Το GP της Μαλαισίας επιστρέφει στο καλεντάρι για πρώτη φορά από το 2019. Μετά το αναγκαστικό διάλειμμα λόγω της πανδημίας, ξεκινάμε ξανά από μια άλλη πίστα που έχει γίνει πλέον σταθερή στάση για το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα. Θυμόμαστε τα πρώτα 7 χρόνια της σκηνής στο Shah Alam (1991-1997), ακολουθούμενα από τη μοναδική επίσκεψη στο Johor (η ξεχασμένη πίστα) και στη συνέχεια να αγωνιζόμαστε τακτικά στο Sepang International Circuit από το 1999. Πώς τα πήγαν οι δικοί μας στο τρέχουσες κατηγορίες; Πολύ καλά στο MotoGP, ενώ δυσκολεύτηκαν περισσότερο μεταξύ Moto2 και Moto3… Ας δούμε πώς πήγαν τα προηγούμενα.
MotoGP
Δύο μάρκες συγκεκριμένα έκαναν τη διαφορά σε αυτό το κομμάτι. Τόσο η Honda όσο και η Yamaha έχουν μείνει εκτός βάθρου σε μόλις δύο εκδόσεις από όλες τις αμφισβητούμενες. Θα μπορούσε να είναι μια επιπλέον ώθηση για τον Κουαρτάραρο, ο οποίος έχει ένα πολύ δύσκολο εγχείρημα μπροστά του… Αλλά ας μην ξεχνάμε τον Marc Marquez: εξακολουθεί να αναρρώνει, αλλά είναι ήδη τρομακτικός και, μετά την επιστροφή στο βάθρο, το πραξικόπημα δεν φαίνεται ακατόρθωτο . Μπορούμε μόνο να πούμε για τη Ducati ότι, μετά από χρόνια εμφανίσεων AC στο top 3, θα είναι δύσκολο να την αφαιρέσουμε από το βάθρο σε αυτήν την επιστροφή στη Sepang. Πράγματι, ο Pecco Bagnaia έχει το πρώτο παγκόσμιο match point και σίγουρα θα προσπαθήσει να εκμεταλλευτεί την ευκαιρία, με μια D16 που είναι πλέον καλή παντού. Σε περίπτωση νίκης, θα ήταν η 5η επώνυμη Ducati μετά το ένα-δύο του Stoner και άλλη μια διπλή επιτυχία με τον Dovizioso. Εάν τα κατάφερνε, θα ήταν ο δεύτερος αναβάτης MotoGP που θα μπορούσε να ολοκληρώσει την παγκόσμια πρακτική στη Sepang: πριν από αυτόν ο Valentino Rossi για τους τίτλους του 2003, 2005, 2009. Το GP 2019 ήταν το τέλος της καριέρας του Iannone, ο οποίος αργότερα βρέθηκε θετικός για απαγορευμένες ουσίες.
MotoGP, το albo d’ oro
2002: Max Biaggi (Yamaha) – Valentino Rossi (Honda) – Alex Barros (Honda)
2003: Valentino Rossi (Honda) – Sete Gibernau (Honda) – Max Biaggi (Honda)
2004: Valentino Rossi (Yamaha) – Max Biaggi (Honda) – Alex Barros (Honda)
2005: Loris Capirossi (Ducati) – Valentino Rossi (Yamaha) – Carlos Checa (Ducati)
2006: Valentino Rossi (Yamaha) – Loris Capirossi (Ducati) – Dani Pedrosa (Honda)
2007: Casey Stoner (Ducati) – Marco Melandri (Honda) – Dani Pedrosa (Honda)
2008: Valentino Rossi (Yamaha) – Dani Pedrosa (Honda) – Andrea Dovizioso (Honda)
2009: Casey Stoner (Ducati) – Dani Pedrosa (Honda) – Valentino Rossi (Yamaha)
2010: Valentino Rossi (Yamaha) – Andrea Dovizioso (Honda) – Jorge Lorenzo (Yamaha)
2012: Dani Pedrosa (Honda) – Jorge Lorenzo (Yamaha) – Casey Stoner (Honda)
2013: Dani Pedrosa (Honda) – Marc Marquez (Honda) – Jorge Lorenzo (Yamaha)
2014: Marc Marquez (Honda) – Valentino Rossi (Yamaha) – Jorge Lorenzo (Yamaha)
2015: Dani Pedrosa (Honda) – Jorge Lorenzo (Yamaha) – Valentino Rossi (Yamaha)
2016: Andrea Dovizioso (Ducati) – Valentino Rossi (Yamaha) – Jorge Lorenzo (Yamaha)
2017: Andrea Dovizioso (Ducati) – Jorge Lorenzo (Ducati) – Johann Zarco (Yamaha)
2018: Marc Marquez (Honda) – Alex Rins (Suzuki) – Johann Zarco (Yamaha)
2019: Maverick Vinales (Yamaha) – Marc Marquez (Honda) – Andrea Dovizioso (Ducati)
Moto2
Δεν ήταν ποτέ ένα ιδιαίτερα δημοφιλές κομμάτι για το δικό μας, το αποδεικνύουν τα αποτελέσματα. Την πρώτη χρονιά της νέας ενδιάμεσης κατηγορίας, ο νικητής Roberto Rolfo και ο Andrea Iannone 3ος θα κρατήσουν ψηλά την τρίχρωμη σημαία, αλλά χρειάζονται έξι χρόνια για να υπάρξει ένας άλλος Ιταλός στο βάθρο. Ο Franco Morbidelli εμφανίζεται με τη 2η θέση το 2016 και την 3η την επόμενη χρονιά, ενώ το 2018 έρχεται ο τελευταίος τρικολόρ θρίαμβος σε αυτή την πίστα. Ο Λούκα Μαρίνι κατακτά την πρώτη του συνολική νίκη στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Σεπάνγκ, με τον Πέκο Μπανάγια να ολοκληρώνει το βάθρο του GP. Το αποτέλεσμα που χρειαζόταν για να κλείσει μαθηματικά την παγκόσμια πρακτική και να πάρει το πρώτο στέμμα καριέρας. Δεν ήταν ο μόνος που ολοκλήρωσε τη δουλειά στη Sepang: ο Tito Rabat το έκανε το 2014 ή ο Franco Morbidelli το 2017. Πράγματι, στην περίπτωσή του ακόμη και πριν τον αγώνα λόγω του τραυματισμού του αντιπάλου Lüthi. Το 2019 ο Alex Marquez έρχεται 2ος στον αγώνα πίσω από τον αντίπαλό του Binder και παίρνει το 2ο παγκόσμιο στέμμα: εξακολουθεί να είναι ο μόνος πρωταθλητής στο Moto3 και στο Moto2.
Moto2, η χρυσή αυγή
2010: Roberto Rolfo (Suter) – Alex De Angelis (MotoBi) – Andrea Iannone (Speed Up)
2011: Thomas Lüthi (Suter) – Stefan Bradl (KALEX) – Pol Espargaro (FTR)
2012: Alex De Angelis (FTR) – Gino Rea (Suter) – Hafizh Syahrin (FTR)
2013: Tito Rabat (KALEX) – Pol Espargaro (KALEX) – Thomas Lüthi (Suter)
2014: Maverick Vinales (KALEX) – Mika Kallio (KALEX) – Tito Rabat (KALEX)
2015: Johann Zarco (KALEX) – Thomas Lüthi (KALEX) – Jonas Folger (KALEX)
2016: Johann Zarco (KALEX) – Franco Morbidelli (KALEX) – Jonas Folger (KALEX)
2017: Miguel Oliveira (KTM) – Brad Binder (KTM) – Franco Morbidelli (KALEX)
2018: Luca Marini (KALEX) – Miguel Oliveira (KTM) – Francesco Bagnaia (KALEX)
2019: Brad Binder (KTM) – Alex Marquez (KALEX) – Thomas Luthi (KALEX)
Moto3
Οι Ιταλοί δεν έλαμψαν ιδιαίτερα ούτε σε αυτή τη νέα δευτερεύουσα κατηγορία. Σε πρόσφατες εκδόσεις, όμως, έφτασαν και κάποια βάθρα. Η πρώτη ήταν το 2016, ο θρίαμβος του Pecco Bagnaia επί της Mahindra, ακολούθησε το βάθρο του Bastianini το 2017, ακολούθησε το δικό του και του Lorenzo Dalla Porta το 2018. Την επόμενη χρονιά ο τελευταίος είναι ο νικητής του GP, ο τελευταίος βασιλιάς στο Μαλαισιανή πίστα πριν το αναγκαστικό διάλειμμα. Η Sepang ήταν κατά καιρούς καθοριστική όσον αφορά το παγκόσμιο πρωτάθλημα και για αυτή την κατηγορία. Ένα παράδειγμα ήταν η πρώτη χρονιά του νεοδημιουργημένου Moto3, με τον Sandro Cortese να κερδίζει τον αγώνα και επομένως επίσημα παγκόσμιος πρωταθλητής. Το ίδιο ισχύει και για τον Χόρχε Μάρτιν, ο οποίος ανέβηκε στην κορυφή του κόσμου τη σεζόν 2018.
Moto3, η χρυσή αυγή
2012: Sandro Cortese (KTM) – Zulfahmi Khairuddin (KTM) – Jonas Folger (KALEX KTM)
2013: Luis Salom (KTM) – Alex Rins (KTM) – Miguel Oliveira (Mahindra)
2014: Efren Vazquez (Honda) – Jack Miller (KTM) – Alex Rins (Honda)
2015: Miguel Oliveira (KTM) – Brad Binder (KTM) – Jorge Navarro (Honda)
2016: Francesco Bagnaia (Mahindra) – Jakub Kornfeil (Honda) – Bo Bendsneyder (KTM)
2017: Joan Mir (Honda) – Jorge Martin (Honda) – Enea Bastianini (Honda)
2018: Jorge Martin (Honda) – Lorenzo Dalla Porta (Honda) – Enea Bastianini (Honda)
2019: Lorenzo Dalla Porta (Honda) – Sergio Garcia (Honda) – Jaume Masia (KTM)
Φωτογραφία: motogp.com