Στο γκαράζ της Yamaha υπάρχει ένταση όταν απομένουν τρεις αγώνες μέχρι το τέλος του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος MotoGP του 2022. Ο Fabio Quartararo είδε το προβάδισμά του να μειώνεται από 91 σε 2 πόντους μετά την τελευταία του νίκη στο Sachsenring. Ο Franco Morbidelli είναι βαθιά απογοητευμένος αφού πήρε μόνο ένα top-10. Ο Andrea Dovizioso αποσύρθηκε πολύ νωρίτερα επειδή δεν είχε ποτέ μια καλή αίσθηση με το YZR-M1. Ο Rookie Darryn Binder έχει συγκεντρώσει 10 πόντους σε 17 αγώνες και δεν θα έχει κανέναν τρόπο να συνεχίσει την περιπέτεια στην premier class. Τι συμβαίνει όμως στη Yamaha; Απάντηση δίνει ο Ραμόν Φορκάντα, πρώην αρχιμηχανικός της ‘Dovi’, που αναγκάστηκε να φύγει μετά την παραίτηση του οδηγού.
Η δουλειά του επικεφαλής τεχνικού MotoGP
Στο Misano GP συμμετείχε στο τελευταίο του Grand Prix MotoGP πριν αφοσιωθεί στο JuniorGP με την Finetwork MIR Racing Team. Ο Ramon Forcada ζει στο paddock του MotoGP για 31 χρόνια, συνεργαζόμενος με επιφανείς προσωπικότητες του διαμετρήματος των Alex Barros, Carlos Checa, Casey Stoner, Maverick Viñales, Jorge Lorenzo (τρεις τίτλοι MotoGP), Franco Morbidelli και, τέλος, Andrea Dovizioso. Η δουλειά του αρχηγού πληρώματος είναι δύσκολη, ειδικά σε μια ολοένα πιο πιεσμένη και περιορισμένη πρώτη κατηγορία. “Τώρα υπάρχουν άνθρωποι που θέλουν να τους φτιάξεις το τέλειο ποδήλατο και δεν υπάρχουν. Εμείς οι τεχνικοί μπορούμε να κάνουμε κάτι, να φροντίσουμε ο αναβάτης να είναι άνετος, αλλά πρέπει να προσαρμοστεί“. Μια φάση εγκλιματισμού που ο ‘Dovi’ δεν κατάφερε ποτέ να ολοκληρώσει με την M1, μετά από λαμπρά χρόνια στη Ducati.
Η διαφορά μεταξύ Yamaha και Ducati
Αυτή τη στιγμή η Yamaha εξαρτάται από τον Κουαρτάραρο. Ο Γάλλος πρωταθλητής είναι ο μόνος που μπορεί να ζήσει με τα προβλήματα του ποδηλάτου. “Το τέλειο ποδήλατο δεν υπάρχει, χρειάζεσαι έναν αναβάτη που ξέρει να προσαρμόζεται. Και όσο πιο μακριά είναι η μοτοσυκλέτα από το γλυκό σημείο, τόσο περισσότερο πρέπει να προσαρμοστεί ο αναβάτης. Λίγοι είναι σε θέση να το κάνουν. Ο Fabio είναι ο μόνος που καταφέρνει να αξιοποιήσει στο έπακρο αυτό το ποδήλατο“. Μέχρι πριν από λίγα χρόνια, το πρωτότυπο Iwata ήταν ένα από τα πιο ευέλικτα και ευκολοδήγητα: “Ο Φάμπιο είναι ειδικός στις κατατακτήριες, φέτος πήρε μόνο μία pole position. Κάτι συμβαίνει λοιπόν – πρόσθεσε ο Ramon Forcada -. Η κατάσταση της Honda και της Yamaha είναι παρόμοια, εξαρτώνται από έναν αναβάτη. Ducati όχι, φαίνεται ότι αυτή τη στιγμή είναι πιο εύκολο να προσαρμοστείς στη Ducati παρά στη Yamaha ή τη Honda. Δεν είναι ότι η Ducati έχει υψηλότερο επίπεδο, αλλά διευκολύνει την προσαρμογή των αναβατών της“.
Σύμφωνα με τον Καταλανό τεχνικό εμπειρογνώμονα Fabio Quartararo παραπονιέται επίσης για την έλλειψη εσωτερικού ανταγωνισμού. Η Aprilia ανακάλυψε ξανά τον Maverick Vinales, η Ducati μπορεί να βασιστεί σε μια μεγάλη ομάδα αθλητών που μάχονται μεταξύ τους. Δείτε για παράδειγμα τη μονομαχία του Pecco Bagnaia με τον Enea Bastianini που δεν κάνει κανενός είδους εκπτώσεις. “Εκτός από την Ducati και την Aprilia, οι υπόλοιπες μάρκες δεν έχουν εσωτερικό ανταγωνισμό – κατέληξε ο Forcada στα μικρόφωνα του DAZN -. Άλλοι το έχουν. Στην Aprilia ο Maverick προσαρμόζεται πολύ καλά και ο Aleix υποφέρει λίγο από την πίεση. Η Ducati έχει ένα καστ αναβατών, αν δεν κερδίσει ο ένας είναι ο άλλος“.
Φωτογραφία του Valter Magatti