Denk er even over na. “Kampioenen in Plein²“, de buitengewone avond georganiseerd door Ducati op Piazza Maggiore in Bologna om te vieren dat we dit jaar alles hebben gewonnen wat er te winnen viel tussen MotoGP en Superbike, maar uiteindelijk hebben we het over een race waar Ducati niet aanwezig is. Niet alleen dat: specifiek een race die het bedrijf nu al 31 jaar niet meer officieel heeft aangepakt. Verdienste (of fout: standpunten) van Francesco Bagnaia, die van de gelegenheid gebruik maakte om publiekelijk zijn wens te tonen om in de nabije toekomst de 8 Uur van Suzuka te willen racen precies met de Rossa van Borgo Panigale. Het is geen mysterie: het was niet de eerste en het zal niet de laatste keer zijn dat Pecco van de gelegenheid gebruik kon maken om zijn wil duidelijk kenbaar te maken. Maar om het te doen op een avond waarop Ducati’s successen in de twee internationale topkampioenschappen motorfietsen worden gevierd, is een beetje ongebruikelijk.
PECCO BAGNAIA BIJ SUZUKA: WIJ PRATEN OVER NIETS ANDERS
Deze release heeft gezorgd voor een belangrijk klankbord over dit onderwerp. Wees getuige van het feit dat, voor de overgrote meerderheid van de pers, dehoogtepunt van de avond was echt “Pecco Bagnaia wil met Ducati op Suzuka racen“. Of het nu gaat om de nationale of internationale pers (van Merk omlaag), “Bagnaia bij Suzuka‘ was de openingstitel. Niet de kou, niet de vertragingen bij de start van de ceremonie of de plechtige inleiding door Luca Ward in versie Maximus Decimo Meridio. Motorrijdend gesproken, niet de uitzondering om de regerende MotoGP- en Superbike-wereldkampioenen op hetzelfde podium en tijdens dezelfde avond te vinden. Beide Ducatisti overigens.
8 REDENEN OM DE 8 UUR TE RENNEN
De wens van Pecco Bagnaia wakkerde tegelijkertijd de dromen van veel Ducatisti en/of enthousiastelingen aan en bevestigde, wat iemand ook zegt, dat de Suzuka 8 Hours vandaag de dag nog steeds een unieke race is. Speciaal. De volgende gegevens zouden voldoende zijn wereldwijd (inclusief Italië: het zou je verbazen ze te kennen..) van de “Ras der rassen” om de bal te raken die om onbegrijpelijke redenen uitsluitend over MotoGP en hooguit Superbike praat. Als de MotoGP-wereldkampioen van 2022 het erover heeft, de eerste post-Rossi Italiaan en bedenker van het eerste volledig Italiaanse duo op de troon van de topklasse sinds 40 jaar, zal hij altijd iets te zeggen hebben.
1 – HET VERLANGEN VAN PECCO BAGNAIA
Een avontuur als dit komt met de klassieke voor- en nadelen. In deze omstandigheid zullen we het hebben over de elementen om deze Ducatista-expeditie op het mythische achtbaancircuit tot leven te brengen. In principe, punt 1, kan het alleen Pecco’s eigen verlangen zijn. Dat demonstreerde hij op de sleutelavond van de successen van Ducati 2022, maar zoals gezegd was het niet de eerste keer. Bagnaia heeft altijd de droom gekoesterd om de 8 uur te willen rijden, gefascineerd door racen op een van de mooiste (of mooiste) circuits ter wereld, in een unieke sfeer, in een legendarische race. Om uw naam te verenigen met 100 andere wereldkampioenen van alle motorspecialiteiten die de 8 uur hebben gereden en, waar mogelijk, op een erelijst verschijnen, waaronder 19 wereldkampioenen.
Afgezien van waarderingen die privé en tegenover de verantwoordelijken zijn uitgesproken, sprak Bagnaia al in december 2018 over zijn wens in een interview dat op deze pagina’s wordt gerapporteerd. Als nieuwe Moto2-wereldkampioen en nieuwe MotoGP Ducatista, op aanvraag “Wat als Ducati je zou vragen om een paar races te rijden in het Superbike Wereldkampioenschap?“, verraste het antwoord het meest. “Met name buiten de MotoGP zou ik in de nabije toekomst graag in Japan willen racen, tijdens de 8 uur van Suzuka. Een race die me altijd heeft gefascineerd door de sfeer, door alle contouren, maar niet alleen. Ik zou daar heel graag met Ducati willen racen, maar op dit moment doe ik niet mee aan het evenement: in de toekomst, wie weet…“. U zult ook een beetje zelfreferentialiteit vergeven, maar dit onderwerp is jarenlang uitgebreid besproken in de loop van het commentaar op het WK Endurance op Eurosport. Misschien op een grappende toon of gewoon om te dromen, maar met elementen van waarheidsgetrouwheid om deze uitingen te ondersteunen.
2 – VOOR DE GESCHIEDENIS
De tweede reden kan alleen zijn “gaan in de geschiedenis“. Voor Bagnaia zelf, gezien het feit dat slechts één Italiaan heeft gewonnen (en het podium heeft bereikt) in de 43 edities die tot nu toe zijn gehouden. Het behoeft geen betoog dat we het hebben over Valentino Rossi en zijn gedenkwaardige succes in 2001. Het zou een ongekende prestatie zijn voor Ducati gezien het feit dat sinds 1978 geen enkele Europese motor de top-3 heeft gehaald in de race die wordt gemonopoliseerd door de 4 Japanse reuzen. Het volstaat te zeggen dat het beste resultaat van een (privé) Ducati in de 8 uur een 10e plaats (!) is en de eerdere officiële ervaringen (de laatste dateert uit 1991) waren niet bepaald rooskleurig. Voor een bedrijf dat meerdere keren heeft gewonnen in MotoGP, Superbike, BSB, AMA, TT, Daytona 200, North West 200, Macau Grand Prix enzovoort, is de Suzuka 8 Hours nog steeds een leegte die botst in zijn showcase van successen.
3 – MET DE V4 R IS DE TIJD JUIST
Punt (reden) 3, zoals ze zeggen de timing het is de juiste. Als Ducati en Endurance in het recente verleden (hoewel Suzuka een atypische uithoudingsrace is) het niet bepaald met elkaar konden vinden, is dit het juiste moment. De Panigale V4 R is een fiets die het goed kan doen in de specialiteit. Met de juiste voorzorgsmaatregelen, voortbouwend op de tot nu toe opgedane ervaring (met ups en downs) in de FIM EOR met het ERC-team, ontbreekt het potentieel niet. Wees getuige van een Bol d’Or 2022 (we hebben het over een 24-uursrace..) bijna gewonnen, iets meer dan een uur voor het einde vervaagd door een probleem met de koppelingsbel. Allemaal terwijl de andere 5 officieel vertegenwoordigde fabrikanten (Suzuki, Honda, Yamaha, Kawasaki, BMW) al in de eerste uren problemen hadden ondervonden of zelfs kapot gingen. Het potentieel is er en de V4 R is op papier en met de nodige aanpassingen/voorbereiding in goede staat.”Fabriek” kan zich in Suzuka ook heel goed verdedigen.
4 – DE PILOTEN ZIJN ER
De fiets ontbreekt niet, ook de berijders niet. Voor een team van drie azen zou Ducati keuze te over hebben bij het identificeren van twee namen als aanvulling op Pecco Bagnaia. Betrokkene sprak over Alvaro Bautista, Michele Pirro stelde zichzelf contextueel voor tijdens de avond zelf, maar aan opties geen gebrek in de shortlist van gecontracteerde renners. Lorenzo Zanetti heeft al naar behoren zijn bereidheid uitgesproken om met Ducati op Suzuka te racen. Tester-sin-dal-dag-1 van de Panigale V4 R Superbike, huidige ERC Ducati-rijder in het Endurance Wereldkampioenschap, op grond van de ervaring in 2014 met FCC TSR Honda (samen met Jonathan Rea en Kosuke Akiyoshi) is nog steeds de laatste Italiaan die heeft geracet met een team bedoeld als “officieel” bij Suzuki. Zelfs Danilo Petrucci, iemand die overal en in ieder geval sterk is, zou deze uitdaging graag aangaan.
5 – UNIEKE UITDAGING
Juist, een unieke uitdaging (punt 5). Strijd met de officiële Japanse squadrons, voor een race die deel uitmaakt van het Endurance World Championship, maar die historisch gezien “duurloop“heeft weinig. In feite een MotoGP-race van 8 uur, waarbij je van start tot finish moet trekken en zo snel mogelijk moet zijn in de pitstops van de Formule 1. Een sportieve, technische en technologische uitdaging. Of je het nu leuk vindt of niet, de echte elite van de afgeleiden van de serie. In die zin wordt de visie van de meest recente 8 uur van 2019 aanbevolen…
6 – MAAKT JOU VOL ALS PILOOT
Voor deze (en dat zijn er maar een paar) elementen, de “Hachi Taiis een rit die jou als chauffeur aanvult. Niet alleen voor een potentieel succes om zijn palmares te verrijken, maar ook op het allround biker profiel. Op de 8 uur ontdek je de eigenaardigheden van deze sport die niets te maken heeft met routinematige sprintraces, met de “teamwerk‘, wat niet alleen een retorische manier is om te zeggen, maar een van de redenen voor het succes ervan. Alles moet op zijn best werken, waarbij de piloot een spreekwoordelijke trainingservaring opdoet om ook te worden geïmporteerd voor de prioritaire toezeggingen in andere realiteiten. Een bewijsuitdaging op fysiek vlak bovendien: je kunt onder de vloed lopen, maar als een “Midzomer droomrace“, vaak met de brandende zon. Met meer dan 30° (record in 1992 met 35,6° waargenomen), een angstaanjagende luchtvochtigheid, 3000 calorieën verbruikt en 3 tot 5 kilogram gewicht verloren tijdens de wedstrijd.
7 – PECCO BAGNAIA STRIJD VOOR DE SKEPTICS
Een uitdaging voor de renners, te winnen voor Bagnaia, zelfs tegen degenen die (ten onrechte en onverklaarbaar) soms zijn waarde in twijfel trokken. Alle werelden van motorrijden komen samen in Suzuka: MotoGP- en Superbike-rijders, alle Japanse specialisten en de race zelf racen daar, zeer taaie en angstaanjagende botten voor iedereen. Vandaag zal het niet winnen zoals een MotoGP-titel, maar zo’n uitdaging zou zelfs de laatst overgebleven sceptici weerleggen. Want, kortom, geloof je echt dat een piloot als Bagnaia moeite zou kunnen hebben om goed te presteren op de achtbaanbaan?
8 – OM DUCATISTI TE LATEN DROMEN
Last but not least, reden voor ja, een dergelijk avontuur zou Ducatisti nog meer opwinden. Kunnen zeggen dat je de Japanse huizen bevecht en/of verslaat in de “Ze” ras, zou een reden zijn om trots te zijn. Denk maar eens aan de ophef gegenereerd op sociale media in de afgelopen dagen naar aanleiding van de woorden van Bagnaia. De MotoGP-wereldkampioen van 2022 met een Ducati tijdens de Suzuka 8 Hours zou alle liefhebbers van het rood en alle motorliefhebbers doen dromen.