Francesco Villa i Walter Villa, ze wsi w Modenie na światową scenę. Francesco był najstarszy. Urodzony w 1933 roku, motocyklem zajmował się jako mechanik w Dziale Wyścigów kierowanym przez Fabio Taglioniego, ojca inżyniera desmodromicznego systemu dystrybucji. Od roli mechanika do roli pilota droga była krótka. Francesco Villa wygrał wiele krajowych mistrzostw, a następnie wystartował w Mistrzostwach Świata, gdzie w 1958 roku zdobył swoje pierwsze podium podczas Grand Prix Narodów na torze Monza za kierownicą eksperymentalnego silnika dwucylindrowego. Łącznie wystartował w sześciu wyścigach mistrzostw świata, dwukrotnie stając na podium. Następnie zbudował dwusuwowy rower wyścigowy 125: Snipe. Założył wtedy Villa, producenta motocykli działającego do 1987 roku. Z Villi rywalizowali m.in. Luca Cadalora i Ezio Gianola.
Inaczej potoczyła się kariera jego brata, legendarnego Waltera Villi, zwanego „Wielebnym” ze względu na jego bardzo spokojny charakter. Urodzony w 1943 r., on również zaczynał jako mechanik w warsztacie Albinelli, potem jako dealer MV Agusta. Wyścigi w mistrzostwach świata w latach 1967-1981.
W swojej karierze zdobył 4 tytuły mistrza świata w latach 1974-1976, w którym triumfował zarówno w 250, jak i 350, wygrał 24 wyścigi i zdobył miejsce w historii wśród największych mistrzów wszechczasów. W sumie wziął udział w 87 wyścigach, wygrywając 24, z czego 20 w klasie 250 i 4 w klasie 350. Zajął też trzy drugie miejsca w 250 i tyle samo w 350. Walter Villa rywalizował z wieloma producentami motocykli, w tym Mondial, Ducati, Moto Morini, MV Agusta, Benelli, Yamaha, Aermacchi-Harley Davidson, Honda, Kawasaki i Triumph. Plus oczywiście Moto Villa jego brata. Rzucał wyzwanie największym: od Giacomo Agostiniego, przez Jarno Saarinena, po Renzo Pasoliniego.
Między innymi brał udział w dramatycznym wypadku na torze Monza, w którym Renzo i Jarno stracili życie, ale doznali poważnych obrażeń głowy. Stracił przytomność i nic nie pamiętał z tego dnia, jednego z najczarniejszych w historii światowego motocyklizmu.