De vernieuwde lading na een ingewikkeld jaar. Alessandro Lupino start in 2023 met hernieuwde energie, vastbesloten om een seizoen gekenmerkt door gezondheidsproblemen te vergeten. Nu ligt alles achter ons en begint de 32-jarige uit Viterbo, vader van twee meisjes en sinds 2007 in het wereldkampioenschap motorcross, weer aan de Beta van het MRT Racing Team. Hetzelfde merk en dus dezelfde motor als in 2022, maar met dit team had Lupino daar in 2021 geracet en zijn beste seizoen ter wereld behaald. Een goed uitgangspunt, wat zijn de doelstellingen? Het wordt steeds minder tot de start van het nieuwe MXGP-kampioenschap, dit is wat hij ons vertelde.
Alessandro Lupino, allereerst hoe gaat het met je?
Tot slot, afgezien van enkele virussen uit die tijd. Ik was in orde, ik had een goede voorbereiding gedaan, op zaterdagavond, voor de race in Arco [degli Internazionali d’Italia, ndr] ik was verschrikkelijk. Gelukkig is het nu voorbij, we hebben weer een goede werkweek achter de rug en we gaan binnenkort vertrekken. Ik heb wat training gemist, maar gelukkig duurt het WK nog lang.
Je laat een nogal moeilijk MXGP-seizoen achter je.
Ik denk dat mijn slechtste kampioenschap ooit is, ik heb praktisch nooit geracet. Ja, vier races, maar ik was nog nooit op mijn plaats geweest. Sinds september vorig jaar, precies sinds de Franse huisarts van 2021, had ik maagproblemen en was ik begonnen met antibioticakuren: ze behandelden me voor gastritis. Ik ging de hele winter door met deze hallucinerende pijn, totdat in maart-april, toen ik in Portugal was, mijn blindedarmontsteking naar buiten kwam. Ik werd geopereerd, maar het virus werd niet uitgeroeid, het begon opnieuw, ging over in peritonitis en nam mijn nieren over, prostatitis… Als gevolg daarvan moest ik stoppen en het hele seizoen weggooien, het was onmogelijk om een motor. Eerst moest ik voor mezelf zorgen, ik stapte pas eind september weer op de fiets. Het is mentaal een heel, heel moeilijk seizoen geweest.
Een beetje boosheid over de “late diagnose”, toch?
Ja, ik had ook echo’s gemaakt en niemand had het gemerkt. Helaas ben ik geïdentificeerd als een “speciaal geval”, we zijn ongeveer 10%. Ik had nooit pijn in mijn rechterzij, mijn appendix wees naar achteren en ontlaadde alles in mijn maag. Ze controleerden daar, ik had duizend bezoeken afgelegd en alles leek altijd in orde, maar het probleem kwam daar vandaan.
Nu is alles eindelijk goed. Een jaar als 2022 hoeveel meer motivatie geeft dat?
Heel graag, je wilt rennen en snel gaan. Zeker na een slecht seizoen is er een groot verlangen naar verlossing, het geeft je die kracht, dat extra zetje om het goed te doen. Nu voel ik me klaar en vol energie voor het nieuwe MXGP-seizoen, in staat om met iedereen te vechten.
Hoeveel helpt het om opnieuw op te starten met hetzelfde merk?
Zeker veel. Dit met Beta is een project dat ik erg leuk vind, ik ben niet alleen een rijder, maar ik ga ook door met het ontwikkelen van de fiets die volgend jaar zal worden uitgebracht. Elke maand, anderhalve maand hebben we altijd iets nieuws. Het is leuk werk, we zijn altijd aan het ontwikkelen en leveren goed werk.
Op je 32e ben je de “oude man”, niet alleen onder de Italianen, maar ook op het WK.
Ze wezen me erop, ik was gekwetst! Dat had ik niet verwacht. Ik voel me niet “ouderdom”, ook al zit ik al heel lang op het WK, maar ik realiseer me dat het steeds moeilijker wordt om met de jonge duiven te vechten. Ze doen de helft van mijn moeite, nu moet ik nog harder werken om te komen waar ik wil. Maar nu voel ik me vol van mijn kracht, ik weet hoe ik ze moet gebruiken en ik hoop op een goed jaar.
Hoe is de coureur Alessandro Lupino in de loop van de tijd veranderd?
Ik heb er spijt van: als je opgroeit, begrijp je goed wat je echt moet trainen en wat niet. Als kind deed ik echter te veel, zelfs dingen die niet nodig zijn voor deze sport. Nu begrijp ik wat mijn lichaam nodig heeft en de laatste tijd ben ik veranderd: ik fiets meer en train minder buiten de fiets, laten we zeggen fietsen en hardlopen, wat ik vroeger veel deed. Ik heb het gevoel dat mijn lichaam moe werd van niet-essentiële dingen, dus ik gebruik het liever allemaal door op een motor te rijden. Dan is de manier om daarheen te gaan duidelijk ook veranderd.
Vertel ons beter.
Toen ik begon waren de heats vijf minuten langer, wat ik leuker vond. Nu moet je van de eerste tot de laatste ronde altijd 100% blijven trekken en vol gas geven. Dit straft me, zo ben ik niet: ik hield van lange heats en langzaam het tempo opvoeren. Dit jaar scoorden ze ook punten in de 20 minuten durende heat op zaterdag, een tijd die we eerder als training gebruikten, zelfs voor de fiets, en niemand gaf 100%.
Alessandro Lupino, hoe zie je deze zaterdag nieuwigheid?
Ook op zaterdag wordt er gelachen, ook daar moet je je best doen. Ik ben nooit een profrenner geweest voor de heat van zaterdag, sterker nog, ik ben er altijd tegen geweest. Naar mijn mening slaat het nergens op: onze sport is al riskant, dus het wordt een beetje verwarrend voor mensen die niet in de sector zitten, laten we zeggen. Het wordt dan een heat die het resultaat van het weekend kan veranderen, met 20 ronden op het programma betekent dit nog een race, het is veeleisend. Ik vond het eendaagse format prima, naar mijn mening was het ideaal voor motorcross, maar ze gingen terug naar het tweedaagse format toen de Covid-periode voorbij was.
Wat als het een voordeel blijkt te zijn?
Laten we zeggen dat op dit moment het positieve is dat je de fiets niet hoeft te repareren, terwijl voorheen de zaterdag daarvoor werd gebruikt, denkend aan de zondag. Nu heb je echter een vrije oefensessie van 20 minuten, van daaruit moet je de instelling behouden en 100% geven met wat je hebt. Dat is de positieve kant, je verspilt minder tijd. Het probleem is dat je niet in orde bent met de fiets, je sleept hem het hele weekend mee, je zit in de problemen laten we zeggen.
Terugkomend op uw verandering door de jaren heen, in welke mate heeft vader worden u beïnvloed?
Erg! Sterker nog, sinds ik vader ben ben ik nog sneller gegaan. Ik werd er blij van, het is de mooiste ervaring van mijn leven en het geeft me zoveel kracht: vroeger deed ik het werk alleen voor mezelf, nu heb ik een extra stimulans.
En als ze je op een dag zouden vertellen: “Papa, ik wil piloot worden”, wat zou je dan zeggen?
Ik denk dat je van elke professionele rijder hetzelfde antwoord zou krijgen. Ik heb twee meisjes, het is waar dat er een professionele competitie is, maar het is moeilijker. Ik heb een mooie carrière, een passie die een baan is geworden, maar gezien risico en winst zou ik mijn zoon niet op een motorfiets zetten. Natuurlijk zou ik willen dat hij weet hoe hij moet gaan en plezier moet hebben, maar niet op hoog niveau. Het is een van de meest destructieve sporten, zowel fysiek als mentaal. We spraken er ook over met Antonio Cairoli: zijn zoon Chase groeide op met motorfietsen en ik weet dat ze moeite zullen hebben om hem tegen te houden.
Nieuw MXGP-seizoen, wat zijn de doelen van Alessandro Lupino?
Om te beginnen moet ik een paar goede races rijden en het seizoen in de 15 beginnen. Als ik eenmaal 3 of 4 races heb, streef ik ernaar om altijd in de 10 te blijven. We kunnen het veel beter doen in sommige races, maar ik denk dat voor Beta en voor de motor die we aan het ontwikkelen zijn, is de top 10 een heel goed resultaat. Gezien hoe de winter verliep, zowel ik als mijn teamgenoot [Ben Watson, ndr] we hebben een kans om daar te blijven.
Hoe zijn de andere Italianen in de categorie?
Alberto Forato is een 2000, Mattia Guadagnini is nog geen 21 jaar oud. Ze gaan allebei goed, Forato heeft echt een grote stap voorwaarts gemaakt ten opzichte van vorig jaar, maar ik zag er niet veel van. Ik train bijna elke dag met Mattia en hij is veel verbeterd sinds vorig jaar, hij kan het tempo hebben om in alle races in de top vijf te blijven. Ik denk dat hij op dit moment wat competitiever is, dan zullen we zien tijdens het seizoen.
Wat vind je van Adamo in MX2?
Ik zie het heel goed, het verbaasde me. Ik kende hem niet, maar deze winter hebben we veel samen getoerd en ik zag een winnend personage. Vastberaden, met de wil om te werken en het ras schrikt hem niet af, integendeel, het geeft hem juist meer kracht. Volgens mij is hij de man die de juiste stap kan zetten, hij moet er meer in geloven maar hij kan het makkelijk met de eersten spelen.
Hoe staat het volgens jou met de jonge Italiaanse beweging in dit specialisme?
Ik zie duidelijk enkele jonge jongens: Ferruccio Zanchi en Valerio Lata zijn de twee meest veelbelovende voor mij. Maar zelfs in 125 is er een goede kwekerij na een paar jaar van rust, er waren er de afgelopen 5-6 jaar maar weinig uitgekomen. We hopen binnenkort de naam te horen van een andere Italiaan vooraan in de motorcross.
Bijvoorbeeld Alessandro Lupino?
Ik ben misschien “oude man”, maar ik wil nog een paar jaar in het wereldkampioenschap doen en het vooral goed doen. Ik denk dat ik het veilig kan spelen met Mattia en Forato, het worden goede races.
Een voorspelling: wie zie jij van het WK in 2023? We beginnen met Gajser geblesseerd…
Gajser was favoriet, Herlings is na de blessure nog steeds niet fit. Naar mijn mening zou dit het jaar van Seewer kunnen zijn: hij heeft vele malen de “eeuwige seconde” gehaald, ik zie hem in staat om voor de titel te gaan. Maar ik denk echt dat Yamaha aan de beurt zou kunnen zijn: na Seewer zie ik ook Renaux.
Moeten we dus nog langer wachten voordat een Italiaan wordt uitgelicht in MXGP?
Ja, zowel Alberto als Mattia zijn nog niet in staat om te strijden met de top 3-4 in het Wereldkampioenschap, die voorlopig een ander tempo hebben.