De eerste overwinning wordt nooit vergeten. Filippo Farioli hij zal zeker een triomf die aan het einde van een race als hoofdrolspeler thuiskwam, in Misano, nauwelijks vergeten. De renner van het Aspar Team uit Bergamo wilde winnen en nam die kracht mee, weer een belangrijk zegel in een seizoen met sterke groei. Naast het zetten van zijn handtekening op een bijna volledig Italiaans weekend. Met de Moto2 verwijderd, was Mameli’s anthem te horen in Moto3 met Foggia, in MotoGP met Bagnaia, in MotoE met Casadei en Ferrari, en uiteindelijk in JuniorGP met hem. Heeft hij zich goed getoond op de ‘Marco Simoncelli’, een geldig resultaat voor de wereldsprong? Hij hoopt er toch zeker op… Hoe zie je de wereldstrijd dan? Dit is wat de 17-jarige Lombard ons vertelde.
Vertel ons hoe de JuniorGP in Misano is verlopen.
Ik ben heel blij, het was een overwinning die nodig was. Het was in veel opzichten een belangrijke race, ook gerelateerd aan wat er volgend jaar gaat gebeuren. Natuurlijk was het een grote trots omdat het de thuisrace was, maar ik reed ook voor de hele MotoGP-paddock. Het was een heel belangrijk moment dat ten volle moest worden benut. Helaas had ik wat moeite om de opstelling te vinden, vooral in de praktijk. In de vrije training 1 eindigde ik als 4e, daarna eindigde ik in kwalificatie 1 als 6e en in kwalificatie 2 was ik 5e, maar in de combinatie werd ik 7e. Een goede plaatsing, maar ik vond geen goede ronde, ik maakte ook wat fouten en ik voelde me niet goed met de motor. Tot vrijdagavond, dus na de kwalificatie was er geen gevoel, ik voelde de voorkant niet en ik had veel moeite.
Zaterdag ging veel beter, wat is er gebeurd?
Vrijdagavond hebben we met het oog op de warming-up een enorme verandering aangebracht in het voorste gedeelte, om het dan uiteindelijk ook in de race te gebruiken. Het bracht me een aanzienlijk voordeel: al in de warming-up voelde ik me meteen heel goed en eindigde ik als 3e, een tiende van de eerste. Aan het begin van de race slaagde ik er echter meer in, ook om het tempo van Rueda, Salvador en Piqueras te zien, en ik realiseerde me dat het niet bijzonder snel was. Toen werden we helaas een paar keer gestoord en pakte het trio vooraan die zes tot zeven tienden die ik later wist op te vullen. Tot de voorlaatste ronde hield ik de snelste ronde van de race, toen Piqueras die terugkeerde van de lange ronde de juiste referenties nam en 42 en een half maakte. Het tempo lag daarentegen op 43 en een half, hoe goed het circuit ook was, zoals altijd na de MotoE. Maar de verandering en de lading die ik voor de race had, hebben me geholpen. Ik begon gewoon om te winnen: in de laatste ronden, toen ik vooraan kwam, passeerde niemand me meer.
Uiteindelijk is hier je eerste overwinning in de competitie en thuis.
Het was wat ik wilde sinds het begin van het jaar, vooral hier in Misano voor de hele MotoGP-paddock en belangrijke mensen: het juiste moment en de juiste plaats. Het was echt een grote voldoening voor mij. Maar uiteindelijk was het ook voor de Federatie zelf, die ik bedank voor de steun, evenals die van de Italiaanse talenten. Het was lang geleden dat een Italiaan won in de CEV [2018 con Pagliani, Gara2 in Catalunya, ndr] en het volkslied op het podium horen… Het was bijzonder. Een overwinning die veel meer waard is dan alle podiumplaatsen die ik dit jaar heb behaald, zowel emotioneel voor mij als qua belangrijkheid.
Ook heb je het de toenmalige kampioen Rueda moeilijk gemaakt.
Hij was echt goed, hij had een uitstekend seizoen zonder ooit fouten te maken. In tegenstelling tot mij, Piqueras, Salvador, Azman, allemaal met een of twee nullen. Omdat ik crashte en omdat ze de race in Portimao van me afpakten, crashte Salvador in plaats daarvan twee keer… Rueda in plaats van hook of hook is degene die minder fouten maakte, zowel in de Rookies Cup als in dit kampioenschap, hij was inderdaad perfect. In Misano was het tempo echter voor iedereen gelijk vanaf de training, niemand maakte het verschil. De race was toen erg gespannen: ik passeerde Rueda, hij antwoordde meteen dat omdat hij niet wilde dat ik voor hem zou staan… Misschien omdat ik me goed voel in Misano en hij niet wilde dat ik probeerde te vertrekken. Maar uiteindelijk slaagde ik erin om dat kleine snufje te maken waardoor ik haar mee naar huis kon nemen.
Heeft iemand van het WK je een compliment gegeven? Naast de jongens van Aspar.
Ja, Bertelle, Bartolini kwam… Zelfs toen ik het Sky-commentaar deed, complimenteerde iedereen me over het algemeen. Toen Quartararo me op het podium beloonde, vertelde hij me dat ik een heel goede race had gereden. Er waren ook complimenten van belangrijke mensen, zoals Max Biaggi. Het was echt iets moois, een race die vrijwel iedereen zag, met een Moto3 gelijk aan die van het Wereldkampioenschap, in het enige weekend waarin we samen racen. Dan gaat toch zeker iemand als Rueda naar het WK, ik denk ook Azman, Salvador dan weet ik het niet… Ik hoop het! [risata] Het was de belangrijkste race, we zagen alle jongens die snel waren.
Je had het over de toekomst. Is er een idee, een bod?
Ik heb van enkele teams voorstellen gekregen, maar op dit moment heb ik nog aan niemand een antwoord gegeven. Dit komt omdat mijn doel zou zijn om bij Aspar te blijven en ik wacht om te begrijpen wat ze willen doen. Ze hebben nog geen beslissing genomen, maar in principe zouden de twee plaatsen in Moto3 vrij zijn en ze laten twee rookies niet samen, dus ik ga of Alonso gaat [David Alonso, ndr]. Dan denk ik dat ze een topruiter zoeken, om er zeker van te zijn altijd vooraan te zitten. In ieder geval heb ik in theorie ook een contract met hen voor volgend jaar, of het nu WK is of niet, ik denk dat we onderdak kunnen vinden. Ik geloof dat alles in Aragon zal worden beslist.
Het doel blijft echter de wereldsprong.
Mijn idee is om te slagen en de mogelijkheden zijn er. Volgend jaar zou ik hoogstens één race missen [compie 18 anni il 4 aprile, ndr]aangezien het kampioenschap later begint. Het moet ook gezegd worden dat ik dit jaar al een wild card wil doen in Valencia, maar het hangt allemaal af van wat Aspar wil gaan doen, op dit moment is er nog niets besloten.
En als het in 2023 geen Wereldkampioenschap hoeft te zijn, is er dan de mogelijkheid om weer in JuniorGP te racen?
Nee, in die zin dat ik het nog steeds niet weet. Mijn probleem in Moto3 is dat ik behoorlijk groot begin te worden. Het doel zou zijn om de sprong te maken, als de mogelijkheid er niet was, zullen we misschien een andere categorie evalueren, zoals de 600 of de Moto2, we zullen zien.
Laten we teruggaan naar dit seizoen. Touch the Rookies Cup komend weekend, wat zijn de verwachtingen?
Absoluut vechten om voorop te blijven, mikkend op het podium of op de overwinning. Zoals we ook in Oostenrijk hebben gezien, worstel ik een beetje met de gewichtsfactor, daar was het echt gênant. Wat ik in de bochten terugvond, verloor ik op het rechte stuk… In Race 1 kwam ik met een iets lager tempo ook aan de leiding, toen raakte ik Veijer aan en liet ik de remhendel zakken. Het raakte praktisch de kuip en toen ik naar links draaide remde het vanzelf: ik probeerde het twee keer recht te trekken, maar ik kon niets meer doen en ik eindigde de race zonder de voorrem. In Race 2 daarentegen eindigde ik als 7e, waarbij ik de leiders aanviel maar niet in staat was aan te vallen …
Wat verwacht je van de ronde naar Aragon?
Aragon heeft, naast het lange rechte stuk, een heel zwaar gereden stuk. Ik denk dat hij minder voelt, maar we zullen zien. Bovenal hoop ik dat ze me in de laatste ronde niet allemaal passeren op het rechte stuk! Maar samen met mijn mental coach ben ik al bezig met de aanpak van het weekend. Alleen op die baan lopen is nuttig, maar tot op zekere hoogte: in de kwalificatie zou ik alleen in de laatste sector veel verliezen. Ik probeer te plannen wat ik goed moet doen, maar ik denk nog steeds dat we gemakkelijk kunnen vechten voor de belangrijke posities.
Terugkijkend op de JuniorGP ben je heel dicht bij de tweede plaats in het algemeen klassement.
In feite is het doel dat we met drie op drie punten staan. Jammer echter, als de Portimao race niet het probleem was geweest… Maar de volgende race is in Aragon: na de Rookies Cup heb ik de tests met de CEV en dan het raceweekend. Laten we zeggen dat we dit jaar genoeg omdraaien! De laatste ronde is in Valencia, op een circuit dat ik erg leuk vind en dit jaar heb ik daar mijn eerste podium gehaald. Twee circuits die ik leuk vind en waar ik ook in de Rookies Cup zal rijden.Ik moet eerlijk zijn, ik had niet verwacht dat het zo goed zou gaan vanaf de eerste races! Ik ben zeer tevreden met wat ik heb kunnen doen.
Laten we zeggen dat dit je ‘startpunt’ is richting het WK.
Kijk maar naar vorig jaar: de eerste 7-8 van de CEV gingen naar het Wereldkampioenschap. In Rookies Cup moet je zeker winnen. Het zijn totaal verschillende categorieën, net als de motoren, maar het zijn zeker twee kampioenschappen van het hoogste niveau. Het belangrijkste is uiteindelijk de Moto3 in de CEV, degene die je dan in het Wereldkampioenschap gaat gebruiken, maar als je beide doet, groei je enorm. Ik had geluk en probeerde er dit jaar, na een moeilijk seizoen, het beste van te maken. Nu zit ik in de juiste omstandigheden, met een fantastisch team dat voor mij een tweede familie is, met alle mensen die dicht bij me staan, met de Italiaanse talenten en de Federatie. Dit helpt mij enorm op het gebied van gemoedsrust.
Bij Misano sloot je je aan bij de Italiaanse successen die in bijna alle categorieën binnenkwamen. Behalve in Moto2.
Drie Spanjaarden op het podium, die moesten er bij zijn! [risata] Jammer voor Celestino [Vietti]hij is nu gedaald tot meer dan 40 punten… Maar ik weet zeker dat hij nog steeds veilig kan vechten om vooraan te staan.
Wat vind je in plaats daarvan van MotoGP?
Bagnaia heeft nu een ongelooflijke gemoedstoestand gevonden, evenals in termen van gevoel met de fiets. Ik geloof echter dat Quartararo de sterkste blijft, met een fiets die niet zo competitief is als de Ducati, die op dit moment de beste fiets is. Afgezien van hem bereiken de andere Yamaha’s niets. Quartararo is de sterkste rijder, degene die moet worden verslagen, maar er komen circuits die veel gunstiger zijn voor Ducati: Aragon, Phillip Island, Motegi… Ik denk dat de enige voor wie hij kan spelen Valencia is, maar zelfs daar moeten we zien hoe veel punten die Bagnaia bereikt.
Is het mogelijk om in alle kampioenschappen een comeback te maken?
Ik geloof dat MotoGP en Moto3 het meest haalbaar zijn. In Moto2 hoop ik het, maar ik denk dat Fernandez en Ogura iets meer hebben. Bagnaia is herbevestigd, Foggia ligt op -35 van Guevara … Van …