Valentino Rossi slaagde er niet in om zijn tiende wereldtitel als rijder te behalen, maar de MotoGP-paddock draagt nog altijd zijn VR46-signatuur. Niet alleen met het team dat is ontstaan uit de fundamenten van het Sky Racing Team, maar ook met een handvol potentieel winnende studenten. Een goed voorbeeld is Pecco Bagnaia, wereldkampioen met Ducati, auteur van een uitstekende seizoensfinale in 2021 en een historische comeback op het wereldkampioenschap in 2022. Maar dat is niet de enige pijl in de pijlkoker van het Tavullia-squadron. Als we daaraan toevoegen dat de dominante fabrikant op dit moment Ducati is, hebben we te maken met de perfecte storm.
Pecco Bagnaia MotoGP-kampioen
De uit Chivasso afkomstige rijder, die als jongen zijn geboorteplaats verliet om zich te “specialiseren” in het land van motoren, volgde goeroe Valentino Rossi op als kampioen na een 13-jarige droogte voor het Italiaanse motorrijden. De trend lijkt voorbestemd om te veranderen, en radicaal, in de komende seizoenen met de groei van jonge rekruten van de Ranch. De VR46 Academy is de interne organisatie aan het herstructureren om het niveau van de “grote” studenten verder te verhogen, het is de bedoeling om met Pecco Bagnaia en Ducati een winnend tijdperk te openen. Nadat hij bij zijn Moto3-debuut in 2013 geen enkel punt had gescoord, nam het VR46-team hem op in hun gelederen om van hem een van de snelste rijders op de grid te maken die de MotoGP-titel pakte.
De Piemontese renner riskeerde op 17-jarige leeftijd uit de wedstrijd te zijn, maar Valentino Rossi en vooral Alessio Salucci zagen ambitie en talent in hem toen ze nog in de kinderschoenen stonden. Pecco won het Moto2 Wereldkampioenschap in 2018 in de VR46-kleuren en vier jaar later is hij de koning van de MotoGP. Voor wie denkt dat hij enkel kampioen werd dankzij een duidelijk superieure Desmosedici GP ten opzichte van zijn rivalen, we moeten niet vergeten dat er niet minder dan acht gelijkaardige prototypes op de grid stonden. En Bagnaia is de enige die het verschil heeft kunnen maken.
Luca Marini is op zoek naar zijn eerste overwinning
De halfbroer van Valentino Rossi ploeterde in de eerste twee seizoenen in Moto2, tussen een lange reeks pensioneringen en plaatsingen in de sloppenwijken van de grid. De doorbraak kwam toen hij werd opgesteld door het VR46-team in de middenklasse. In 2018 komen er podia en de eerste overwinning in het MotoGP-wereldkampioenschap wordt herhaald in 2019, hij bevestigt zichzelf als vice-kampioen in 2020, waarmee hij de sprong naar de MotoGP verdient. Hij heeft laten zien dat hij weet hoe hij snel moet zijn in de vliegende ronde, dat hij kan schitteren in de kwalificatie, hij is meerdere keren dicht bij het podium gekomen. In het seizoen 2023 wil hij zijn eerste overwinning in de koningsklasse bemachtigen, de Ducati GP22 tot zijn beschikking die hij perfect kent en waarmee hij vanaf het begin kan pushen, zonder te hoeven puzzelen over updates en technische innovaties. Het ideaal zou zijn om het voorbeeld van Enea Bastianini te volgen, maar elk kampioenschap is een verhaal op zich.
Marco Bezzecchi “beste groentje”
Nog een hongerige puppy van Valentino Rossi, zoals zijn pitbull Rubik, een naam die hem is gegeven door Marco’s grote passie voor het oplossen van de beroemde kubus. Geboren in 1998, kan hij nu al rekenen op zijn CV een derde plaats in Moto3 in 2018 met de KTM RC 250 GP van het Redox PrüstelGP team. Opnieuw een derde plaats in het Moto2-rijdersklassement in 2021 op de Kalex van SKY Racing Team VR46. In zijn eerste MotoGP-jaar behaalde hij een tweede plaats, het eerste podium voor het Mooney VR46 Racing Team, een pole position, de titel van “Rookie of the year”. De 24-jarige uit Romagna heeft al aanbiedingen gekregen van de hoofdteams in de koningsklasse voor 2024, maar VR46 wil hem dichtbij houden. Hij valt op door zijn indrukwekkende vermogen om zich te kwalificeren voor topposities, ondanks dat zijn Ducati minder competitief is dan die van zijn merkcollega’s. In 2023 zal er veel over hem gesproken worden, zeker niet vanwege het krullende haar dat zoveel lijkt op dat van de Sic…
Franco Morbidelli zoekt verlossing
Op dit precieze moment is hij misschien wel de meest “down” rijder in de VR46 Academy, maar hij heeft zeker niet de verdiensten van een kampioen verloren. De Italiaans-Braziliaanse coureur, een van de eerste leerlingen van Valentino Rossi, is immers nog nooit door de Moto3 gekomen. In zijn vierde seizoen in Moto2 behaalde hij de wereldtitel met het Marc VDS-team, hij stapte over naar de Topklasse met een Honda die hem niet toestond zijn potentieel te demonstreren. De muziek verandert op de Yamaha van het Petronas-satellietteam in 2019, wanneer hij maatregelen begint te nemen met de M1. In het “beperkte” Wereldkampioenschap 2020 behaalde hij drie overwinningen en bevestigde hij zichzelf als tweede van de wereld, waarbij hij bijna in de buurt kwam van de titel die in handen van Joan Mir belandde (met slechts één overwinning). Dan de knieblessure, de operatie, de overstap naar het fabrieksteam met een motor die ondertussen zijn karakter had veranderd… In 2022 kon hij zich niet aanpassen aan het Iwata-prototype, waar zelfs een veteraan als Andrea Dovizioso over struikelde. Het seizoen 2023 wordt beslissend voor zijn toekomst, aangezien zijn contract over een jaar afloopt.
Celestino Vietti “dubbel gezicht”
Op 21-jarige leeftijd wordt hij beschouwd als een van de grote talenten van het Italiaanse motorrijden. Na het eerste deel van het Moto2-seizoen te hebben gedomineerd met drie overwinningen, kwam Vietti in een crisis terecht waardoor hij in bijna elke race crashte. De Piemontese renner is in handen van de VR46 Academy, zij zullen deze winterstop voor hem zorgen. Zijn talent staat buiten kijf, het blijft om te begrijpen wat er op mentaal niveau is gebeurd. In 2023 gaan we proberen om met het nieuwe Fantic-team te mikken op het Moto2 Wereldkampioenschap om een plek in de koningsklasse te verdienen. Sommige fabrikanten hadden hem al aangevallen, maar toen zette Suzuki’s vertrek de marktplannen in de war.
Foto: VR46 Riders Academie