Alex Rins bracht Honda na anderhalf jaar onthouding terug naar het MotoGP-succes. De eer gaat ook naar zijn LCR-team onder leiding van Lucio Cecchinello, dat in staat is een vertrouwde, professionele en altijd competitieve werkomgeving te creëren. Met grote helderheid analyseert de manager de overwinning in Texas, het veelbesproken Kalex-chassis en de steeds hechter wordende relatie met HRC.
Eerlijk gezegd, had je deze overwinning verwacht na wat we zagen in het MotoGP-voorseizoen?
Ik had deze overwinning niet verwacht, het was een verrassing zowel voor ons als voor Honda. Ook al waren er enkele interessante tekenen van verbetering, harmonie en ontwikkeling van de fiets. Toen we naar Amerika gingen, was het doel om tijdens de training in de top tien te eindigen en de race in de top zeven of acht te eindigen. Maar we hadden het podium in de Sprint en de overwinning in de finale niet verwacht.
Iedereen complimenteert je vermogen om na zoveel jaren het team te managen, sponsors te vinden… Hoe moeilijk is het om een MotoGP-team te managen en hoeveel tijd besteed je van je leven?
Ik heb het team al 27 jaar en elk jaar werkt er iets meer. De tijden worden steeds moeilijker, uitgaven steeds belangrijker. Het is fijn om complimenten te ontvangen, want de moeite is zo veel. Ik heb geen tijd voor mezelf, maar ik ben gepassioneerd door dit werk en daarom weegt het me niet zo zwaar. Er zijn momenten dat ik me moe voel, maar er is niet veel voor nodig om te herstellen. Van ‘s ochtends tot ‘s avonds ben ik altijd on track, met mijn hoofd in het aansturen van het team en alle aanverwante activiteiten.
Alex Rins heeft meer dan eens geklaagd dat hij niet alle updates van Honda ontvangt. Verandert er nu iets?
Als we het hebben over updates, hebben we het over enkele details, zoals het chassis of een ander onderdeel. Ik kan zeggen dat Honda om onze situatie geeft, dat deed het eerder en nu nog meer. Vaak wordt gedacht dat evolutiestukken altijd een stap voorwaarts vertegenwoordigen. Soms betekent betrokken zijn bij een fabrieksteam ook dat je tijdens het raceweekend kostbare insteltijd verspilt door dingen te proberen die je van de weg afhouden. Het is welkom dat Honda ons niet alle details heeft gegeven, omdat het ons in staat stelde een meer nauwgezette analyse te maken van wat we beschikbaar hadden, wat al veel, misschien wel te veel, was toen het kampioenschap begon.
De klacht van Rins hoort bij het klassieke gedrag van een renner die het maximale wil halen. Tegelijkertijd kan ik zeggen dat we Honda als teammanager niets te verwijten hebben, integendeel, we zijn dankbaar dat ze ons betrekken bij de ontwikkeling.
Er wordt veel gesproken over het Kalex-chassis: hoeveel vertrouwen stel je en hoe kun je interpreteren dat Honda vertrouwt op een Duitse fabrikant?
Ik heb er geen informatie over, er is veel reserve van Honda’s kant. Ik geloof dat Kalex een bouwer is, maar geen ontwerper. Honda blijft zijn eigen chassis ontwerpen en zal beslissen wie ze laat produceren, intern of extern. Als onderdeel van de wens om in korte tijd veel materiaal te produceren, wendde ze zich waarschijnlijk tot Kalex om naast de gebruikelijke ook andere leveranciers te evalueren. Ik weet niet of er ooit een Kalex-frame zal aankomen of niet. We zijn bezig om de fietshoek wat beter te maken.
Is de Ducati op dit moment te verslaan?
De Ducati’s zijn erg sterk, zowel bij het remmen als bij het accelereren en het nemen van bochten. We komen dichterbij omdat Honda onbetwiste vooruitgang heeft geboekt op het gebied van chassis, aerodynamica, elektronica en motoronderdelen. Als Ducati vooraan rijdt lukt het ons om in de slipstream van Ducati te blijven, als zij in onze slipstream zitten gaan ze ons makkelijk voorbij. Het betekent dat we de topsnelheid moeten verbeteren en dat hangt niet alleen af van de motor, maar soms is het ook een factor in de aerodynamische efficiëntie. Honda werkt in de nabije toekomst in beide richtingen.