Fabio Quartararo verspeelde de wereldtitel tegen Pecco Bagnaia. Hij heeft de MotoGP-troon uit zijn handen zien glippen, niet zozeer vanwege een verschil in talent als wel vanwege een technisch gat. Het was vooral de Yamaha M1 die verloor van de Desmosedici GP22, zonder iets weg te nemen van het Piemontese talent dat zijn beschikbare wapens optimaal benutte. De strijd om het wereldkampioenschap eindigde pas in de laatste ronde in Valencia, met een voorsprong van 17 punten. Een nederlaag die nu wraak eist.
MotoGP-seizoen begint bergafwaarts
Vanaf het begin van het WK 2022 voelde Fabio Quartararo aan dat het moeilijk zou worden, na een winter vol fouten van de ingenieurs. Een andere tegenvaller is het ontbreken van bruikbare updates voor het huidige MotoGP-seizoen, met uitzondering van een achterbrug. Mede om die reden stelde hij de verlenging van het contract uit, met een handtekening die steeds verder weg leek. Totdat de aankondiging van het afscheid van Suzuki de markt uit balans bracht en de rijder uit Nice het gepast achtte om bij Yamaha te blijven. Na de 9e plaats bij het debuut in Qatar, kwam er een bemoedigend podium in Indonesië, in de regen. Eerste overwinning in Portimao, toen de kalender stopte in Europa, ondertussen profiteerde Quartararo van Bagnaia’s fouten en Ducati vertragingen. Alles was vlot verlopen tot aan de Sachsenring…
Tweede deel van het fatale seizoen
De valpartij in Assen met de daarbij behorende uit te zitten straf op Silverstone betekende het begin van de afnemende fase. Maar in werkelijkheid voelde de Yamaha-kampioen al vanaf het voorseizoen aan dat er iets niet klopte. “Door Covid lag de motorontwikkeling 18 maanden stil. Ik verwachtte iets nieuws voor het begin van het jaar, ik dacht dat de Japanners wat tijd nodig hadden om zich voor te bereiden, om onze prestaties te verbeteren“. In plaats daarvan zag Losail de motorspecificatie van 2021 gehomologeerd vanwege betrouwbaarheidsproblemen bij de laatste evolutie van 2022. De vergelijking met de directe rivalen deed meteen een alarmbel rinkelen: inhalen op de rechte stukken was onmogelijk en toen de M1 niet startte in de eerste rij de druk van de voorband raakte oververhit waardoor grip verloren ging.
Het gat met de Ducati’s
Het tweede deel van het kampioenschap werd Fabio fataal. “Ducati tekende voor een ongelooflijke seizoensfinale. In plaats daarvan hebben we geen enkele stap vooruit gezet – spiega ‘El Diablo’ naar Moto Revue Magazine -. Het enige nieuwe dat ik het hele seizoen heb gehad, is een achterbrug”. Quartararo moest altijd tot het uiterste rijden, daarbij maakte hij ook fouten die hem kostbare punten kostten. Maar zelfs in de Yamaha-garage werkte iets niet: “In Japan hadden we ‘s ochtends de harde band moeten proberen, in Thailand maakten we een fout met de voorband en bandenspanning“. De echte waarheidstest was de Italiaanse GP die achter Pecco op het podium eindigde. “Op Mugello was iedereen tevreden want ik eindigde als tweede. Ik kreeg de indruk dat niemand besefte in welke puinhoop we zaten. Toen de anderen vorderden, bleven we zitten“.
Boxmaatjes
Vergeleken met het voorgaande jaar had de YZR-M1 niet alleen geen vooruitgang geboekt op het gebied van de motor, maar de Ducati’s waren ook beter in bochten en hadden meer wendbaarheid bij het veranderen van richting. Precies diegene die tot een paar maanden daarvoor zijn sterke punten waren. “Ook al wist ik dat ik meer potentieel had om te winnen dan voorheen, mijn motor liet me dat niet toe“. Ten slotte kregen zijn teamgenoten, Franco Morbidelli en Andrea Dovizioso, niet de nodige steun om technisch gezien vooruitgang te boeken. Fabio Quartararo stond alleen tegenover een grote groep Ducati’s die moeilijk te overwinnen waren. En hij onderstreept: “Aangezien Maverick Vinales niet meer in het team zit, is de fiets niet langer competitief“.
Foto: MotoGP.com