Een moeizame start van het seizoen, het herstel, tot het ongeval in Maleisië. Stefan Nepa hij gaat nu de herstelperiode tegemoet na de zware blessure, maar het gaat goed en de revalidatie verloopt voorspoedig. De 21-jarige coureur uit Abruzzo kijkt al uit naar 2023, zijn vierde volledige seizoen in de Moto3 (na de voorgaande twee ‘halve seizoenen’) en opnieuw bij het Angeluss MTA Racing-team. Een periode van twee jaar in hetzelfde team is nieuw voor Nepa, maar zeker ook een injectie van vertrouwen na een jaar dat niet helemaal in lijn was met de verwachtingen. Maar wat vind je van het nieuwe wedstrijdformat? Had je de kampioenen van 2022 verwacht? Dit en meer in ons interview, dit is wat Nepa ons vertelde.
Allereerst, hoe gaat het fysiek met je? Hoe verloopt het herstel van de blessure?
Met mij gaat het goed, ik ben direct na mijn terugkeer uit het Rizzoli-ziekenhuis met mijn fysiotherapeut gaan werken. Elke dag voel ik verbeteringen en ik kan pas gelukkig zijn na twee grote operaties in korte tijd. Ik moet zeggen dat ik het niet had verwacht, het herstel gaat voorlopig goed en snel.
Realiseerde je je meteen het grote risico dat je nam, of pas later, door de race te herzien?
Ja, ik begreep meteen welk risico ik nam, maar toen ik het weer op tv zag, was het dubbelzinnige verlies van de achterkant het meest indruk op me. Ik kan zeggen dat het niet het beste is om je been te voelen breken voordat je een highside raakt. Dan is het nog erger om de fietsen een paar centimeter van je vandaan te horen suizen, wetende dat je niets anders kunt doen dan stil te staan. Gelukkig duurde het een paar seconden en eindigde het op de beste manier… Behalve het been!
Wanneer zien we Nepa weer 100%?
Voorlopig gaat het stap voor stap. Ook al is er veel tijd voor de start van het kampioenschap, tijden worden niet berekend, vooral niet met een grote breuk zoals de mijne. We proberen zo snel mogelijk weer in vorm te komen, zonder overhaast te werk te gaan en verdere schade te vermijden. Ik zal er alles aan doen om in Portimao aan te komen alsof ik geen blessure heb gehad.
Hoe beoordeel je je seizoen tot dan toe?
Helemaal onder de verwachtingen, maar het belangrijkste is om in detail te weten en te analyseren wat de oorzaken zijn. Ik heb altijd duidelijke ideeën gehad over wat de problemen waren, ook al is het niet gemakkelijk om wakker en kalm te blijven. Mijn team en ik hebben altijd keihard gewerkt, zelfs als de races voorbij gingen en de situatie soms erger werd. We zagen een beetje laat het licht aan het einde van de tunnel, maar we hebben het gehaald.
Om technische redenen een ingetogen start van 2022. Wat was de huisarts waarin u zich realiseerde dat u het probleem had opgelost en daardoor kon “schakelen”?
Er is nog geen huisarts geweest waarbij we de problemen helemaal hebben verholpen. Laten we zeggen dat we ze sinds het midden van het seizoen hebben weten uit te dunnen, maar ze zijn altijd gebleven. Ik heb nooit het gevoel gehad goed te rijden of, zoals ik graag had gewild, een set-up te hebben waarmee ik mijn rijstijl ten volle kan uiten. Zelfs in de races waarin ik voor het podium vocht, had ik dat gevoel niet, dat besef dat ik snel genoeg was om met de leiders te vechten, dat ik het kon redden door banden en lichaamsbouw te sparen om me voor te bereiden op de laatste ronden. Het was moeilijk.
Wat heb je gemist om op het podium te komen? Bij verschillende gelegenheden ben je heel dichtbij gekomen.
Gewoon in sommige races, met de voortdurende strijd in de groep, namen de eersten de leiding en vanaf daar eindigde het voor 99%. In andere races was ik net zo snel als de leiders, maar qua snelheid was ik niet erg goed en had ik veel last van de banden.
Hoe was het eerste seizoen bij Team MTA?
Laten we zeggen dat het met een ander team veel moeilijker zou zijn geweest om een lang seizoen door te komen, vooral als het niet goed gaat. Ik heb bij al het personeel zoveel toewijding, professionaliteit en verbondenheid met mij gezien en deze race na race heeft ons steeds meer verenigd en vastberaden gemaakt om onze doelstellingen na te streven. Ik ben er trots op deel uit te maken van dit team en kijk ernaar uit om met hen samen te werken.
Hoeveel helpt het om te weten dat je in 2023 weer met hetzelfde team begint?
Heel heel veel! Voor het tweede seizoen doorgaan met hetzelfde team is essentieel om te winnen. Het is de eerste keer dat mij dit overkomt.
Wat was de race waar we de beste Nepa zagen? Ongeacht het eindresultaat.
Op Misano was ik erg snel! Helaas raakte ik achter in de eerste ronden van de race, ik voerde het bevel over de tweede groep en bracht een tempo dat praktisch gelijk was aan de eerste, met het verschil dat ik geen slipstream had. Daar kon ik echt strijden om het podium of de overwinning.
Hoe was het om een ”normaal” jaar te herbeleven na de beperkingen van de voorgaande twee seizoenen? Tussen bewegingen, publiek en herontdekte circuits.
Het coolste was geen vervelende PCR-swabs meer. Ga dan ook terug naar buiten-Europese circuits. Voor de rest vond ik de paddock tijdens covid niet erg, die was erg goed. ‘s Ochtends kwamen we op de baan aan zonder een meter file te vinden, in de paddock was er geen risico om over iemand heen te rijden, we hebben vaak alle MotoGP-rijders kunnen ontmoeten en misschien wel even kunnen spreken. Op de baan verandert het verhaal echter, een race met lege tribunes is geen race. Ik weet nog dat toen we in juli 2020 weer vertrokken, het voelde als een test. De ereronde lopen zonder de genegenheid van het publiek was slecht, daar begreep ik het belang van hun aanwezigheid.
Wat vind je van het nieuwe raceformat voor komend seizoen?
Ze laten altijd Moto3 en Moto2 achter als het laatste wiel op de wagen. Tijdens de raceweekenden was er al weinig tijd, ze verkortten zowel de testdagen als de sessies en elimineerden de WUP. Alles voor een race van 10 ronden die voor mij zinloos is. De afgelopen jaren zijn de constante problemen van Moto3 niet opgelost, die steeds onbeheersbaarder worden. We nemen al te veel onnodige risico’s van FP1 omdat het formaat dat ze sinds 2019 hebben geïntroduceerd er alleen maar toe leidt om binnen te komen en op zoek te gaan naar de beste ronde om binnen 14 te blijven, wat de prestaties van een normaal werkprogramma tijdens de sessies in gevaar brengt. Meerdere keren is hen gevraagd om terug te gaan naar het oude formaat, maar voor hen is het niet de juiste oplossing omdat het niet “opzichtig” is. Dan geven ze je voorbeelden van die weinigen die alleen sterk rijden, maar niet weten dat je misschien dezelfde snelheid haalt met 5 fietsen voorop en in plaats daarvan geen slipstream hebben.
Wat betreft de kampioenen van 2022, verwachtte je Guevara, Fernandez en Bagnaia of dacht je aan iemand anders?
Ja, ik verwachtte ze al een beetje. Guevara was eind 2021 al te zien, ook al gaf ik Foggia als favoriet. In Moto2 was Fernandez perfect tot aan Australië toe, het zou leuk geweest zijn om de laatste confrontatie te zien zonder de crash van Ogura. In de MotoGP waren Pecco en Fabio de favorieten en halverwege het seizoen ging ik er zeker van uit dat Fabio zou winnen.
Het is nog te vroeg om over 2023 te praten, maar zou je vanuit het oogpunt van het kampioenschap al iemand kunnen aangeven om naar te kijken?
Namen noemen is niet nodig, de favorieten in alle klassen kennen we al. Ik denk dat de echte waarden in het veld na de eerste races meer worden gezien dan in de tests, vooral voor Moto3 en Moto2. Op het huidige niveau kan bijna iedereen winnen, dus de mogelijkheid van verrassingen mag nooit worden uitgesloten. We zullen wel zien.
Foto: Facebook-Stefano Nepa