In het WK zijn er mensen die ‘trouw’ blijven aan slechts één merk en in plaats daarvan een nieuwe uitdaging aangaan. Met een flinke dosis risico, aangezien het nooit makkelijk is om je aan te passen aan een andere fiets. In het MotoGP-tijdperk zijn er verschillende rijders geweest die volledige seizoenen hebben gereden voor verschillende fabrikanten. Laten we in dit geval kijken naar degenen die voor drie verschillende merken raceten, een ‘finish’ die ook Jack Miller zal bereiken, in 2023 met KTM na jarenlange ervaring in Honda en vooral als Ducati-rijder. We zullen zien of hij ook goede resultaten kan boeken bij de Oostenrijkse fabrikant… Maar weet je nog wie hem voorgingen en hoe het daarvoor ging? Laten we ze allemaal bekijken, het eerste deel.
Alex Barros (Honda/Yamaha/Ducati)
De beste Braziliaan ooit in de MotoGP behoorde ook tot de hoofdrolspelers in de MotoGP. Vijf seizoenen op het wedstrijdformulier voor hem met drie verschillende merken, niet van allemaal resultaten behalend. In 2002, 2004 en 2005 zien we hem aan het werk bij Honda, waarmee hij drie overwinningen behaalt, de enige in de erfgenaamklasse van de 500cc, en nog eens negen podiumplaatsen. In 2003 betwistte hij echter zijn enige jaar bij Yamaha, met een 3e plaats in Frankrijk als zijn beste resultaat. Eindelijk, 2007 met Ducati op het wedstrijdformulier na een Superbike-seizoen: hij eindigde ook op het podium met de Reds, precies 3e in de Italiaanse GP.
Carlos Checa (Yamaha/Ducati/Honda)
De toenmalige wereldkampioen Superbike reed zes volledige seizoenen in de MotoGP-categorie. De meeste hiervan met de Yamaha-kleuren, precies van 2002 tot 2004, plus 2006, behaalden in totaal vijf podiumplaatsen. In 2005 behaalde hij zijn enige jaar bij Ducati en behaalde nog eens twee podiumplaatsen. In het seizoen 2007 komt Checa in actie in Honda-kleuren, maar het is een merk waarmee hij nooit op het podium zal staan. In feite waren de beste resultaten twee zesdes die in Jerez en Misano werden behaald.
Shin’ya Nakano (Yamaha/Kawasaki/Honda)
Een van de legendarische Japanse rijders, in de MotoGP van 2002 tot 2008. In volgorde hebben we het over twee jaar bij Yamaha, drie bij Kawasaki en ten slotte nog twee jaar bij Honda. Qua resultaten is er niets opvallends binnengekomen, maar ze waren niet nodig om de harten van tweewielers te veroveren. Ter herinnering: zijn enige twee podiumplaatsen kwamen toen het merk niet langer in de huidige koningsklasse zat: hij werd 3e in de Japanse GP van 2004, in plaats daarvan 2e in de Nederlandse GP van 2006.
Loris Capirossi (Honda/Ducati/Suzuki)
Hij was een van de hoofdrolspelers in de MotoGP van 2002 tot 2011, het jaar waarin hij stopte met racen. In het eerste jaar van de nieuwe categorie komt hij in actie met Honda en behaalde hij twee podiumplaatsen. Vanaf het volgende seizoen tot 2007 bleef hij echter trouw aan de Ducati-kleuren, waarmee hij zijn beste resultaten behaalde. In totaal tellen we zes overwinningen en nog eens 16 podia, in 2006 vervolledigt hij het WK-podium. Drie jaar bij Suzuki volgden, waarmee hij slechts één podium behaalde, voordat hij terugkeerde naar Ducati voor een laatste moeilijk wereldseizoen.
John Hopkins (Yamaha/Suzuki/Kawasaki)
De huidige coach van het American Racing Team in Moto2 reed van 2002 tot 2008 in de MotoGP, vóór de Superbike-periode. In het eerste jaar van de nieuwe topklasse rijdt hij met Yamaha, het laatste met Kawasaki terwijl de Suzuki-periode ertussen zit. Zijn beste resultaten kwamen juist met het merk Hamamatsu, beter gezegd zijn enige podiumplaatsen in de koningsklasse. ‘Hopper’ scoort drie derde plaatsen en één P2, allemaal behaald in het seizoen 2007.
Toni Elias (Yamaha/Honda/Ducati)
De Spaanse rijder reed onafgebroken in de MotoGP tussen 2005 en 2009, plus het seizoen 2011, het laatste complete in de categorie. Zijn debuutjaar zal zijn enige zijn bij Yamaha, met een 6e plaats in Turkije als zijn beste resultaat van het seizoen. Dan volgt de Honda-periode, met als intermezzo een jaar in Ducati, 2008, waarin hij twee podiumplaatsen behaalt. Met de Ala Dorata in plaats daarvan zal zijn enige overwinning komen, behaald in Portugal in 2006, plus drie andere podiumplaatsen in 2007 en 2011.
Randy De Puniet (Kawasaki/Honda/Ducati)
Van 2006 tot 2013 fulltime in de koningsklasse, maar we tellen alleen de MotoGP-periode mee, dus het CRT-experiment niet meegerekend. Voor de Franse rijder tellen we de eerste twee jaar samen met Kawasaki met een podium op het wedstrijdformulier (Japan 2007), gevolgd door drie jaar met Honda. Een enkel podium ook in deze periode, precies in Groot-Brittannië in 2009, terwijl 2011 het enige jaar zal zijn met de Ducati-kleuren. De 6e plaats in Australië is zijn beste resultaat van het seizoen bij de Italiaanse fabrikant.
Set Gibernau (Suzuki/Honda/Ducati)
Absoluut een van de beste “koningen zonder kroon” gezien in de MotoGP, de categorie waarin we hem zagen van 2002 tot 2006. Hij was ook begonnen aan het seizoen 2009, maar bleef halverwege het afscheid van de hoofdsponsor van het team. Hij racete met Suzuki in 2002, haalde slechts één keer het podium en beleefde daarna zijn beste periode met Honda. In de tweejarige periode 2003-2004 was hij vice-wereldkampioen met 8 overwinningen en nog eens 12 podia, in 2005 behaalde hij de laatste vier podia van zijn carrière. Sterker nog, niemand zal arriveren met Ducati, waarmee hij in actie komt in een moeilijk 2006 gekenmerkt door een zware blessure.
Valentino Rossi (Yamaha/Honda/Ducati)
Drie merken ook voor de negenvoudig wereldkampioen, in MotoGP van 2002 tot 2021, het jaar van zijn pensionering. Op het wedstrijdformulier twee seizoenen bij Honda (2002-2003), waarmee hij twee wereldtitels behaalde, terwijl de twee jaren bij Ducati (2011-2012) niet zo memorabel waren. Ook al tellen we nog drie podiumplaatsen. De rest van zijn carrière was bij Yamaha, waarin hij zijn beste resultaten ooit behaalde. Drie andere wereldkampioenschappen zijn binnen, plus verschillende vice-kampioenschappen en derde wereldkampioenschappen, om nog maar te zwijgen van de verhitte duels met de tegenstanders in het kampioenschap. Hij stond tot het seizoen 2020 op het podium, ook al begonnen de algehele prestaties al in 2019 aanzienlijk te dalen, tot aan zijn afscheid van het Wereldkampioenschap vorig jaar.
Einde van het eerste deel, het tweede deel volgt met de andere hoofdrolspelers.
Fotocredit: motogp.com