Michael Rinaldi is opgeklommen op de ladder en wordt een permanente bedreiging voor de grote vis van Superbike. Het geweldige trio dat ons vorig jaar gek maakte, namelijk Bautista, Razgatlioglu en Rea, is nu een fantasmagorisch kwartet. De jongen uit Rimini kende een zeer goede start in Australië, brak de impact van zijn landgenoot en wordt tweede op het WK. In Mandalika, in zeer moeilijke gripomstandigheden, eindigde hij in beide sessies op de eerste plaats (tijden hier). De rijping is voelbaar, maar Michael trekt aan de rem. “Ik ben niet de favoriet hier in Indonesië.” en legt uit waarom.
Als de therapietrouw verbetert zal het gebeuren dat…
“Ik begon heel goed“zie de goede Michael”en Bautista, d.w.z. de wereldkampioen, voorblijven betekent een beslissende stap voorwaarts hebben gezet. Maar we reden in bijzondere omstandigheden, er was weinig grip en de ervaring leert dat wanneer de grip verbetert, de verschillen tussen de toprijders aanzienlijk kleiner worden. Jonathan Rea is bijvoorbeeld altijd erg snel als er meer grip is. Mandalika is niet zo stressvol op de banden als Phillip Island, maar hier moet je oppassen voor de verslechtering van de voorkant, die deze vrijdag erg uitgesproken was. Breng de band naar het einde van de slag (21 mei, ndr) het zal geen gemakkelijke taak zijn. En renners als Bautista of Rea weten precies hoe het moet.”
Een hit en gaan
Rinaldi was Bautista op het einde te slim af, met een zeer snelle maar eenmalige ronde. De ploegmaat betaalde 29 duizendsten, maar met vers rubber maakte hij drie passes op hetzelfde niveau, namelijk 1’32″4. Eerder nog beter, toen hij een halve simulatie van hardlopen had geprobeerd, wat verreweg de snelste van allemaal bleek te zijn. “We moeten aan de afstelling werken omdat de voorband te snel versleten was” herkent Rinaldi. “Na een paar ronden verloor ik het vertrouwen en riskeerde ik te crashen.”
Het ongeluk
Sterker nog, Rinaldi raakte zelfs de grond in de eerste sessie: een crash in bocht tien, met weinig schade aan de motor en zelfs geen schrammetje voor de rijder. “Mandalika is een mooie baan maar weinig gebruikt, omdat niemand omkeert, er geen band op de baan ligt en er veel vuil buiten de ideale lijn blijft. Maar toen ik crashte deed ik het helemaal alleen: ik pushte gewoon te veel.” Snel en eerlijk.
58 het geïllustreerde verhaal geïnspireerd door de buitengewone Marco Simoncelli, op Amazon