Marc Marquez presenteert een preview van het boek: “Marc Marquez zijn: hoe ik mijn races win”. De coureur uit Cervera vertelt over zijn carrière in de eerste persoon en biedt enkele ongepubliceerde achtergrondverhalen over zijn persoonlijke en professionele leven. Het is onvermijdelijk om in sommige hoofdstukken te duiken, zoals de rivaliteit met Dani Pedrosa, Jorge Lorenzo en Valentino Rossi.
Marquez’ leven in hoofdstukken
Gestructureerd in acht hoofdstukken, het eerste is “Techniek”, vertelt over hoe hij tot MotoGP kwam, de “beste teamgenoot die ik ooit heb gehad“, van Daniel Pedrosa, van HRC en van de aerodynamische revolutie die de wereld van de MotoGP veranderde. In het tweede hoofdstuk spreekt “Concentratie” over routine, terwijl “Loyaliteit” het derde is. Loyalty, Marquez en Honda lijken hetzelfde concept te zijn. En zo is het ook, want het hoofdstuk staat vol waardering voor de Japanse fabrikant. Marc vertrouwt inderdaad nog steeds op de Golden Wing-methode, “analyse-discussie-oplossing van het probleem“, omdat in Honda “Ik weet dat wat er aan het einde van dat moeizame proces is, zal werken”.
Vrienden en Valentino Rossi
Zelfs de “Vriendschappen” van de piloot hebben de afgelopen tijd invloed gehad. Vooral twee: die van Emilio Alzamora en Jaime Martínez, die veel te maken hebben met de groei van de coureur. Samen met zijn vrienden, zijn “familie”, het vijfde hoofdstuk van Marc’s serie: zijn moeder, zijn vader, zijn broer Alex… Het ego, zesde hoofdstuk, heeft de afgelopen jaren het heel andere DNA van de piloot veranderd. Interessant wat hij zegt over de kampioen uit Tavullia, Valentino Rossi. “We zijn het wederzijds respect kwijt. Hij was mijn held geweest en binnen enkele maanden was hij lucht voor mij geworden, en dat is hij nog steeds (…). Hij beschuldigde mij van absurde dingen en overdreef in de persconferentie (…).” Tot Argentinië 2018. “Ik dacht absoluut: ‘weet je wat? Vergeet het”.
“Idool”. Het zevende hoofdstuk is een hymne aan de fans, met een expliciete verwijzing naar Valentino Rossi. “Wat is het ideale moment om met pensioen te gaan? In de afgelopen vier jaar had ik graag in Rossi’s hoofd gezeten. Hij is een winnaar. Hij zat vier jaar vast tussen de 10e en de 15e. En wat meer is, verlaat het fabrieksteam. Ik zou graag willen weten hoe hij het voor elkaar kreeg om onder die omstandigheden elk weekend terug te komen“.
“A Tireless Fighter” sluit het boek af en moet natuurlijk verwijzen naar de laatste momenten en zwaarste blessures uit zijn carrière. Een zin die dit laatste deel van het boek heel goed samenvat, is deze: “Ik ben me er terdege van bewust dat de volgende grote val niet alleen het einde van mijn carrière kan betekenen, maar me de rest van mijn leven zal beïnvloeden“.