Het is de motor die in 1972 de Imola 200 Miglia won, bestuurd door de zwager van de Brit Barry Sheene die in de sprint zegevierde op Bruno Spaggiari die bijna zonder benzine zat aan de finish
Troy Bayliss had de eer om … een ereronde te maken op de WDW met de meest legendarische motorfiets van Borgo Panigale: de Ducati SS750 Imola Desmo waarmee Paul Smart in 1972 de 200 mijl van Imola won.
Dit is de Ducati-site die herinnert aan de onsterfelijke geschiedenis van deze motor:
Rivieren van inkt werden gemorst tijdens de fantastische laatste ronde, waarin Smart en Spaggiari bijna naast de finish naast elkaar stonden; maar er is weinig gezegd over hoe deze race het lot van de fabrikant heeft veranderd. De overwinning op Imola bepaalde wat Ducati’s toekomstige benadering van racen zou zijn, met een bijna exclusieve focus op van productie afgeleide machines. Voordat we echter Smart, Imola en de legendarische “nummer 16” bespreken, moeten we een stap terug doen.
In 1972 had Checco Costa de 200-mijls formule naar Italië gebracht en Ducati had acht motoren geprepareerd voor Paul Smart, Bruno Spaggiari, Ermanno Giuliano en Alan Duscombe. De fietsen hadden productiemotoren en frames, maar werden zoals gewoonlijk in zeer korte tijd geprepareerd. Het meeste werk zou echter nog steeds bijna onzichtbaar zijn, omdat het om de kleinste details ging: waar mogelijk werd elk onderdeel van de fiets zorgvuldig gevijld en verlicht. Bovendien arriveerden de nieuwe 40 mm Dell’Orto carburateurs met acceleratiepomp net op tijd, waardoor de grote tweeling die 80 pk ontwikkelde bij 8.500 tpm, perfect van brandstof kon worden voorzien.
In de laatste ronde had Bruno Spaggiari, die de race leidde, geen brandstof meer, waardoor de weg naar de overwinning werd geopend voor Paul Smart, die toevallig op 23 april zijn verjaardag vierde. De race eindigde toen met Smart en Spaggiari op de 1e en 2e plaats, triomfen van die ongelooflijke race.
Van deze fiets is vervolgens de serie SS750 afgeleid die in de loop der jaren verschilde door een nieuw frame, smaller in het zadelgebied en een andere vork, niet langer met geavanceerd draaipunt.
Met deze fiets viel Franco Uncini op, in het toenmalige kampioenschap van productiederivatenin dezelfde stal beheerd door Bruno Spaggiari liep ‘Tom Duim’ Sabattini. Met de 750 SS reden ook piloten van het kaliber van Carlo Perugini e Adelio Faccioli, beide gingen toen door naar het wereldkampioenschap in de 500-klasse.
De 750 SS woog 163 kg en produceerde bij 9.000 ongeveer 85 pk. Het had een kop met twee kleppen, Dell’Orto 40 carburateurs en schijfremmen met Lockeed remklauwen (vroege Scarabs).