Het is altijd belangrijk dat een technisch chef zichzelf in de schoenen van de coureur plaatst. Marco Grana heeft het daadwerkelijk gedaan. Hij droeg een helm en pak en nam deel aan het eerste seizoensevenement van de Malossi Trophy in Modena. Er waren veel jonge mensen aanwezig, maar de DT van Sic58 was vanaf de kwalificaties erg snel en pakte in beide races de categorieoverwinning. Voor Marco Grana was het een nuttige en leuke ervaring, vertelt hij aan Corsedimoto.
Marco Grana: leuk om aan de andere kant te staan
“Het begon allemaal toen ik in Texas was. Ik zag dat er de week daarop een Malossi Trophy-race zou zijn en ik besloot dat ook te doen omdat ik een vriend ben van Sandro Malossi. In het verleden, in 2015, heb ik sporadisch een race gereden en dat deed ik heel goed. Ik eindigde als derde en na 8 jaar wilde ik er nog een doen. Ik moest alles doen als een rijder en niet zoals de teammanagers, dus moest ik op zoek naar een team dat mij een scooter wilde geven en het Siciliaanse MC-team voorzag mij ervan. Leuk om aan de andere kant te zijn! Je begrijpt een deel van de specifieke dynamiek, zoals de stress voor een race, de kwalificatie, de bandenkeuze…”.
Van vrije trainingen tot races
“Het weekend begon wat traag, aangezien ik wat technische problemen had tijdens de vrije training en ik tegen mezelf zei: “nou, laten we eens kijken”. Maar omdat ik wist hoe de andere partij zich voelt, was ik kalm en legde ik geen druk op het team. Ik heb toen een aantal goede kwalificatiesessies gehad en eindigde als eerste en vijfde in de combinatie. In race 1 had ik vochtverlies dus een droge keel wellicht door stress. Vervolgens heb ik voor race 2 wat suikers moeten innemen om wat helderder te blijven. Het zijn allemaal andere dynamieken dan die van mijn werk. In beide races wist ik in mijn categorie te winnen en het was vHet was spannend! Dan het podium, het team blij met het resultaat: prachtig.”
Van theorie naar praktijk
“Ik vind het leuk om een voertuig te besturen, ook om dichter bij de echte emoties te blijven die coureurs voelen tijdens het racen. In mijn werk kijk ik naar telemetriegegevens, maar soms staat het een beetje los van wat de piloten ervaren. Door te hardlopen kan ik wat meer verbonden blijven met de realiteit. Ik had echt niet verwacht dat het zo competitief zou zijn, omdat ik al jaren niet meer op een scooter heb gereden en het lijkt een beetje op het maken van een wildcard uit het niets. Modena is een circuit dat ik niet zo goed kende, maar het is leuk om ’s ochtends aan te komen in de garage waar de monteurs zijn, op te warmen, de baan op te gaan, over je problemen te praten met de technische chef terwijl hij probeert te verbeteren de wagen. Dit jaar behaalde ik het eerste Sic58-podium [ride] nu wachten we op die van mijn piloten.“.
Het compromis tussen chauffeur en crewchef
“Als technisch hoofd ga ik trainen bij Mattia Casadei, Enea Bastianini en anderen in San Mauro Mare maar bij Polini minimitard. Dit zijn dus scooters met een andere dynamiek. Maar weten hoe je je moet aanpassen, met de remmen en al het andere, en de juiste verbinding creëert tussen rijder en technisch hoofd… is altijd iets vreemds. In mijn werk luister ik, terwijl ik hier moet spreken. Ik heb er echt van genoten, het was leuk, bijzonder en ik denk dat ik mijn hoofd meer gebruikte dan de andere renners.
Toen het bijvoorbeeld in de kwalificatie begon te regenen, wist ik dat de baan niet nat zou worden, dus ik was coureur, maar als technisch chef wist ik dat dat water niet nat zou worden en zette ik de beste tijd neer. Tijdens de race twijfelden sommigen of ze regenbanden moesten gebruiken of niet, terwijl ik besloot droge banden te gebruiken, wetende dat de baan niet slecht zou zijn. In race 2 wilde het team mij op een band zetten, maar ik wist dat een gebruikte band beter zou zijn geweest op nat wegdek. Kortom, het was een mooi compromis tussen machinist en hoofdmachinist: ik maakte gebruik van mijn theoretische kennis, ik paste de praktijk toe op de theorie. Ik probeerde te remmen omdat ik wist dat het juist was om dat te doen, ook al had ik het nog nooit gedaan: een resultaat van techniek, maar niet van instinct.”
Marco Grana heeft het leuk gevonden om piloot te zijn
“Aangezien ik met vijftig punten eerste ben in het kampioenschap, word ik aangemoedigd om ook de volgende te doen, die het weekend na Mugello in Pomposa zal zijn. Als renner ben ik nu op zoek naar sponsors, hulp van vrienden en nog veel meer. Ook vanuit de organisatie was er enthousiasme. De Malossi Trophy wordt beheerd door de FMI, dus er waren federale technici aanwezig, het was een geweldig evenement vol kinderen die dicht bij de motor kwamen. Er zijn nog drie races, maar de laatste is in India, dus ik moet proberen een voorsprong te hebben om de titel te kunnen winnen. Als ik ook de tweede win, is het kampioenschap misschien iets haalbaar.”
Sociale foto