De MotoGP lanceert dit jaar een baanbrekende nieuwigheid: de introductie van de sprintrace op zaterdag om 15.00 uur. Elk van de 21 GP’s op de kalender krijgt daarom een sappig voorgerecht, waarmee fans kunnen genieten van een extra show tijdens een seizoen met 42 uitdagingen. Vanaf het moment van de aankondiging waren er onder renners en teammanagers meer tegenstanders dan voorstanders. Maar geen wonder.
Revolutie? Ja bedankt!
Motorrijden is een sport van conservatieven, de innovaties zijn bijna altijd afgeschilderd als dreigende rampen, alleen om van gedachten te veranderen wanneer ze met de feiten worden geconfronteerd. Het meest sensationele geval was de goedkeuring van de enkele band die Maurizio Flammini in 2003 besloot om het Superbike Wereldkampioenschap te redden, dat gegijzeld was door de bandenspecialisten. Open de lucht, maandenlang werd gezegd dat het kampioenschap zou sterven, de paddock was er voor 90% tegen. De Japanse fabrikanten trokken zich massaal terug, waardoor Ducati het volgende jaar praktisch alleen achterbleef. Hoe het ging is geschiedenis: de enige leverancier is een van de sleutels tot het succes van de Superbike en werd vervolgens ook overgenomen door de F1 en de MotoGP. Tegenwoordig wordt het overal als absolute normaliteit ervaren. Hetzelfde zal gebeuren voor de sprintrace.
Genoeg gebabbel
42 races lopen in plaats van 21 (wat al veel zou zijn…) verhoogt de moeilijkheidsgraad, voegt variabelen en risico’s toe. Daardoor neemt de interesse van het publiek in het circuit maar vooral het aanbod van de tv’s toe. De miljoenen die Dorna aan televisierechten ophaalt, houden de boel draaiende. Als de beoordelingen dalen, daalt de waarde en raakt het hele systeem in een crisis. De topklasse kent tegenwoordig geen charismatische en boeiende renners zoals Valentino Rossi, Casey Stoner of Jorge Lorenzo. De enige echte overlevende ster is Marc Marquez, maar wie weet keert de seriële winnaar terug, waardoor nog meer publiek dichter bij de MotoGP komt. Een adrenaline-injectie was absoluut noodzakelijk, en dat vond Dorna goed, naar het voorbeeld van de Superbike, die de sprintrace in 2019 adopteerde, en vooral de F1. Zelfs bij auto’s had de korte race tot gemopper geleid, maar na experimenten 21-22, in slechts drie GP’s, zullen dat er dit jaar zes zijn.
Het publiek zal het leuk vinden
Met de introductie van de sprintrace zullen elk van de drie dagen van elk weekend uitspraken worden gedaan. Vrijdag zijn er nog twee sessies, maar de tien toegelaten tot Q2 komen uit de gecombineerde, de beslissende fase van de kwalificatie, die op zaterdag blijft en de GP-opstelling zal bepalen. De extra race begint om 15:00 uur, op de helft van de afstand van de GP, dus ongeveer 20 minuten show. Het is niet van toepassing op de definitie van de GP-grid, in tegenstelling tot de Superpole Race in Superbike, maar het zal zeer zware punten toekennen: 12 voor de eerste, 9 voor de tweede, zeven voor de derde enzovoort tot één punt voor de negende geklasseerd. Met 252 punten voor het oprapen, factor “sprintwedstrijd” zal van kapitaal belang zijn in de World Challenge. Er komt dus niet alleen meer actie, maar ook meer winnaars en vooral meer verliezers, ten voordele van het algemeen belang. Vanuit ons oogpunt als liefhebbers zijn er geen contra-indicaties. Is het een probleem voor de renners en de teams? Geweldig, dat is het mooie ervan.
Jonathan Rea de prachtige biografie: “In Testa” beschikbaar op Amazon