerste keer remmen“.
Wat gebeurt er als je een bocht neemt? Valentino Rossi vervolgt zijn les: “De fiets draait maar je weet niet waarom (rijden, ndr). Om bijvoorbeeld een bocht naar rechts in te voeren, duw je het stuur naar binnen, je stuurt naar links maar de bocht is naar rechts. Het stuur ziet er altijd recht uit, maar door de lichte kracht naar links kun je buigen. Fiets die leunt, sturen de andere kant op en de fiets draait. Wanneer je de fiets draait en weer wilt opstaan, moet de berijder goed zijn in het tegengaan van deze kracht die naar buiten duwt. De bewegingen van de renners hebben grote invloed op het gedrag van de fiets”.
Het verschil tussen crash en highside
Valentino Rossi vat ook de verschillende soorten vallen samen en voegt in zijn uitleg ook natuurkundige concepten toe. “De highside is de ergste val, het is eng omdat je hoog wordt gegooid. Er zijn twee soorten vallen. Of de voorkant gaat dicht, maar je bent zo gebogen en daarom ben je al naar beneden, bijna 30 cm van het asfalt liggend met je hoofd … Als je hard gaat is het probleem tuimelen in het grind of ergens crashen of de fiets zelf, want het weegt 160 -170 kg, gelanceerd met 200 per uur, is een potentiële bom. Maar meestal gaat de fiets jouw kant op en meer aan je denken versnelt en trekt weg“.
Twee soorten highside
We vallen ook door een gebrek aan grip op de achterkant, in dit geval hebben we te maken met een highside. Valentino Rossi verdeelt ze in twee genres: entry of acceleratie. “Highsides bij acceleratie zijn tegenwoordig zeldzaam, omdat er elektronische systemen zijn zoals tractiecontrole … Je bent allemaal voorovergebogen, geeft te veel gas, wordt te veel moe en glijdt naar achteren. Als de fiets is uitgegleden, krijgt hij weer grip. Het is de mix tussen te arm en te veel gas… Als je te gebogen bent en te veel gas geeft, glijdt de fiets achter je, instinctief sluit je het gas, maar de schokdemper start je weer als een veer. De fiets pakt grip, verplettert en katapulteert je“.
In de huidige MotoGP daarentegen zijn er vaker highsides. “Als je afremt en naar de rand van de band gaat, terwijl je te hard gaat, slipt de fiets en zit je al met het gaspedaal dicht. Dit is wat er met mij gebeurde toen ik gewond raakte bij Mugello, bij Biondetti, een bocht die plaatsvindt met 180 km / u. In deze gevallen is de parabool van de piloot hoger, zoals een palombella, en is het asfalt vrij hard“.
Valentino Rossi en het laatste moment …
Tot slot probeert Valentino Rossi die fracties van een seconde te beschrijven waarin een rijder zich realiseert dat hij dicht bij een botsing met de grond staat. “Tot het einde heb je het gevoel de val te kunnen ontwijken, als je nu gevallen bent heb je nog een paar tienden dat je erin gelooft. Als hij je de golf geeft is er een moment van vlucht en je zegt “nu raak ik gewond, laten we eens kijken hoe ik land”. Als u het vizier opent – besluit het monster van Tavullia – de herfst is zwaar“.