De start van het sportseizoen 2023 is nog ver weg maar Simone Saltarelli heeft al gewonnen. De renster uit Senigallia zit weer in het zadel na het zware ongeval op Imola in de laatste manche van de National Trophy. Zijn pilootvrienden noemen hem gekscherend “grootvader” omdat hij de oudste van de bende is, maar het enthousiasme en de wil om te racen heeft van een kind. Vorige week ging hij samen met Alex Delbianco op de motor rond, deze ging drie dagen naar Jerez om te trainen met het TCF Racing Team. Na drie maanden van lijden, twijfels en onzekerheden kon Simone Saltarelli eindelijk opgelucht ademhalen.
“Alles ging best goed – vertelt Simone Saltarelli aan Corsedimoto – We hebben drie rustige dagen gehad: in de praktijk was het een fysieke test. Ik reed met de R1 van mijn teammanager en met een Ducati V4, niet de Honda die ik dit jaar in de CIV Superbike ga gebruiken. Ik ben vreemd genoeg blij dat ik een paar seconden heb genomen van Mahias die het WK zal halen (uithoudingsvermogen, zn) terwijl ik racete met een fiets die niet van mij is en nog steeds met verschillende fysieke problemen. Ik probeerde gewoon weer in beweging te komen en mijn fysieke kracht te herstellen.”
Hoe gaat het 100 dagen na dat zware ongeluk?
“Mijn rug doet pijn omdat ik een hernia heb gehad en dus heb ik wat pijn, maar ik ben aan het herstellen. Ik moet de automatismen en de kracht in de schouder terugkrijgen maar het gaat goed. Deze drie dagen hebben me geholpen om de situatie weer onder controle te krijgen en het vertrouwen dat een beetje ontbreekt. Ik ben nog steeds erg voorzichtig met inhalen en hard remmen, maar ik denk dat het begrijpelijk is na wat ik heb meegemaakt.”
Ben je zelfverzekerd?
“Ja, ik ben heel blij. De hoop is om terug te keren naar mijn niveau, sterker nog, om een nieuwe stap te zetten aangezien ik dit jaar deelneem aan de CIV Superbike, een moeilijk en hoogstaand kampioenschap. In februari zit ik weer op het zadel, voor wat testjes met mijn fiets, en ik hoop dat ik al de Simone ben die ik was voor de blessure”.