Het wordt zijn eerste volledige jaar in de JuniorGP. Alessio Mattei is de derde spits van het MTA-team voor dit nieuwe seizoen in Moto3 Junior, naast de bevestigde Xabi Zurutuza en Kotaro Uchiumi. De jonge renner uit de Marken gaf vorig jaar al een primeur met de wildcard bij de laatste afspraak in Valencia, nu gaat hij de uitdaging fulltime aan. Tegelijkertijd volgt Mattei, die in oktober 17 wordt, ITIS “Enrico Mattei” Meccanica, een cursus die hij erg leuk vindt, ook al wordt het dit jaar wat complexer, juist vanwege zijn toewijding aan de Mondialino. Maar wie is dit nieuwe gezicht van het kampioenschap? Weet jij wie zijn rolmodel is? Dit en nog veel meer in ons interview.
Alessio Mattei, waar begint je motorverhaal?
Ik heb altijd van motoren gehouden, mijn vader heeft me een beetje passie gegeven. Hij racete niet, maar hij had altijd een motor en toen ik klein was, maakten we altijd een ritje, dat ontspande me. Op zesjarige leeftijd kreeg ik een Chinese minibike: we huurden toen overalls, helmen en alles, zo zette ik mijn eerste stappen. Toen ik besloot dat ik het leuk vond, dat ik er mijn sport van wilde maken, mijn amusement, toen begonnen ze alles voor me te kopen en een iets serieuzere minimotor, een Polini.
Van daaruit begon je met de eerste races.
Ik heb een paar jaar het UISP interregionaal kampioenschap gedaan, daarna ben ik in de tweejarige periode 2017-2018 overgestapt op de automatische Ohvale 110 in de CNV. In die periode begon mijn huidige coach Tiziano Tamagnini mij te volgen in de fysieke en technische voorbereiding. We besloten toen om over te stappen op een krachtigere fiets, maar nog steeds in Ohvale, dus namen we de 160, met versnellingen. In datzelfde jaar reed ik ook in de CIV. Later wilde ik naar PreMoto3, maar dat kon niet meteen omdat we het budget niet konden vinden. Dus stortte ik me op de Moto4 bij de MES en eindigde als 2e, met een slechte start in de laatste race waardoor ik niet weer bij de groep kon komen. Ik kon dus pas op het einde voor het kampioenschap spelen.
Hier is dan de overloop in de CIV.
Ik schakelde over naar Phantom, ik deed een PreMoto3-seizoen met hen na de wildcard in de laatste race van CIV 2020, en eindigde het Moto4-kampioenschap. Omdat het goed ging, hebben we samen het seizoen 2021 afgemaakt. Het was niet makkelijk, we hadden veel technische problemen, maar ik kon het in ieder geval goed vinden en in 2022 besloten we om samen de sprong naar de Moto3 te maken, met de nieuwe 450-motor voor iedereen. Ik deed het seizoen met M&M Technical Team en kwam dicht bij het podium in Vallelunga, alleen door mijn fout met nog twee ronden te gaan eindigde ik als 6e. Afgezien daarvan was het een moeilijk jaar, ook al kon ik goed opschieten met het team. Dan was er in 2022 ook de selectie voor de Red Bull Rookies Cup in Modena, een belangrijke gelegenheid voor mij.
Maar bovenal is het aan je eerste wildcard in JuniorGP.
Na de 11e plaats in de CIV op Imola, een weekend waarin ik wat herstelde, raceten we in Valencia met het MTA-team van Alessandro Tonucci. We waren al aan het rondkijken om te beslissen wat we in 2023 zouden doen, toen kwamen we in contact met Alessandro en al pratend bleek dat er een plek vrij was voor een wildcard, zonder doelen maar alleen om ervaring op te doen. We stortten hals over kop.
Alessio Mattei, welke indruk maakte hij op je?
EN een heel mooie omgeving, hadden velen ons verteld, maar dat is het ook echt een ander niveau! C‘Je hebt veel ervaring nodig om snel te gaan, maar ik had zoveel plezier, dat is het eerste. Jammer van de crash in de kwalificatie, nadat in Race 1 de motor bij de start uitviel en de voorkant sloot in de laatste ronde. Ik brak mijn linkerhand, maar een paar uur later deed ik toch Race 2, ook al kon ik niet snel gaan omdat het echt pijn deed. Maar het belangrijkste is dat ik het heb gedaan!
Dat weekend was de eerste stap naar het akkoord voor deze 2023.
Na de wildcard hebben we contact gehouden en zijn toen tot een akkoord gekomen. Dit jaar kan ik eindelijk zeggen dat ik met hen de JuniorGP ga doen. Het wordt een heel spannend seizoen, want het niveau is echt heel erg hoog! Het eerste doel zal zijn om veel ervaring op te doen en te leren van de besten: degenen die vooraan eindigen zijn de jongens die dan naar het Wereldkampioenschap gaan, want daar zou een hoop spul zijn! Ik kan niet wachten om te beginnen.
Alessio Mattei, hoe gaat het met het MTA-team?
Het is echt een topteam, ik heb met ze gewerkt in Valencia en we konden het heel goed met elkaar vinden. Frigno ook [Federico Fergnani], de crewchef die ik vorig jaar had, zei dat ik een goede chauffeur ben. Het belangrijkste is dat het niet alleen een team is, maar ook een grote familie. Dit jaar komen er dan nieuwe leden in het team omdat sommigen het erg druk hebben in het WK. Maar ik heb ze vorig jaar leren kennen, toen ze beide kampioenschappen waren, en het zijn echt aardige mensen, nuchter.
En met je nieuwe teamgenoten?
Xabi [Zurutuza] hij maakte een grapje tegen me zodra ik aankwam, een waterballon al op de eerste dag! Maar het zijn hele goede en vriendelijke rijders, we zijn ook vrienden geworden naast de baan, we praten af en toe met elkaar, we schrijven elkaar. In Valencia kenden ze het circuit al en ik had het geluk om ook wat advies van hen te krijgen.
QWat was het grootste verschil/moeilijkheid tussen het Italiaanse kampioenschap en de JuniorGP?
Er zijn JuniorGP rijders die af en toe een wildcard maken in de Italiaan en één ding was me al opgevallen: het zijn renners die meteen sterk zijn! Ze hebben veel ervaring, sommigen racen al 3-4 jaar in die categorie en kennen de motor inmiddels 100%. Kortom, ze passen zich razendsnel aan, dus je moet bijblijven.
En op technisch vlak?
Vorig jaar had ik met het M&M-team een Mahindra met een 450-motor, uniek voor de categorie, en vergeleken met de JuniorGP KTM 250 verandert hij veel. Je moet het motortoerental van 250 hoog houden, maar je hebt ook een andere rijstijl nodig. Het is duidelijk dat de twee frames verschillend zijn, maar ik vond de KTM een motor die moeilijk te begrijpen was: het duurt even om hem onder de knie te krijgen, maar als het je gelukt is, heeft hij een aantal dingen die andere motoren niet hebben. Het is een knorrige fiets, maar erg leuk.
Hoe gaat het nu fysiek met je, vooral met je hand?
De hand is erg goed. Ik stapte in februari weer op de fiets omdat ze me zeiden niet te veel te trainen of zo tot eind januari, ik was sinds eind oktober vrij. Maar toen ik weer op het zadel zat, voelde ik me heel goed, ik voelde geen enkele vorm van pijn, dus het is 100% genezen. Het probleem was vooral het herstellen van armtrainingen, met een gebroken hand kon ik niet al te veel dingen doen en verloor ik wat spierspanning. Ik voelde het tijdens mijn eerste ritje op de fiets, maar daarna heb ik hard getraind en hersteld wat ik had verloren, nu gaat het goed.
Alessio Mattei, parallel aan de motorfietsen is er ook de schoolverplichting om te managen. Hoe is het met je?
Vanaf volgende week ga ik heel weinig naar school, daarom heb ik de afgelopen periode vijf cheques en twee vragen aangenomen. Alles ging goed, behalve wiskunde, een zwakte van mij sinds de middelbare school. Straks kan ik maximaal twee controles doen, dat wordt wat moeilijker. Maar ik ben nog steeds onderdeel van een schoolsportproject als topsporter, wat me helpt om mijn studie te organiseren.
Helpen de professoren je daarbij?
Sommigen wel, omdat ze het begrijpen of misschien zelfs een passie hebben voor motoren, terwijl anderen er niet zoveel om geven, in feite is het vervelend omdat ze zich moeten “aanpassen” aan mij, laten we het zo zeggen. Voorlopig echter geen vangst, alles is in orde.
Terugkomend op de fietsen, hoe bereid je je voor op het nieuwe seizoen?
Tot vorige week trainde ik met mijn fiets, daarna zullen we op 26-27 testen in Estoril, het circuit voor de eerste race van het jaar. Een van de circuits die ik zal moeten leren, behalve Valencia waar ik al op heb geracet. Maar ik vind het erg leuk om nieuwe circuits te ontdekken waar ik nog nooit op heb gereden, en Estoril ziet er van buiten erg mooi uit en ik kan niet wachten om daar te racen. De motor zal gerepareerd moeten worden, maar ik heb haar vorig jaar vier dagen ontmoet in Valencia en laten we zeggen dat “het grootste deel” al is gedaan.
Heb je al de mogelijkheid gehad om alle circuits te “bestudeeren” of ga je dat later doen?
Ik kan zeggen dat ik ze een beetje ‘ken’, in die zin dat ik ze al sinds mijn kindertijd in videogames heb gespeeld! Er is misschien niet veel voor nodig, maar je krijgt tenminste een eerste indruk. Ik leer baan voor baan goed, voorlopig studeer ik Estoril, een beetje over de trajecten en de versnellingen die ik zou kunnen gebruiken, maar het echte werk zal zeker zijn als ik daar ga rijden. Ik herinner me bijvoorbeeld dat ik Imola ontmoette, een van de moeilijkste nummers ter wereld: toen ik het speelde tijdens het toneelstuk, had ik een heel klein idee, ik vond mezelf toen gedeeltelijk toen ik me omdraaide.
Je gaat racen met de #37, is daar een speciale reden voor?
Ik heb geen precieze reden… Beter nog, er is een kleine reden. Mijn favoriete rijder is Valentino Rossi, maar ik hou ook erg van Pedro Acosta, ik ben door hem geïnspireerd. Ik heb de #37 niet gekregen omdat hij die had, maar laten we zeggen dat het deels een kleine reden is.
Heb je een seizoensdoel of nog niet?
Ik wil mezelf geen vast doel opleggen, dat zie ik wel na de eerste race. Ik zou in dit eerste seizoen al wat punten willen pakken, dat zou heel mooi zijn.
Alessio Mattei, tot slot: hoe was de wereldrace in Austin als MTA-coureur?
Zoveel emotie toen ik Ortola daar zag! In de andere GP’s had hij altijd vooraan gestaan in de kwalificatie, daarna kon hij in de race nooit finishen. Ik was erg blij, zowel voor het team als voor Ortola, de eerste overwinning! Ook al was er ook een beetje een slecht gevoel voor Stefano, die viel en gewond raakte. Maar ik zag dat hij al geopereerd is en in Jerez zal zijn, dus ik ben blij. Ik ben ook blij voor alle jongens in het team, er is echt iets goeds gebeurd in Austin.