Διπλή έκτη θέση για τον Marco Bezzecchi στο COTA, αλλά χάρη στη συντριβή του Francesco Bagnaia στον έβδομο γύρο καταφέρνει να διατηρήσει σταθερά την ηγεσία. Ένα όνειρο που συνεχίζεται για τον αναβάτη της ομάδας VR46, συγγραφέα ενός εκπληκτικού άθλου στο βρεγμένο στο Termas, που του χάρισε την πρώτη του νίκη στο MotoGP. Μέχρι στιγμής είναι η έκπληξη του πρωταθλήματος, ακόμα κι αν πέρυσι πήρε ήδη τον τίτλο του rookie της χρονιάς αποδεικνύοντας ότι έχει αυτό το προβάδισμα. Πού μπορεί να φτάσει ο αναβάτης από τη Romagna;
Ο Bezzecchi παραμένει ο ηγέτης του MotoGP
Στην έναρξη της σεζόν στο MotoGP στο Portimao, ο Marco Bezzecchi πήρε ένα βάθρο στον αγώνα μετά από μια συντριβή στο Sprint, δεύτερη και πρώτη θέση στην Αργεντινή, έκτη στο Austin. Ένα σύνολο 64 πόντων που αξίζουν την ηγεσία της βαθμολογίας και του επιτρέπουν να υπερηφανεύεται για διαφορά 11 πόντων έναντι του παγκόσμιου πρωταθλητή Francesco Bagnaia. Πάνω απ ‘όλα, γίνεται όλο και πιο δημοφιλής οδηγός, χάρη στη συμπάθεια, την ειλικρίνεια και την ταχύτητά του. “Ήδη στην τελευταία μου σεζόν στο Moto2 παρατήρησα όλο και περισσότερους θαυμαστές στην πίστα, αλλά από την περασμένη σεζόν ήταν πολλοί περισσότεροι. Φυσικά είναι ωραίο, κυρίως επειδή έχω περισσότερους θαυμαστές, δεν κάνω τίποτα τρελό και απλά προσπαθώ να είμαι ο εαυτός μου“.
Όταν επιστρέφει στο σπίτι τον σταματούν πολλοί άνθρωποι, η φήμη αρχίζει να βαραίνει, ωστόσο ο Marco Bezzecchi είναι χαρούμενος γι’ αυτό, δεν αισθάνεται ότι παραβιάζεται η ιδιωτικότητά του. “Δεν είμαι πολύ διάσημος αυτή τη στιγμή. Οπου ζω [Rimini] το πάθος για τον μηχανοκίνητο αθλητισμό είναι πολύ μεγάλο, τόσοι πολλοί άνθρωποι με γνωρίζουν. Αλλά με ξέρουν όπως όλοι οι άλλοι Ιταλοί αναβάτες – υπογραμμίζει ο αναβάτης της ομάδας VR46 στο Speedweek.com -. Δεν χρειάζεται να αλλάξω εντελώς τη συμπεριφορά μου από τη μια μέρα στην άλλη, όπως κάνουν μερικά αστέρια. Προσαρμόστηκα βήμα βήμα“. Στόχος του όμως είναι η νίκη».Δεν είμαι εδώ για να γίνω διάσημος“.
Σχολείο και φίλοι
Το πάθος για τις μοτοσυκλέτες έχει περάσει από γενιά σε γενιά, ο παππούς και ο πατέρας του ήταν μηχανικοί. Δεν ήταν δύσκολο να πείσει τους γονείς του να τον βοηθήσουν να ακολουθήσει καριέρα μοτοσικλέτας, παράλληλα συνέχισε τις σπουδές του και κατάφερε να αποφοιτήσει. Έπρεπε να αλλάξει σχολείο τα τελευταία δύο χρόνια, δεν είχε καμία υποστήριξη από τους δασκάλους και το MotoGP απαιτεί 100% δέσμευση για πρόοδο. “Ευτυχώς, οι άλλοι μαθητές της τάξης με στήριξαν στο άθλημά μου. Ήμουν πάντα πολύ τυχερός γιατί είμαι ο τύπος που αποφεύγει προβλήματα. Ήμουν φιλική με όλους και χαίρομαι που έχω ακόμα φίλους από το σχολείο. Αυτοί που κάνουν αυτή τη ζωή έχουν λίγους φίλους, γιατί δεν είσαι σχεδόν ποτέ στο σπίτι“.
Φωτογραφία: MotoGP.com