Absoluut een goed begin na complexe jaren. Alessandro Morosi, dit jaar met de Eagle-1 rookie’s KTM, is geen nieuw gezicht in de Moto3 van de JuniorGP (hij racet daar sinds 2019), maar de race in Estoril was al zijn beste ooit. Natuurlijk verbergt hij na de tweede plek op de grid zijn doel voor het podium niet, maar de rode vlag hielp hem niet bij zijn doel. Nu kijkt hij met hernieuwde motivatie naar de tweede ronde in Valencia, vastbesloten om het doel te bereiken. Eerst zal hij echter het CIV-weekend spelen, een kans om nog beter te trainen en voor te bereiden, en om in het Italiaans te strijden. Morosi is enthousiast, hij wil een hoofdrol spelen in 2023: dit is wat hij ons vertelde.
Alessandro Morosi, hoe gaat het?
Nou, ik ben onderweg! Ze waarschuwden me op het laatste moment voor een wild card in de CIV Moto3 op Mugello met Pucci, ze belden me omdat hun rijder geblesseerd was. Eens kijken of we het ook goed kunnen doen in het Italiaanse kampioenschap!
Je blijft in opleiding.
Daar doe ik het voor, aangezien ik niet het hele kampioenschap speel. Dan ben ik natuurlijk blij dat ze me hebben gebeld, ik ken Claudio goed, de teameigenaar, en ik ben blij dat ik de motor voor hem kan testen en kan zeggen wat ik ervan vind. Het past, ik hou van het idee! Naast het feit dat ik ook nog een paar kilometer op de fiets zal hebben voordat ik naar Valencia ga.
Laten we teruggaan naar afgelopen weekend. Hoe was het seizoensdebuut in JuniorGP?
Estoril ging naar mijn mening erg goed. We moeten zien hoe we ervoor stonden tot drie maanden geleden, het team bestond niet eens! Sindsdien hebben de jongens in het team een imperium weten op te bouwen, ze hebben fantastisch werk geleverd, tot aan de prachtige graphics toe. Eerlijk gezegd had ik niet gedacht dat ik meteen zo frontaal zou zijn! Gezien de korte tijd dacht ik dat het niet zo “makkelijk” was, in plaats daarvan zagen we vanaf donderdag al dat we snel waren. Ik voelde me meteen goed, we hebben iets aan de motor gerepareerd dat we tijdens de tests niet hadden gedaan en we zijn erin geslaagd om te verbeteren.
Zo erg zelfs dat de eerste startrij ook in de kwalificatie arriveerde.
Veel spullen! Het beste van vorig jaar was een 21e, zoiets. Het was spannend, vooraan staan is iets heel anders. We hadden ook een goede race, helaas pech want zes renners waren weg en de rode vlag kwam! We gingen toen weer op weg, maar in de eerste bocht was het een beetje een puinhoop, ik zat aan de buitenkant en moest herstellen. Uiteindelijk ben ik als 11e geëindigd. Als het was gegaan zoals het had moeten gaan, hadden we zeker in de top 5-6 gestaan, maar kom op, laten we kijken of we het in Valencia kunnen halen.
Jammer dat ik bij wijze van spreken “vast in het verkeer” zat.
Exact. Ik eindigde als 11e, twee seconden achter de leider, bijna allemaal bovenop elkaar! Maar we waren in ieder geval erg snel. Laten we zeggen dat het goed is, uiteindelijk is het al een andere sport vergeleken met vorig jaar. Dat is goed, we komen er wel.
Hoe kwam in de tussentijd vooral die tweede box op de grid aan?
Ze belastten me zo veel dat ik de kwalificatie inging en het stuur bijna kromde van hoe agressief ik was! Uiteindelijk ging het ook vrij gemakkelijk. Ik heb het hele weekend alleen gereden, zonder slipstreams of referenties, dus hebben we de motor gerepareerd en heb ik de tijden opgebouwd zonder iemand anders te kopiëren. Het heeft me enorm geholpen, en toen ik een referentie opving, werd alles gemakkelijker voor mij.
Alessandro Morosi, heb je al iets gezien waar je nog aan moet werken?
Ik mis wat hand-tot-hand training. Ik heb om verschillende redenen al zo’n 3-4 jaar niet meer in de kopgroep gereden, dus ik mis de strijd om de belangrijke posities. Naar mijn mening ging de herstart niet zo goed omdat ik niet zo agressief was als de anderen. Laten we zeggen dat ik gewoon ‘mijn geheugen moet opfrissen’!
Waarin ben je in plaats daarvan het meest gegroeid in vergelijking met vorig jaar?
Ik denk dat ik veel verbeterd ben wat betreft het managen van een raceweekend. Vroeger ging ik achter mensen staan en kopieerde ik wat ze aan het doen waren, en dat kwam er zelfs slecht uit. In plaats daarvan alleen werken is veel logischer en neemt minder risico’s, jij en de fiets zijn het, dus je voelt wat het doet. Zelf de tijden vinden is een ander belangrijk aspect waar ik veel aan heb.
Alessandro Morosi, hoe voelt het team zich bij Eagle-1?
We kunnen het goed met elkaar vinden, ik ken de jongens al een paar maanden omdat ik samen overwinterde, ik ging vaak bij ze kijken. Ze werkten veel op het hoofdkantoor, probeerden Max en Vittoria, de teambazen, te helpen met het opzetten van de hut, het repareren van de motor… Alles wat je nodig hebt voor een team dat net geboren is. Samen tijd doorbrengen begreep ik al, daarna deden we testen op de motard en ik had er al een uitstekend gevoel bij. Wat ik leuk vind, is samen grappen maken en lachen, de weekenden met een glimlach doorbrengen. Ik heb zoveel plezier en de resultaten zijn te zien, als je met een glimlach werkt, is het iets heel anders.
Een verandering in JuniorGP dit jaar is het meest “wereldachtige” formaat. Nog een probleem of voel je je beter?
Ik werd beter. Sinds ik alleen begon te werken, hoefde ik geen tijd te verspillen aan het zoeken naar een spoor. Nu heb ik 15 minuten in plaats van 40, maar ik fotografeer nog steeds alleen, dus dat was makkelijker. Ik ging naar binnen, duwde hard en zette de tijd neer. Naar mijn mening is het nog comfortabeler, het ‘dwingt’ je om aan jezelf te werken en helpt je groeien. Maar zelfs in de CEV zijn er nog steeds mensen die de kwalificatie hiervoor weggooien… Of ze zetten goede tijden neer en hebben dan het tempo niet in de race.
Hoe vond je dit jaar in Estoril, qua circuit?
Ik heb het altijd leuk gevonden, als je het goed doet, neem je het natuurlijk nog meer ter harte! Mede dankzij de testen heb ik geen problemen gehad. Ik moet zeggen dat ik dacht dat het veel erger was na 7-8 maanden vrij.
Je stond tweede op de grid, misschien had je een paar gedachten op het podium… Voelde je je er rot over?
Ik vertel de waarheid, ja. Ik reed de hele race in de kopgroep, ik was de laatste ronden al aan het plannen, ik wist dat ik het kon, dus ik spaarde banden. Toen ze de rode vlag gaven, laten we zeggen dat ik een beetje knaagde! Als je als 11e eindigt, zit je dwars. Ik was in ieder geval tevreden na de race, voor het kampioenschap had ik makkelijk getekend voor een 9e plaats op de grid. In plaats daarvan 2e, fantastisch! Als we dan bedenken dat ik vorig jaar nooit beter heb gepresteerd dan een 12e plaats in de race…
Alessandro Morosi, de gedachte blijft echter.
Laten we kijken of we dit podium in Valencia kunnen halen, ik wil er echt vanaf. Nu droom ik ervan!
Is Valencia een circuit dat je leuk vindt of niet?
Vorig jaar reed ik daar mijn beste race. Ik hou van de baan, daarna reed ik dit jaar vier dagen op de 600. Ik heb het al in gedachten, klaar. Ik heb nog meer energie en heb veel zin om op het goede spoor te komen.
Het weekend op Mugello valt dan ook perfect in elkaar.
Past perfect! Ik wil ook in de CIV een goede indruk maken, het is een terugkeer naar de oorsprong. Maar ik wil niets riskeren: ik heb mijn doelen in de JuniorGP, hier doe ik veilig wat ik kan, zonder het risico te lopen geblesseerd te raken. Ik race, heb plezier en probeer de motor zo ver mogelijk naar voren te krijgen.
Alessandro Morosi, laten we het hebben over je doelen in JuniorGP: zijn je eerste podiumplaatsen en overwinningen nu dichterbij?
Volgens mij wel! Ik vertrouw op mijn capaciteiten, op die van het team, op het werk dat ik heb gedaan. Ik zou zeggen we zijn er!
Heb je al een eerste idee van de piloten om in de gaten te houden?
Zeker Nicolaas [Carraro], racet al jaren in Moto3. Hij is een goede vriend van mij en ik ben blij dat hij het goed doet na moeilijke jaren, hij verdient het. Dan zijn er de Spanjaarden, zoals bijvoorbeeld Piqueras. De andere Italianen zijn ook sterk, Elia [Bartolini] maar hij worstelde omdat ik denk dat hij de kwalificatie miste, dus startte hij van achteren. Maar hij heeft het gered, chapeau. Lunetta reed ook een goede race, hij startte vanaf pole, maar hij is niets nieuws.
Dus kortom goed nieuws ook voor de driekleuren troep van het kampioenschap.
We moeten Italië terug naar het front brengen. Zonder Bagnaia in MotoGP en Arbolino in Moto2… Moto3 ontbreekt, zowel in de CEV als in het Wereldkampioenschap. We moeten proberen het Italiaanse merk te plaatsen!