Όλα τα βλέμματα στραμμένα στα χρονόμετρα στις πρώτες δοκιμές Superbike στη Βαρκελώνη. Υπήρχε η περιέργεια να δούμε τον αντίκτυπο της περικοπής των 250 σ.α.λ. που επιβλήθηκε στο Ducati Panigale V4 Rs και την ίση βοήθεια που δόθηκε στην Kawasaki. Η ανταπόκριση ήταν αυτή που περίμεναν οι τεχνικοί: γύρους ή καθόλου γύρους, τουλάχιστον σε αυτή την πίστα η Ducatis, τουλάχιστον οι δύο εργοστασιακές, παραμένουν οι μοτοσυκλέτες που πρέπει να νικήσουν. Ο ταχύτερος των Reds ήταν ο Michael Rinaldi, αλλά ο Alvaro Bautista εργάστηκε πάνω από όλα στην προετοιμασία του αγώνα και είναι πολύ κοντά, τέταρτη φορά μόλις 109 χιλιοστά. Μεταξύ των δύο Ducati ήταν ο Jonathan Rea, μόλις 19 χιλιοστά πιο αργός από τον Rinaldi, και ο Toprak Razgatlioglu.
Προσοχή στις κορυφαίες ταχύτητες
Στη Βαρκελώνη, η συμβουλή ταχύτητας είναι σημαντική, επειδή η ευθεία έχει μήκος ένα χιλιόμετρο. Η έγχυση ισχύος έκανε καλό στην Kawasaki, καθώς συνέδεσε την τελική ταχύτητα με το Ducatis: η Rea έκανε 323 km/h, ακριβώς όπως ο Bautista. Η ταχύτερη Superbike παραμένει η Honda: 330,3 km/h με τον Xavi Vierge, ο οποίος στη συνέχεια έπεσε σε σύγκρουση χωρίς σωματικές ζημιές. Χάρη σε αυτό το σύνθημα, ωστόσο, ο Vierge ήταν ο ταχύτερος στο T1, τον τομέα που περιλαμβάνει την ευθεία και την πρώτη γωνία. Σε εκείνο το σημείο πετάει και ο Bautista, δεύτερη αναφορά, ενώ ο Rea είναι τέταρτος πίσω από τον Toprak. Ακόμη και οι BMW δεν αστειεύονται όσον αφορά την τελική ταχύτητα: οι Gerloff και Redding, με 325 km/h, είναι πιο γρήγοροι από τα Ducatis εκεί. Εν ολίγοις, καταλαβαίνετε ότι η νίκη ή η ήττα δεν είναι θέμα μέγιστης ταχύτητας, ακόμα κι αν προφανώς βοηθάει…
Alvaro Bautista, το νέο αστέρι
Ο παγκόσμιος πρωταθλητής έφτασε στην Καταλονία ως νούμερο ένα, από κάθε άποψη. Είναι ο κυρίαρχος πρωταθλητής και οδηγεί σε μεγάλο βαθμό στη βαθμολογία μετά από αυτή την πρώτη ματιά στο πρωτάθλημα: οκτώ νίκες σε εννέα αγώνες. Ο Montmelò ήταν το τέλειο σενάριο για την ανακοίνωση ανανέωσης ενός έτους με την Ducati: ο Alvaro Bautista θα συνεχίσει να αγωνίζεται μέχρι να κλείσει τα 40 του. Λένε ότι οι επαναλαμβανόμενες νίκες από τον ίδιο οδηγό κουράζουν το κοινό, αλλά είναι ακριβώς το αντίθετο. Ο Μπαουτίστα γίνεται σταρ, όπως ήταν ο Τζόναθαν Ρέα την εποχή των έξι συνεχόμενων Παγκοσμίων Κυπέλλων.
