Η τελευταία μεγάλη αντιπαλότητα του MotoGP είναι αυτή μεταξύ του Valentino Rossi και του Marc Marquez, η οποία κορυφώθηκε τη σεζόν του 2015 στη Sepang και δεν υποχώρησε ποτέ ακόμη και μετά την απόσυρση του πρωταθλητή από την Tavullia. Αυτή τη στιγμή υπάρχει «διπλωματία» στα υψηλότερα επίπεδα μεταξύ των πιλότων, μια «σεβασμό» που κατά πολλούς θα ήταν η πραγματική αδιαθεσία αυτού του αθλήματος και η αιτία της έλλειψης κάλυψης από τα μέσα ενημέρωσης. Έχουμε μια μεγάλη σειρά από πρωταθλητές όπως ο Pecco Bagnaia, ο Fabio Quartararo, ο Aleix Espargarò και ο Enea Bastianini, ο μόνος που μπορεί να πυροδοτήσει «σκραμπ» είναι ίσως ο 24χρονος από τη Romagna της Ducati.
Η άποψη του Bagnaia
Αυτή η χαλαρή ατμόσφαιρα είναι κάτι παραπάνω από καλή για τους άμεσους πρωταγωνιστές, που αποτελείται από χαιρετισμούς, φιλοφρονήσεις και αγκαλιές, καθαρό προσπέρασμα, ένα γρήγορο αίτημα για συγγνώμη σε περίπτωση λάθους. “Τα πάμε καλά γιατί είμαστε έξυπνοι πιλότοι – παρατήρησε ο Pecco Bagnaia στο Motegi -. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν ήταν πριν, αλλά υπάρχει πολύς αμοιβαίος σεβασμός και όλοι ξέρουμε τι πρέπει να κάνουμε για να είμαστε σε αυτό το επίπεδο, καθώς χρειάζεται πολύ υψηλό επίπεδο συγκέντρωσης και σωματικής άσκησης. Ο σεβασμός μεταξύ μας είναι πολύ υψηλός και γι’ αυτό έχουμε καλές σχέσεις. Δεν είμαστε απαραίτητα φίλοι. Είμαστε αντίπαλοι, αλλά με σεβασμό“.
Σεβασμός στο MotoGP σύμφωνα με τον Marquez
Ο Marc Marquez προσπαθεί να δώσει την εξήγησή του: “Η καλή ατμόσφαιρα που επικρατεί τώρα οφείλεται στο ότι δεν υπήρχε πραγματικός τσακωμός ανάμεσά τους, ένα τσακ στον τελευταίο γύρο», Αναφερόμενος στους Pecco, Fabio και Aleix. Είναι ένα γενετικά διαφορετικό MotoGP από αυτό που χαρακτηρίζεται από τις προκλήσεις μεταξύ του Max Biaggi και του Valentino Rossi. Οι ανταγωνισμοί μερικές φορές δημιουργήθηκαν ακόμη και έντεχνα από τον Τύπο, ο Γιατρός ήταν κύριος στους ψυχολογικούς πολέμους και στο πετώντας φλεγόμενα βελάκια μπροστά στα μέσα ενημέρωσης. Ο μετά τον αγώνα ήταν συχνά τόσο αναμενόμενος όσο και ο ίδιος ο αγώνας. “Μου θυμίζει λίγο τις εποχές μου με τον Ντοβιτσιόζο. Τα πήγαινα καλά μαζί του, αλλά υπήρχε αυτή η ένταση. Υπήρχαν χαμόγελα μεταξύ μας, αλλά και ένταση. Η θετική ατμόσφαιρα που επικρατεί τώρα οφείλεται στο ότι δεν υπήρξε κανένα πραγματικό κράξιμο μεταξύ τους, ένα τσακ στον τελευταίο γύρο. Παίζω διαφορετικά χαρτιά, τι θέλεις να σου πω;“.
Όσοι ελπίζουν σε ένα φλογερό φινάλε σεζόν εγκαταλείπουν κάθε ελπίδα, η μάχη για τον τίτλο του MotoGP θα συνεχιστεί κάτω από το λάβαρο της διπλωματίας και των καλών τρόπων, του πολιτικά ορθού. Αλλά με τη γνώση ότι μια σπίθα θα μπορούσε να είναι αρκετή για να ξεκινήσει η φωτιά όταν δεν το περιμένεις. “Ο καλύτερος ψυχολογικός πόλεμος, όπως είπε ο Doohan, είναι στην πίστα. Αν τους κερδίσεις στην πίστα, μπορούν να ντυθούν όπως θέλουν και τελικά τους συντρίβεις στην πίστα. Βλέπω τον εαυτό μου μακριά από αυτό το επίπεδο αυτή τη στιγμή… Ο Pecco είναι πολύ πεπεισμένος, ο Quartararo ξέρει ότι θα είναι δύσκολο, αλλά κερδίζει περισσότερα από όσα έχει, ο Aleix είναι ο μόνος που δεν έχει πίεση“.
