O, wie zie je nog eens! Thomas Brianti, 2019 CIV Supersport 300-kampioen met een korte periode in de wereldkampioenschappen, is teruggekeerd in de motorcompetitie. Na min of meer bewust afstand te hebben genomen van het racen, besloot hij enigszins verrassend te starten met de Kawasaki Ninja Trophy, de pasgeboren merktrofee rond de CIV. Bijna uit het niets nam hij afgelopen weekend dus deel aan de tweede ronde van het seizoen op het Autodromo Piero Taruffi in Vallelunga, waar hij bij het eerste contact met de nieuwe Ninja ZX-4RR de overwinning veiligstelde. Ondanks een deelnemersveld van slechts tien coureurs veroverde de Parma-coureur het tafereel en versloeg Samuel Treccani in een rustiek duel dat pas in de laatste ronde werd beslist. Een zeer welkome “welkom terug” voor de klasse van 2003. Afwezig in de paddock van de Italiaanse serie sinds 2021, maar met een rechterpols en charisma die verre van sluimerend zijn.
Thomas Brianti, een ietwat onverwachte overwinning.
“Ik kan het ook niet geloven! Toen ik het voorstel ontving, dacht ik helemaal niet aan het resultaat, ik wilde gewoon plezier hebben. Ook al kende ik de Ninja ZX-4RR niet, ik was meteen snel met testen. Het is jammer dat we vanwege een aantal problemen in de kwalificatie niet op de eerste rij terecht zijn gekomen. Tijdens de race voelde ik me veel comfortabeler, in de eerste ronden maakte ik mijn berekeningen en begreep ik op welke punten van de baan ik meer kon pushen. In de laatste ronde slaagde ik erin er doorheen te komen… Ik ben in de wolken met de manier waarop ik terugkwam!”.
Waar kwam de wens vandaan om weer aan de slag te gaan in de Kawasaki Ninja Trophy?
“Ik was anderhalf jaar weggeweest en dacht inmiddels bijna niet meer aan motoren. Een paar weken geleden werd ik echter gecontacteerd door de jongens van Kawasaki Italia. Ze hadden een motor ter beschikking en vroegen mij om deze nieuwe trofee uit te proberen. Ik zei tegen mezelf: ‘Waarom niet?’. Mijn droom is tanken en ik hoop dat deze voortduurt. Ook de rest van het seizoen moeten we meedoen. Het lijkt bijna een sprookje… Ik wil dat het zo is!”.
Welke redenen hadden je ertoe aangezet om weg te gaan van deze wereld waar je zoveel van hield?
“Heel eenvoudig… budget en gebrek aan sponsors. De afgelopen jaren ben ik altijd op de motor gebleven, ook al was het met de ‘kleine’. Tegelijkertijd neem ik met een pitbike deel aan de Dodici Pollici Italian Cup, een kampioenschap van echt hoog niveau. Tegelijkertijd wijdde ik mij vooral aan de sportschool, waarbij ik veel spiermassa opdeed. Mijn dagelijkse trainingen bestonden alleen uit gewichtheffen, maar toen ze mij benaderden met het idee om naar Vallelunga te gaan dacht ik ‘wat moet ik nu doen?’. Ik heb mezelf ondergedompeld, gelukkig ben ik een paar kg spiermassa kwijtgeraakt. Ik zal uiteraard aan dit aspect blijven werken met het oog op Mugello.”.
Thomas Brianti, we kunnen het definiëren als persoonlijke wraak.
“Dit is de bevestiging dat ik terug ben! Ik heb in moeilijke tijden nooit opgegeven en dat zal ik nu ook zeker niet doen.”.
Fotocredit: Dani Guazzetti