De kunst van het overbrengen van emoties. Boris Casadio is al bijna twintig jaar de officiële stem van de Grand Prix van San Marino en vele nevenevenementen die verband houden met de races (lees zijn verhaal). Woensdagavond presenteerde hij de inhuldiging van het Fausto Gresini Museum in Faenza. De familie en het team verwelkomden veel gasten op het hoofdkantoor van het team, waaronder de topvertegenwoordigers van Dorna, de FMI-president Giovanni Copioli, de Ducati-managers en talloze rijders. Vrijdagavond zal hij om 21.30 uur de talkshow “Burdel da Cursa” presenteren op Piazza della Repubblica in Misano, als onderdeel van “DediKato”. Zaterdag, aan de vooravond van de GP, is hij moderator van “De vijftig gouden jaren van het Italiaanse motorrijden” in de vergaderruimte van het Palazzina Roma op Piazzale Fellini in Rimini. Boris Casadio, geboren in Romagna, werkt al dertig jaar als spreker. Na deze intensieve week van voorbereiding zal hij op zondagochtend de deur van de commentaarcabine op het circuit openen, klaar om het enthousiasme van het publiek te ontketenen door de races te vertellen. Zo ziet het leven als spreker eruit.
De inhuldiging van het Gresini-museum
Het was voor mij een grote eer en een unieke emotie om op het podium te mogen staan bij de inhuldiging van het museum. Fausto Gresini was het embleem van de liefde voor motoren, hij liep altijd voorop. Als er iets nieuws was, lanceerde hij zichzelf zoals hij dat bijvoorbeeld deed toen de Moto2 werd geboren, de MotoE die hij vervolgens in zijn debuutjaar won en bij vele andere gelegenheden. De coureur, de manager en vooral de man met veel van zijn vrienden, waaronder Loris Capirossi, zijn familie en het team, werden herinnerd. Fausto Gresini wist iedereen die met hem omging maximaal te motiveren en creëerde een klimaat van groot enthousiasme. Op vrijdagavond zal ik dan weer een zeer boeiende avond organiseren in Misano, terwijl op zaterdag in Rimini een talkshow zal plaatsvinden over de sportieve erfenis die Renzo Pasolini heeft nagelaten op het gebied van passie voor motoren.
Van de emoties op de podia tot die op het circuit
Als ik op vrijdagochtend de microfoon aanzet, is het alsof een coureur zijn helm vastmaakt en het vizier naar beneden haalt voor zijn eerste vrije training. Juist op die momenten zit de sterkste emotie. Het is mijn 19e Grand Prix van San Marino, en ik heb alle Superbike-races gedaan, maar de sensaties zijn altijd hetzelfde. Zoals altijd bereidde ik mij voor door het bijgewerkte curriculum van de chauffeurs te bestuderen, zelfs die van de kleinere klassen. Zoals altijd heb ik geen slogan, maar ik ben gewoon mezelf. Mijn doel is om emoties en de autocultuur over te brengen. Ik denk graag dat iemand die voor het eerst naar de Grand Prix kwam, met een glimlach naar huis kan terugkeren en met de wens om het jaar daarop terug te keren naar het circuit. Ik leef mijn werk op de vleugels van enthousiasme en passie, zonder enige vorm van druk, maar met vreugde. Ik doe dit werk al dertig jaar, maar het is altijd als de eerste dag.
Wat een sprookje Marco Simoncelli! Het geïllustreerde verhaal ‘58’ is ook te koop op Amazon Books